Ze waren de grootste tegenvaller van de eerste seizoenshelft. De vrouwen van Oranje-Rood. Momenteel, het klinkt nog steeds wat surrealistisch, de hekkensluiter van de Hoofdklasse. Er is dus een hoop werk te verrichten in Eindhoven.
‘De intentie is goed!’
Vlak na een mislukte actie van sterspeelster Fiona Morgenstern – die een week eerder nog met het Nederlands elftal speelde – volgt een hartstochtelijk compliment van Rob Haantjes, de coach van Oranje-Rood. Net als bij een niet geheel vlekkeloze pass van vleugelverdediger Vivienne Peters in het oefenduel met Were Di, dat met 4-2 wordt gewonnen. Een wedstrijd waarin OR niet imponeert, maar wel duidelijk een paar maatjes te groot blijkt voor de promotieklasser uit Tilburg.
‘Ik ben altijd op zoek naar wat goed gaat’, verklaart Haantjes zijn optimisme na afloop. De ervaren coach staat ontspannen aan de rand van het hoofdveld. ‘Dat is niet speciaal iets voor dit team. Dat zit in mij, zo zit ik in elkaar.’ Hij grinnikt als het hoogtepunt van de koude middag ter sprake komt. Een fraaie hoge backhand van Janneke van de Venne, die de 3-1 opleverde. ‘Zo sloeg ik ze vroeger ook, op gras.’
Het is heel moeilijk om een eenheid te zijn, wanneer je zo lang niet wint Rob Haantjes
Er staat hem een flinke klus te wachten vanaf 6 maart, als Oranje-Rood de competitie hervat. ‘Een hele leuke klus’, klinkt het vrolijk uit de mond van de opvolger van de weggestuurde Stefan Duyf. ‘Het draait om commitment aan wat we hier met elkaar doen. Je taken uitvoeren. Werken, spelen en leven als topsporters. Maar ook samen spelen, hoe suf dat misschien ook klinkt. Elkaar goed kennen binnen en buiten het veld. Als we daarin een eenheid zijn, komt het moment dat het wél onze kant opvalt.’
Eenheid. Haantjes legt met dat woord vrij snel de vinger op de zere plek. ‘Daar ontbrak het wel aan. Dat is voor alle duidelijkheid geen diskwalificatie van mijn voorganger. Maar het is heel moeilijk om een eenheid te zijn, wanneer je zo lang niet wint. Dan sluipt er onbewust iets in je cultuur waardoor het moeilijk is om als groep bij elkaar te blijven.’
Haantjes is dus de man die het kapot gevallen Eindhovense porselein weer aan elkaar moet lijmen. ‘Daar komt het wel op neer. Toen ik hier in de herfst kwam, zag ik dat ze allemaal kunnen hockeyen. Maar – en dat heb ik ze ook gezegd – ik vond dat ze niet zo goed konden samenspelen. Wat weet je van elkaar? Wat is iemands kwaliteit? Hoe time je een bal? Hoe maak je elkaar beter?’
22 duels zonder zege
Het zijn vragen waar Oranje-Rood mee aan de slag is gegaan onder Haantjes, die eind oktober werd aangesteld als interim-coach. Zijn debuut ‘zullen we het daar niet over hebben’ was in de veelbesproken wedstrijd tegen Victoria (2-2), waarin OR door een bizarre uitspeelcorner de winst door de neus werd geboord. Daarna volgden gelijke spelen tegen SCHC en Bloemendaal een nipte nederlaag tegen Amsterdam. Bij die laatste zat Haantjes, vanwege verplichtingen met België – daarover zo meer – overigens niet op de bank. Het aantal niet-gewonnen-wedstrijden-op-rij liep daarmee op naar 22. Een schrikbarend aantal voor een ploeg die in 2019 nog play-offs speelde.
‘In al die wedstrijden vond ik dat het anyone’s game was’, blikt Haantjes terug op de duels onder zijn leiding. ‘We waren in geen enkele wedstrijd slechter – of beter. Nee, ook niet een topploeg als SCHC. Ik wil dat we in de tweede seizoenhelft in alle wedstrijden uitstralen dat we willen winnen. Ook als dat fucking moeilijk is. Het gaat om de attitude. We moeten af van de angst.’
Glimlachend: ‘Dat moment dat het spannend wordt, moet ook leuk zijn. Als we – daar ga ik weer – maar doen wat we hebben afgesproken. Met z’n allen hè. Het werkt ook niet, als negen wel hun taak uitvoeren en twee op hun nagels staan te bijten of het goed afloopt.’
Waarom Haantjes doorging
Haantjes had aanvankelijk alleen toegehapt voor vier wedstrijden. ‘Ik was tot deze maand fulltime in dienst bij de Belgische bond als performance manager. Ik had al aangegeven dat het mijn laatste jaar zou worden en toen kwam dit voorbij. Na die eerste wedstrijden beviel het van beide kanten goed. Het zou de club rust geven als ik het seizen wilde afmaken. Dus ben ik eerder weggegaan bij België. Met een beetje pijn in het hart, want ik heb het daar heel fijn gehad.’
In de strijd om lijfsbehoud doet OR geen beroep meer op oudgediende Daphne van der Velden. ‘Het was ook de bedoeling dat ze er alleen bij zou zijn in de laatste wedstrijden voor de winterstop. Nu zijn Pauline Leclef en Janneke van de Venne terug en wil ik de vaste groep het vertrouwen geven. Maar mocht het een keer nodig zijn, dan kunnen we aankloppen.’
Terwijl zijn ploeg al lang het steenkoude veld heeft verlaten voor het warme clubhuis, gaat Haantjes z’n blik naar het veld waar het allemaal moet gaan gebeuren. ‘Ja, het gaat spannend worden. Maar uiteindelijk hebben we genoeg kwaliteit om hieruit te komen.’
De intentie is goed. Nu de punten nog.
1 Reactie
charliejanssen
Als Rob het team bij elkaar kan houden en ze kan laten samenspelen dan moet het goedkomen. Op 1 wedstrijd na alles met slechts 1 doelpunt verschil verloren.. Als de dames vol gas geven de resterende wedstrijden én voor elkaar door het vuur gaan, dan gaat het lukken!!