Eigenlijk zou hij er na het afgelopen seizoen helemaal mee stoppen. Na twee bonusjaren bij zijn oude club Helmond was het echt mooi geweest voor Bob de Voogd. Maar de 146-voudig international pakt toch de stick weer op. Vlak na zijn 36ste verjaardag speelde hij zijn eerste officiële wedstrijd voor HC Bra, een club die uitkomt op het tweede niveau(!) in Italië. ‘Ze vliegen er hier soms vol in. Wat in Nederland een dikke gele kaart zou zijn, laten de scheidsrechters hier gewoon doorgaan.’
‘Voordat ik kwam, waren ze toch wel benieuwd wat ik nog kon. Of ik nog een beetje kon rennen en hockeyen. Dus vroegen ze of ik meedeed aan een oefenwedstrijd, afgelopen maand. Ik mocht er speciaal voor naar Italië komen. Het was de eerste keer dat ik op het veld stond, sinds eind mei. Het was voor iedereen de moeite waard, al was de tegenstander niet zo heel goed. We wonnen met 10-0, ik scoorde er vijf en gaf vier assists. En dat terwijl ik vooraf de bedoeling had om het rustig aan te doen. Juist niet per se de aandacht op mij wilde vestigen. Maar goed, als je in het veld staat, dan ga je je ook niet inhouden. Na afloop stond de voorzitter al klaar met een contract. Ik kon gelijk tekenen, bij de pizza-oven in het clubhuis.’
Hij maakte in zijn hockeyleven al van alles mee. Speelde in Londen een olympische finale. Streed in Bhubaneswar om WK-goud. Werd tweemaal Europees kampioen. Vloog met Oranje de wereld rond. En maakte de hockeycirkel ‘kei-rond’ in Helmond, waar hij als jeugdspeler begon en inmiddels een veld naar hem vernoemd is. Aan dat vuistdikke boek met schitterende herinneringen wordt een verrassend laatste hoofdstuk toegevoegd, bij Bra.
De Voogd en de man van de lange adem, Nieuw-Zeelander Priyesh Bhana. Foto: HC Bra
De jaarlijkse flirt met Italië
Daar wordt hij in de eerste seizoenshelft ingevlogen voor bekerduels. Vanaf ‘waarschijnlijk februari’ tot ‘ongeveer juni’ zit De Voogd vier maanden aangesloten in de stad in de Piemonte, in het Noord-Westen van Italië bij de elfvoudig kampioen die vorig jaar degradeerde naar het tweede Italiaanse niveau. ‘De data liggen nog niet helemaal vast. Er moet nog van alles geregeld worden. Het huis, ons werk waarmee we nog afspraken moeten maken. Maar het gaat goed komen. Mijn vriendin en ik hebben al jaren de droom om langere tijd in het buitenland te wonen. Het is schitterend dat dit nog in combinatie met hockeyen lukt. Dat ze op het tweede niveau spelen, maakt me niet veel uit. Het gaat vooral om het avontuur en genieten van het Italiaanse leven.’
De flirt van De Voogd en een Italiaans avontuur begint een jaar of vijf geleden. ‘Via Instagram kwam ik in contact met Priyesh Bhana. Een oud-international van Nieuw-Zeeland die al jaren bij Bra speelt. Een vage bekende uit de hockeywereld. Hij reageerde een paar keer op mijn berichten en we kletsten weleens. Nadat ik vijf jaar geleden stopte bij Oranje-Rood vroeg hij voor het eerst of ik naar Italië wilde komen, waar hij zelf al een paar jaar speelde. Op dat moment was dat helemaal niet handig en wilde ik nog op niveau hockeyen.’
Toch was de nieuwsgierigheid van De Voogd gewekt. Hij hield contact met Bhana, die met Nieuw-Zeeland op het WK van 2010 speelde. De Kiwi is inmiddels captain bij Bra. ‘Hij merkte dat ik het idee ergens wel interessant vond. Sindsdien vraagt-ie elk jaar of ik kom. En steeds was er wel een reden om het niet te doen. Ook dit jaar twijfelde ik. Ik heb nog twee prachtjaren bij Helmond gehad. Een afscheid zoals ik hoopte: hockeyen met vrienden op mijn oude club.’
Net als vroeger bij Oranje, geeft De Voogd bij Bra de corners aan. Foto: HC Bra
Voor een uitduel op-en-neer naar Turijn of Bologna
‘Ik had echt bedacht dat het tijd was voor nieuwe dingen. Meer tijd voor werk, familie en vrije zondagen. Ik zou op de lijst komen bij Heren 2, maar ik had al gezegd dat ik maximaal vijf keer mee zou doen. Het leek er dus op dat ik een heel rustig seizoen tegemoet zou gaan. Tot Priyesh zich weer meldde: ‘Ben je nu echt gestopt?’, vroeg hij aan mij. Toen lag het onderwerp thuis opeens weer op tafel. Al pratend kwamen we tot het besef, dat dit misschien wel het laatste moment was waarop dit makkelijk kon. Zonder gedoe. Mijn oudste dochter is volgend seizoen leerplichtig, dan willen we voor haar school gewoon hier in Helmond zijn.’
Daarom stapten de De Voogdjes begin september in hun gezinsauto voor die memorabele proefwedstrijd, die dus een grandioos succes was. Ze plakten er meteen een vakantie aan vast om al van het Italiaanse leventje te proeven. Ondertussen maakte De Voogd afspraken met de club. ‘Ik doe drie van de vier poulewedstrijden in de beker mee. Dat is allemaal al geregeld. Ik hoef niet mee trainen en vlieg alleen voor wedstrijden die kant op. Soms naar Turijn, als we thuisspelen. Maar we spelen ook een uitduel in de buurt van Bologna. Dan ga ik daar op vrijdag naar toe. Slaap ik in een hotel, speel op zaterdag een wedstrijd en ga daarna weer naar Helmond. Tot we worden uitgeschakeld, of winnen.’
Zijn teamgenoten kent hij inmiddels al een beetje. ‘Het is voor hen ook een beetje gek natuurlijk. Die Nederlander die er af en toe bijkomt. Maar volgens mij zijn ze er ook wel blij mee. Ze hebben me heel hartelijk ontvangen, ik ben gelijk bij families uitgenodigd om te eten. Natuurlijk gaan alle besprekingen in het Italiaans. Dan kan ik de grote lijnen wel volgen, maar ik beheers de taal nog niet goed. Gelukkig spreekt een aantal ook prima Engels, zoals een Oekraïens international die hier ook is beland. Hij is een soort van speler/coach.’
Ze vliegen er hier soms vol in. Wat in Nederland een dikke gele kaart zou zijn, laten de scheidsrechters hier gewoon doorgaan. Moet ik een beetje voor oppassen, haha Bob de Voogd
Tussen het gesprek door schiet De Voogd een paar keer in de lach. Hij kan zelf ook nog niet helemaal geloven wat hij meemaakt in het land waarin hockey een hele kleine sport is. ‘Ik merk vooral dat ik nog een beetje moet wennen aan het temperament. Ze vliegen er hier soms vol in. Wat in Nederland een dikke gele kaart zou zijn, laten de scheidsrechters hier gewoon doorgaan. Moet ik een beetje voor oppassen, haha.’
Zaterdag maakte hij zijn officiële debuut. Valchisone-uit, in Turijn. Eindstand: 0-1. Doelpuntmaker? Inderdaad…De Voogd. Of zoals hij zelf na de wedstrijd samenvatte: ‘Gescoord, knieën open. Blauwe elleboog, maar wel gelachen.’
De Voogd duikt meteen op in de Italiaanse media: ‘HC Bra spreekt Nederlands’
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.