De Pakistaanse ster aan het roer bij ‘Schhh, Schhh’ Schaerweijde

Niet veel ploegen uit de landelijke jeugdcompetities kunnen zeggen dat ze 159 interlands in hun begeleidingsstaf hebben zitten. De meiden van Schaerweijde A1 wel. Hun trainer en coach is Pakistaans aanvoerder Muhammad Rizwan (32), waardoor de voertaal in Zeist Engels is. 

‘Schhhh. Schhhh. Schaerweijde.’ Wat de naam van de club betreft, had Rizwan beter voor een andere werkgever kunnen kiezen.

Maar als speler van heren 1 en coach van meisjes A1 is hij absoluut op zijn plek. Rizwan verkaste drie seizoenen geleden samen met zijn Pakistaanse maatje Rashid Mehmood naar Schaerweijde, nadat ze zeven jaar bij Oranje Zwart en Oranje-Rood speelden en daar drie landstitels, van 2014 tot 2016 en een EHL-titel in 2015 grepen. Ook Rashid staat op zaterdagen langs de lijn. Hij coacht jongens A1 van de ploeg uit Zeist.

Schaerweijde MA1.

‘Gezegend met zo’n coach’

De Pakistaanse klasbak, als speler ijzersterk op het middenveld, wordt bijgestaan door Michiel Franck (29), die daarnaast ook dames 1 van Wageningen coacht. Ze begonnen vorig jaar bij meisjes A1. Franck: ‘Dat vond ik geniaal om mee te maken. Ik leer van Rizwan. We hebben elkaar echt nodig. Hij heeft een andere kijk op hockey. En neemt zo’n bak met ervaring mee. Ik vertel de meiden regelmatig hoe gezegend ze moeten zijn met zo’n coach.’

‘Clubhockey zoals hier kennen we niet in Pakistan’, gaat Rizwan verder. ‘Hier is het heel anders. Iedereen is hier honderd procent met het hockey bezig. Coaches kunnen ervan leven. Daar droom ik later ook van.’ Rizwan wil na zijn eigen hockeycarrière in Nederland verder als coach. ‘Ik moet nog veel leren, maar ik hoop ooit in de Hoofdklasse te coachen.’ Voorlopig houdt hij het als coach bij de jeugd van Schaerweijde, hoopt hij met Heren 1 naar de Hoofdklasse te promoveren – our team is really good, we can do that – en draagt hij nog altijd de aanvoerdersband van Pakistan.

Archiefbeeld van Rizwan in het tenue van Pakistan. Foto: Willem Vernes

Franck helpt hem met zijn coachcarrière. ‘Ik ken weinig mensen die zo gedreven zijn als hij. Hij is echt goud waard. Hij besteedt zoveel uur aan dit team. Hij woont zo ongeveer op Schaerweijde. Hij is echt een hockeygek.’ Maar die hockeygek moet zo nu en dan ook getemd worden. ‘Zijn fanatisme is gigantisch. Dat is echt een verschil in cultuur. Hij doet alles om te winnen. Winnen is voor hem het belangrijkste dat er is. Daar moest hij lang een balans in vinden. Dat zorgde in het begin wel voor een kleine cultuurshock in de ploeg. Daar help ik hem bij. De cultuur hier. Het stukje opleiden versus winnen.’

De cultuurshock en de gele kaart

Rizwan moet lachen als hij hoort wat zijn collega over hem zegt. ‘Dat kan ik niet ontkennen’, reageert hij. ‘Maar het gaat al veel beter.’ Hoe het komt? ‘Ze moeten laten zien dat ze de besten zijn. Heel hard werken. Maakt niet uit hoe, als je maar alles gegeven hebt.’ Maar zijn fanatisme slaat soms ook door. Franck: ‘Soms is hij te fel tegen de scheidsrechter. Zit de arbitrage in zijn ogen mis. Vertelt hij daarna hoe ze dat in Pakistan – hardhandig en eigenhandig – ‘opgelost’ zouden hebben.’ Rizwan: ‘In Pakistan wordt veel meer getolereerd. Daar wordt niet ingegrepen. Hier wel. Laatst kreeg ik een gele kaart. Terecht? Nah. Dat is wel de enige kaart die ik als coach heb gehad, hoor.’

Rizwan vorig seizoen in duel met hdm. Foto: Orange Pictures

Rizwan is voornamelijk bezig met de verdediging van de ploeg. En dat terwijl de Pakistaanse aanvoerder zelf een middenvelder is, met een enorme aanvalsdrang. ‘Als je verdediging goed staat, staat alles goed. Ze willen allemaal zo graag,  maar de prioriteit moet de verdediging zijn.’ Daarom zit Rizwan zo’n beetje dagelijks beelden terug te kijken van zijn ploeg. Neemt hij gedetailleerd iedere stap door met de selectie. Maar dat gaat soms met handen en voeten. Zo noemt hij bijvoorbeeld het verleggen van het spel shiften. Het duurde even toen ook die term bij de meiden duidelijk was. Samen met Rashid volgt-ie Nederlandse les. ‘Dat is goed voor mij en goed voor de meiden. Als ik de taal beter begrijp, voel ik dingen ook beter aan.’ Daar helpen zijn meiden hem zo nu en dan al aardig mee. Wijzen ze iets aan en vragen ze: what’s the Dutch word? Lachen, natuurlijk.

‘Orange Black was easier’

Zaterdag start de landelijke competitie, waar Schaerweijde direct zijn oude liefde Oranje-Rood treft. Het doet Rizwan, hoe kan het ook anders, meteen denken aan zijn periode in Eindhoven: ‘Orange Black is always in my heart’. Het wordt sowieso een speciale dag in de Zeister kuil. ‘Vorig seizoen hebben we door corona alleen de voorcompetitie af kunnen maken en ben ik terug gegaan naar Pakistan. Ik ben er heel benieuwd naar. Ik hoop dat ik nog heel lang in Nederland kan blijven coachen. Ik geniet van ieder moment.’

Maar ja, die naam. Dat blijft een uitdaging. ‘Schhhh. Schhhh… Orange Black was way easier.’ 

Michiel Franck en Muhammad Rizwan.