Jelle Galema wil jonge topsporters helpen en de ideale papa zijn

Jelle Galema (30) kondigde dinsdag zijn afscheid als international aan. In de wintermaanden – nadat hij was afgevallen voor het WK – hakte hij de knoop door. Aan het einde van zijn Oranje-loopbaan zet de Brabander zijn ervaringen op een rijtje. Hij heeft genoten van zijn carrière in Oranje, maar weet dat er nog veel te winnen valt in de hockeysport. 

‘Een fitte Jelle had op het WK gestaan. Dat weet ik zeker. Een fitte Jelle had van waarde kunnen zijn richting Parijs. Maar ik ben niet fit. En wil geen dingen halve bak doen. Dus sta ik honderdtien procent achter mijn keuze om te stoppen.’

De afgelopen periode was misschien wel de zwaarste uit zijn carrière. Hij genoot van het nieuwe spelbeeld van bondscoach Jeroen Delmée en zijn assistent Eric Verboom. Wilde daar dolgraag onderdeel van uitmaken, maar blessureleed gooide roet in het eten. Hij werkte met man en macht aan zijn lijf. Trainde de hele winter. Maar de resultaten vielen tegen. Toen wist hij het zeker. Hij moest zich gaan focussen op één ding. Op Oranje-Rood. Om zich daar volledig te kunnen geven. ‘Ik koester mijn tijd bij Oranje. Ik heb een jongensdroom mogen vervullen. Maar in dit Oranje had ik een belangrijke schakel kunnen zijn. Ik ben trots op wat ik de afgelopen tien jaar heb bereikt, maar er had zeker meer ingezeten.’

Galema kwam als een komeet

Voorop gaan in de strijd. Alles op volle snelheid en met volle overtuiging. Mouwen opstropen en heel hard werken. Jezelf maximaal geven. Eigenschappen die Galema als speler en als mens kenmerkt. Met zijn typerende stijl kwam hij 83 keer uit voor Oranje. Was hij negen keer trefzeker. Speelde op zijn 21ste al een EK en HWL en was een jaar later onderdeel van de WK-selectie.

Jelle Galema samen met Mink van der Weerden na de halve finale wedstrijd tegen Engeland (1-0) van het WK 2014. Foto: Koen Suyk

‘Het WK in 2014 was echt mijn hoogtepunt. Die periode van mijn carrière was bijna onrealistisch’, blikt Galema terug, vanuit zijn woonplaats Boxtel. ‘Alles ging me toen voor de wind. Daar had ik alleen maar van durven dromen. Je wil reizen. Spelen in het buitenland. Maar er is echt niks mooiers dan een groot toernooi in eigen land. Ik hoefde alleen mijn ding te doen en te genieten.’

Maar zijn carrière kende ook een keerzijde. Galema debuteerde onder toenmalig bondscoach Paul van Ass op twintigjarige leeftijd en kwam als een komeet. Maar leerde een aantal jaar later bij Max Caldas de keerzijde kennen. Speelde na het WK in 2014 geen enkel echt groot toernooi meer en kampte voor het eerst met blessureleed. Hij maakte kennis met de harde kant van de topsport. Lessen en momenten die de spits hebben gemaakt zoals ‘ie is.

‘Ik kreeg te maken met tegenslagen’, gaat de aanvaller verder. ‘Sommige dingen begrijp ik achteraf, maar andere dingen niet. Ik had meegewild naar de Olympische Spelen in Rio. Ik speelde een goed seizoen. Was in vorm. Maar Max Caldas maakte een andere keuze. Dat snap ik nog steeds niet.’ Afvallen voor toernooien, maakte hem hard. ‘Waar anderen misschien eerder de handdoek in de ring hadden gegooid, ging ik door. Hield ik vertrouwen. Dat heeft me gemaakt wie ik ben.’

Van nobody naar grote jongen 

Galema heeft genoten van zijn momenten in Oranje, maar ziet dat er in de hockeysport nog voldoende te winnen valt. Zeker op mentaal vlak. ‘Na mijn WK in 2014 kwam er van alles op me af. Veranderde ik van een nobody naar een grote jongen. Sponsoraanvragen, verzoeken vanuit bedrijven. Het was een compleet nieuwe wereld. Dat was leuk, maar ook stressvol. Successen kunnen je ook ongelukkig maken.’

Jelle Galema tijdens de Rabo Super Serie in 2016. Foto: Willem Vernes

De Brabantse spits trok destijds bij Joost Leenders en Marco Hoogerland aan de bel. Bij het bedrijf (Talent Academy) waar hij nu zijn maatschappelijke carrière voorzet. ‘Het mentale vlak is echt een ondergeschoven kindje in de hockeywereld. Iedere ploeg bezit over een fysio, fysiek trainer, video-analist. Maar daar hoort ook een mentale coach bij. Je krijgt te maken met teleurstelling, met succes. Daar kan niet iedereen mee dealen. Als ik nu met jonge sporters praat, schiet ik soms in de lach. Sommige dingen zijn zo herkenbaar. Valkuilen lijken groot, maar dat valt allemaal wel mee. Als je er maar over spreekt. Het mentale aspect moet geen taboe zijn.’

Hij vindt het fantastisch om jonge topsporters bij te staan. En kan niet wachten om eindelijk weer die ideale papa te zijn. Tijd voor zijn gezin te maken. ‘De wereld draaide om mij. Soms was ik chagrijnig. Ik wil nu een vader en vriend zijn die er altijd is en de boel mee runt. Ik ben een familieman. Het is bijzonder wat ze altijd voor me gedaan hebben. Het is tijd om ze dat nu terug te geven.’

Jelle Galema. Foto: Willem Vernes

Dromen in Eindhoven en nieuwe dromen

Zijn internationale carrière is over, maar hij is op clubniveau nog lang niet klaar. ‘Ik sta nog 2,5 jaar onder contract bij Oranje-Rood. Ik geloof dat het dit seizoen kan gebeuren. De play-offs zijn een doel. Ik ben gretig en heb bewijsdrang. De landskampioenschappen bij Oranje Zwart waren prachtig. Dat wil ik herhalen en plaats maken voor nieuwe dromen.’

Bijvoorbeeld op het veld van MEP, de club uit zijn woonplaats en de plek waar hij zelf, een jaar of vijfentwintig geleden, ooit is begonnen. En waar de geschiedenis zich herhaalt, nu ook zijn dochtertje de eerste meters maakt aan de Molenwijkseweg. Met papa Jelle aan de zijlijn, training gevend aan zijn telg. ‘Daar valt echt niks mee te vergelijken. Zij laat mij realiseren hoe ik op het hockeyveld moet staan. Plezier makend, met een grote glimlach op mijn gezicht.’