De laatste dagen van 2023 zijn aangebroken. Het is al weken winterstop in de Tulp Hoofdklasse Dames. Inmiddels hebben we er twaalf wedstrijden opzitten. Een mooi moment voor een tussenrapportage. Wat zijn de meevallers, tegenvallers en vraagtekens?
De plussen
De winterkampioen hoort automatisch thuis tussen de plussen van de Tulp Hoofdklasse Dames. Natuurlijk, de dames van Den Bosch hadden we in de top-3 verwacht, maar de koploper verdient de credits vooral door de resultaten tegen SCHC en Amsterdam. Van de landskampioen werd gewonnen (2-1) en op bezoek bij SCHC werden de punten gedeeld (1-1). Vier punten uit twee toppers dus.
Begin dit seizoen schreven we al dat we de Brabanders de grootste kans gaven op het kampioenschap. Mede dankzij de grootste transfer van afgelopen zomer, de komst van Charlotte Englebert. De Belgische international maakt zeker nog niet het verschil, maar vindt haar draai steeds beter in Brabant.
Hurley liet de eerste twaalf wedstrijden van de competitie zien dat het geen eendagsvlieg is. De ploeg van Robbert van de Peppel haalde vorig seizoen voor het eerst in de geschiedenis de play-offs. Een knappe prestatie voor de Amsterdammers. Maar het nog een keer flikken, zou helemaal knap zijn. Momenteel staat de ploeg alweer op plek vier (met 23 punten) en is er al sprake van een geslagen gat. Achtervolgers Pinoké (zestien punten), Kampong (zestien punten) en HDM (veertien punten) zullen na de winterstop alles op alles moeten gaan zetten.
Hurley doet het dit seizoen bovendien met een nieuwe sluitpost. De ervaren rot Wendela van Dedem verliet de ploeg afgelopen zomer, waarna tweede keepster Maartje Kaptein naar voren werd geschoven. Een gedurfde maar geslaagde zet van Van de Peppel, die wekenlang zelfs de minst gepasseerde keeper uit de Hoofdklasse onder de lat had staan.
Het laatste plusje is voor Oranje-Rood. De promovendus van vorig seizoen doet aardig mee in de Hoofdklasse. Zeker met de wetenschap dat kartrekker en motor van het elftal Lisa Scheerlinck weken uit de roulatie was (met een hamstringblessure). En het belangrijkste: de punten werden voornamelijk gepakt tegen de concurrentie. Bloemendaal (2-1 winst), HGC (1-1), Tilburg (1-1), Rotterdam (4-2 winst) en een extraatje tegen HDM (3-2 winst).
De minnen
De grootste min is voor HGC. We vinden de selectie van Suzan Veen-van der Wielen terug op de achtste plek. Met (internationale) toppers Eva Drummond, Cécile Pieper, Margot van Geffen en strafcornerkanon Lola Riera in de gelederen, werd er afgelopen zomer met de komst van bijvoorbeeld Elke Boers en Lilli de Nooijer vooral geïnvesteerd in de breedte. De Gazellen wonnen in de eerste competitiehelft slechts drie keer. Net zo vaak als promovendus Oranje-Rood. Sterker nog: na de ‘heenronde’ – de eerste elf ontmoetingen – stond de teller pas op twee driepunters. Het zijn in Wassenaar zeker niet de leukste weken. Hoewel Veen-van der Wielen vindt dat de buitenwereld HGC overschat, staat de ploeg wat ons betreft voor z’n kwaliteit veel te laag op de ranglijst.
Ook Rotterdam vinden we terug in het lijstje minnen. De havenstedelingen staan onderaan de Tulp Hoofdklasse. Vooral hun aantal tegendoelpunten valt op: keeper Iris Nikerk kreeg er in twaalf wedstrijden al 53 om haar oren. De oorwassingen tegen Amsterdam (1-8 en 9-0) doen vast nog het meest pijn. ‘Het hele seizoen krijgen we al klotegoals tegen’, liet coach Brian Vervoort eerder al weten. ‘Wij moeten beseffen dat wij veel te makkelijk tegengoals krijgen. Dat moet eruit. Dat moet er écht uit. Alleen: het gaat er niet uit. Het hele seizoen al niet. Het aantal doelpunten dat wij incasseren in de eerste vijf minuten van de eerste of de tweede helft, dat is gigantisch hoog.’
De ploeg van Vervoort start na de winter op bezoek bij HDM en speelt een weekend later thuis tegen Tilburg. En vooral die laatste pot zal rood omcirkeld staan in de Rotterdamse agenda’s.
Bloemendaal ontsloeg Dave Smolenaars vlak voor de play-outs, vorig seizoen. Zijn vervanger Jeroen Visser slaagde erin om in de Hoofdklasse te blijven, maar van rust op ’t Kopje is nog altijd geen sprake. De coachwissel zorgde met nog maar één overwinning vast niet helemaal voor het gewenste effect. Maar de nieuwbakken coach houdt hoop. Hij sprak begin dit seizoen dat zijn selectie beter is dan die van vorig seizoen. ‘Uiteindelijk willen we serieus meedoen in de middenmoot. Met deze groep en onze manier van spelen, moet dat kunnen. Ik sta er positief in’, vertelde hij begin oktober.
Mooie uitspraken, maar na twaalf speelrondes werd er dus nog maar een keer gewonnen. Dat kan direct na de winterstop zomaar verdubbeld worden, als Oranje-Rood op bezoek komt. En uitgerekend bij die wedstrijd, zit nog wat venijn.
De vraagtekens
Ze staan op een vijfde plek. Best of the rest. Toch hoort Pinoké bij de vraagtekens. Want dit seizoen moest ’t anders volgens coach Daan Sabel. Sterker nog: ‘Mensen zullen misschien zeggen dat ik niet spoor, maar ik denk dat we over drie tot vijf jaar kampioen van Nederland kunnen worden’, vertelde hij eind oktober. Het tussentijdse doel – na elf speelrondes een puntentotaal van 18 – is in ieder geval (op twee punten na) niet gelukt.
De eeuwige nummer vijf begint na de winter met een bezoek aan HGC. ‘In de tweede seizoenshelft gebeurt het pas. En als ik eerlijk ben, is dat meestal niet onze sterkste helft’, vertelde Sabel.’ Drie, vier wedstrijden na de winter weten we een beetje hoe het gaat zijn.’
Het laatste vraagtekentje zetten we bij SCHC. Natuurlijk, de ploeg van Lucas Judge staat ‘gewoon’ op een tweede plek in de Tulp Hoofdklasse. Met Yibbi Jansen als koploper van het topscorersklassement in de gelederen. Maar zo rooskleurig en zelfs vlekkeloos als het vorig seizoen ging, gaat het dit jaar niet. De resultaten tegen Den Bosch (1-1) en Amsterdam (3-4) op het eigen veld, vielen tegen. Een punt uit twee toppers. Dat kan ook voor de ploeg van Lucas Judge niet voldoende zijn. Direct na de winterstop staat de volgende topper alweer op het programma: Den Bosch – SCHC.
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.