Vuur aan de schenen bij India na heetste avond in Bhuba

Met een gezicht op onweer liepen de Indiase bondscoach Graham Reid en zijn aanvoerder Harmanpreet Singh het bataljon aan journalisten tegemoet. Zeventig, minstens. Het perszaaltje in het Kalinga Stadium was afgeladen na de vroege WK-exit van de gastheer. Een terugblik op een heet avondje in Bhubaneswar.

‘What the hell was Harmanpreet doing? A slapshot?’ De woede van een Indiase journalist knalt vlak na de uitschakeling van zijn land over de trappen van het stadion. De captain was de gebeten hond. Zijn corner liep het hele toernooi voor geen meter. Hij miste bovendien een cruciale shoot-out, die India de zege had kunnen bezorgen.

Inderdaad, kunnen bezorgen. Want het liep anders in een idiote wedstrijd. India liet eerst al 3-1 voorsprong uit de handen glippen, waardoor het nog 3-3 werd. De shoot-outs die volgden waren ronduit bizar. Matchpoints aan beide kanten. Een blessure bij keeper PR Sreejesh. Een re-take op een moment dat de wedstrijd al beslist was.

En toen die shoot-out van Shamsher Singh. De schlemiel van de avond. Hij miste in de eerste serie, had de ballen om nog een tweede keer de één-tegen-één aan te gaan, maar liep zich stuk op Leon Hayward, de keeper van Nieuw-Zeeland. Duizenden toeschouwers misten die shoot-out van Shamsher, zij waren al vertrokken na eerdere faalmomenten. Liepen eerder het stadion uit. Ontevreden over de voorstelling.

India treurt na de onverwacht vroege exit op het WK. Foto: Willem Vernes

Een ijzige stilte viel over de tribunes.

Die duurde – India being India – niet lang.  Dankzij de vele vaderlandse journalisten wordt het snel onrustig. Iedereen is benieuwd naar de verantwoording van de verliezers. Met z’n allen zitten ze te wachten tot Reid en Harmanpreet zouden komen. Tientallen camera’s en microfoons op tafel.

Met een zucht gaat Reid zitten. Veel vragen. Een zoektocht naar antwoorden. Wat ging er zo anders dan tijdens succesvolle Olympische Spelen waar India derde werd? ‘Het benutten van de strafcorner’, sipt Reid. ‘Maar we hebben ook onze cirkelpenetraties te weinig benut. Verdedigend hadden we er wat strakker op moeten zitten.’

Naast hem speelt Harmanpreet met zijn waterflesje. Hij praat zachtjes als hij zijn vragen in het Hindi – de meest gesproken taal in India – beantwoordt. Bijna schuldbewust, verlegen. Een boom van een kerel, die zich even heel klein voelt. De ene vraag na de andere.

Het geslagen duo Reid en Harmanpreet. Foto: Willem Vernes

Hoeveel tijd krijgt bondscoach Reid nog?

Bezwijken zijn jongens onder druk? En heeft Reid wel de juiste spelers geselecteerd? Een wat oudere journalist schraapt zijn keel. ‘India wacht nu 48 jaar op een WK-medaille. Hoe lang blijven we alleen maar kansen creëren zonder ze te benutten? Reid: ‘Dat is een interessante en erg goede vraag. Ik weet het antwoord niet. Er is geen magisch wapen. Misschien moeten we aan de slag gaan met een mental coach. We moeten wellicht sommige dingen anders aanpakken.’

Het is maar de vraag hoeveel tijd Reid daarvoor krijgt. Zijn positie staat direct na het laatste fluitsignaal al onder druk. Meteen gonzen de geruchten dat hij na het toernooi op straat wordt gezet. ‘De Indiase bond zal hem het toernooi wel af laten maken’, zegt Sandip Sikdar, journalist voor de Hindustan Times, een van de meest gelezen kranten in India. ‘Reid zit alweer bijna vier jaar hier. Dat is lang, zeker omdat coaches het hier meestal niet lang uithouden. Reid heeft wel een bijzondere status gekregen, door de goede prestaties op de Olympische Spelen.’

Een chaos in de perszaal in Bhubaneswar. Foto: Willem Vernes

De dag waarop alles verkeerd ging

‘Er is veel mislukt’, stelt Sikdar, die ook de corner aanhaalt als pijnpunt. ‘Het ontbrak Harmanpreet aan vertrouwen. Hij had onze troefkaart moeten zijn. Maar ons belangrijkste wapen faalde. We hebben in totaal maar vijf goals gemaakt uit 26 corners. Dat is een veel te laag gemiddelde.’

Reid en zijn mannen zetten het toernooi voort in Rourkela, waar om de negende plaats wordt gespeeld. ‘Daar zal het nog wel vol zitten’, denkt Sikdar. ‘Maar ik ben bang dat we hier in Bhubaneswar veel lege plekken gaan zien. De komende dagen zal het alleen maar gaan over vandaag. Over de dag waarop alles verkeerd ging.’

Het stadion is leeg. De straten lopen vol. De WK-versiering hangt nog, maar voor het thuispubliek is de lol er vanaf. Het Indiase feestje is verpest.