Pechvogel Hoedemakers bezoekt Oranje: ‘Moest er gewoon bij zijn’

De meest besproken international van de afgelopen week zat zaterdagmiddag op de tribune in Mönchengladbach. Tjep Hoedemakers zag zijn teamgenoten van Oranje aan het EK beginnen. De aanvaller haakte een paar dagen voor de toernooistart af bij het Nederlands elftal met een hamstringblessure.

Het was een aandoenlijk beeld, ongeveer een half uur na de 6-0 zege van Nederland op Frankrijk. Hoedemakers kreeg achter de hoofdtribune een dikke knuffel van Duco Telgenkamp. De twee zijn goede maatjes nadat ze tijdens de Pro League in Eindhoven kamergenoten waren. ‘Dat zouden we nu ook weer zijn’, zegt Hoedemakers, nadat Telgenkamp hem heeft verlaten.

De kamerindeling was al gemaakt, de selectie al twee weken bekend. Hij had er weer bijgezeten. Het sprintkanon van Rotterdam. Eentje die de 35 kilometer per uur haalt, schatte zijn oude coach Albert Kees Manenschijn een paar jaar geleden. Die topatleet was zaterdag dus toeschouwer.

De gewezen kamergenoten Hoedemakers en Telgenkamp. Foto: Willem Vernes

Janken

‘Ik kon het beter maar direct onder ogen zien’, zegt Hoedemakers. ‘Het zou nog zuurder voelen, als ik thuis zou zitten. Dan ga ik me toch afvragen hoe het stadion en de sfeer zouden zijn. Ik wilde die gasten gewoon zien hockeyen. Thijs van Dam speelde zijn honderdste cap. Daar moest ik bij zijn.’

Makkelijk was dat niet. ‘Het deed pijn om onder ogen te zien wat je mist. Het lastigste was het juichen. Hun blijdschap na het scoren. Ik was natuurlijk ook blij, maar op een heel andere manier. Op dat moment miste ik het teamgevoel. Daar met hen staan.’ Hij kijkt even in de verte. ‘Dat was wel even taai.’ 

Dat Hoedemakers zaterdag niet zijn 41ste interland speelde, kwam door een blessure die hij tijdens de laatste training voor vertrek naar het toernooi opliep. Tijdens een oefening op het veld van Kampong verrekte hij zijn hamstring. ‘Toen ik daar op de grond lag, wist ik eigenlijk al genoeg. Op de eerste echo was geen scheur te zien. Dan hoop je toch nog dat het meevalt. Maar ’s avonds deed het al echt pijn. En toen ik de dag daarna uit bed stapte, was het helemaal duidelijk. Het werd ‘m niet. In tranen belde ik mijn vriendin. Janken.’

Hoedemakers druipt af na de trainingssessie op Kampong. Foto: Olaf Kraak

Het belgebaar van zijn roomy

Hij kreeg een karrenvracht aan berichten. Tegen de driehonderd zelfs. ‘Ook van mensen die ik vijf jaar niet heb gesproken. Bijzonder hoor. Die steun is heel fijn. Maar er is ook constant de bevestiging dat je er niet bij bent. Dus heb ik op een gegeven moment mijn telefoon maar uitgezet.’ 

In de wedstrijd kreeg Hoedemakers ook nog even speciale aandacht. Telgenkamp eerde de pechvogel bij het juichen nadat hij de 2-0 maakte. Hoedemakers grijnst als moment ter sprake komt. ‘Dat was mooi van Duco. Het belgebaar, dat hadden we afgesproken in Eindhoven. Hij vertelde net dat hij me nog zocht in het publiek. Maar tussen alle mensen was ik niet te vinden.’ 

Tjep Hoedemakers tijdens de Pro League. Foto: Willem Vernes

Vrijdag weer op het EK

De onfortuinlijke spits heeft twee weken nodig om volledig te herstellen. ‘Ik heb alweer wat krachtoefeningen gedaan. Het is een lullige blessure. Ik krijg vaak de vraag of dat het nog vervelender maakt. Ik denk het niet. Ik had het erger gevonden als ik nu een kruisbandblessure had opgelopen, waardoor ik ook de Olympische Spelen al kon vergeten.’

Als-ie volledig hersteld is, sluit Hoedemakers weer aan bij zijn club Rotterdam, dat toewerkt naar een nieuw hoofdklasseseizoen. ‘Maar eerst maandag eventjes op vakantie, naar Italië. Een paar daagjes om mijn hoofd leeg te maken. Ik zet daar mijn laptop aan om de jongens te zien tegen Duitsland en Wales. En vrijdag ben ik hier weer. Ik blijf een liefhebber en wil er ook bij zijn. Het is lastig. Maar het is wel mijn team.’ 

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door hockey.nl (@hockeynl)