Jorrit Croon over de Nacht van Oranje: ‘Stemming is omgeslagen’

Zijn telefoon stroomt dit toernooi na elk duel vol met goedbedoelde adviezen, vragen en steunbetuigingen. Jorrit Croon ziet ze wel binnenkomen, maar beantwoorden doet hij ze niet. ‘Bij deze mijn excuses aan iedereen. Het is lief en goedbedoeld, maar ik heb alleen contact met mijn ouders, zusjes en vriendin. Verder niet. Dat leidt alleen maar af. We zijn hier maar voor één ding en dat is winnen.’

Dat deed de Oranje-ploeg met Croon in de gelederen dit olympisch toernooi in Tokio pas twee keer, tegen Zuid-Afrika en Canada. Toch staat de Nederlandse ploeg zondag (05.00 uur Nederlandse tijd) in de kwartfinale tegen Australië. De nummer 1 van de wereld en eigenlijk geen ploeg die je in dit stadium van het toernooi al wil treffen. Zeker niet als je, zoals Oranje, vergeefs op zoek bent naar de juiste vorm.

De Oranjemannen zagen vrijdag het duel met Duitsland als een mooi moment om in de juiste vorm te komen. Maar het treffen liep opnieuw uit op een teleurstelling. Duitsland was sterker en won terecht met 3-1. Na afloop verlieten de spelers van Oranje teleurgesteld en down het Oi Hockey Stadium in Tokio.

Veel vertrouwen

‘Niemand van ons houdt van verliezen, dus dat drukt de sfeer’, erkent Croon. ‘Tegelijk is het een beetje een gek gevoel, want we spelen wel gewoon de kwartfinale. We konden daarom ook niet te lang in het negatieve gevoel blijven hangen. Iedereen kan zien dat we nog niet zo spelen zoals we willen en kunnen. Maar vanaf nu is het do or die. Ik heb onwijs veel vertrouwen in de kwartfinale. We zijn er klaar voor.’

Jorrit Croon in duel met de Duitser Benedikt Fürk. Foto: Koen Suyk

De woorden komen wat vreemd over voor wie de Oranje Heren de eerste vijf duels op de Olympische Spelen aan het werk heeft gezien. Want juist het gevoel van onoverwinnelijkheid ontbrak zichtbaar. Volgens Croon heeft het vernieuwde vertrouwen te maken met de nacht van Oranje die volgde op het echec tegen Duitsland.

Croon vertelt: ‘We hebben tot diep in de nacht goede gesprekken met elkaar gehad. In groepjes, maar ook als team. We zijn vooral bezig geweest bij elkaar het goede gevoel aan te wakkeren. Het kan niet zo zijn dat we het hockeyen zijn verleerd, dat we plotseling de bal niet meer naar elkaar kunnen spelen. De kaarten zijn nu opnieuw geschud. We staan in de kwartfinale, do or die. We gaan tegen Australië zestig minuten volle bak, we gaan helemaal los. Het vertrouwen is er. Toen we ’s nachts uit de bespreking op onze kamer kwamen, hadden we allemaal zoiets van: laten we die wedstrijd nu maar spelen.’

Gretige groep

Een nacht praten en de stemming is al omgeslagen. Dat lijkt wat snel. ‘De sfeer kan snel omdraaien. We hebben een gretige groep en tijdens die gesprekken in de nacht is dit gevoel naar boven geborreld. We zijn de eerste om te erkennen dat het tot nu toe nog niet lekker loopt, maar er is nog nooit een wedstrijd van tevoren beslist. Als ik er niet in zou geloven, zou ik er niet aan beginnen.’

Croon spreekt de woorden vol overtuiging uit. In zijn betoog is geen spoortje van twijfel te bespeuren. Dat was in zijn spel de eerste vijf wedstrijden van dit olympisch toernooi wel wat anders. Ook de 22-jarige middenvelder, al bezig aan zijn tweede Olympische Spelen, worstelt met zijn vorm.

Verdedigend doet hij keurig zijn werk, maar aanvallend ontbreekt de bravoure waarvoor hij zo wordt geroemd. Tegen Duitsland was aanvallend één glimp van zijn ongekende talent te zien, toen hij met een solo op het middenveld drie Duitsers in de luren legde. Zijn actie strandde in schoonheid, maar vervulde de Nederlandse hockeyliefhebber met hoop.

De Zuid-Afrikanen Austin Smith en Nicholas Spooner houden Jorrit Croon nauwlettend in de gaten. Foto: Koen Suyk

Moeilijk loskomen

‘Het gaat dit toernooi ook bij mij een beetje moeizaam, het sprankelt nog niet. Mijn spel is misschien wel de reflectie van het team. Ik kom moeilijk los, maar werk wel heel hard. Ik ben daar zelf rustig onder. Ik denk maar zo: het kan alleen maar beter worden. Ik ga in ieder geval geen acties om de acties maken. Als straks tegen Australië een moment komt dat ik de bal op middenveld krijg en de ruimte er is, ga ik volle bak en trek ik twee Australiërs uit hun voegen.’

Een Croon in vorm, is wat Oranje momenteel wel kan gebruiken. Van de selectie van zestien spelers komen hooguit Pirmin Blaak en Thierry Brinkman in de buurt van hun gewenste vorm. Croon: ‘Het mooie van dit team is normaal dat er altijd wel jongens heel goed zijn. Dat is nu anders. Ik denk dat er te weinig jongens heel goed zijn.’

‘Goede vorm is dichtbij’

Dat zal, zo erkent Croon, tegen Australië wel anders moeten zijn om een kans te maken tegen ‘s werelds nummer 1. ‘Zij worden eerste in de poule, omdat ze goed zijn. Daar moeten wij een goed team tegenoverstellen. Laten we het vooral als team goed doen, dan gaat het als individu ook beter. Onze goede vorm, lijkt misschien ver weg, maar is dichtbij. Als wij twee tandjes beter kunnen spelen, gaan er mooie dingen gebeuren.’