Veldenproblematiek: einde wedstrijd, direct de sproeiers aan
Het veldentekort in de regio Utrecht is nijpend. Maar ook buiten de Domstad knelt de populariteit van hockey. Neem HC Naarden. Bijna 1800 leden, 4 velden, 350 jeugdleden in de zondagcompetitie, een bomvolle wachtlijst en elk jaar honderden teleurgestelde kinderen waarvoor de club op zaterdag geen plek heeft. ‘Wij zijn creatief, maar de grens is bereikt.’
‘Kom op Madelief. Opschieten. De wedstrijd móet op tijd beginnen.’ Het is zaterdagmorgen even na half negen en op sportpark Naarden in het clubhuis van de plaatselijke hockeyclub is geen tijd om rustig op gang te komen. De coach van het Jongste Jeugd-team dirigeert behalve Madelief ook de rest van het team naar buiten. Klokslag 8.45 uur start de eerste wedstrijd. En geen minuut later. Achter de wedstrijdtafel houdt Wietske Groenink de wedstrijdschema’s voor haar neus strak in de gaten. De wedstrijdsecretaris is afgelopen week weer meer dan een dag in de weer geweest om alle wedstrijden in te plannen. Een puzzel die een Sudoku met 4 sterren ver te boven gaat. ‘Het is soms echt van de gekke om alle wedstrijden te kunnen laten spelen. Heel eerlijk: het past echt maar net. Maar we willen zo veel mogelijk kinderen laten hockeyen, dus waar nodig máken we het passend.’
Creatieve oplossingen
Die mentaliteit kenmerkt de commissie- en bestuursleden van de hockeyvereniging in ’t Gooi. Eigenlijk zat de club jaren geleden met pak ‘m beet 1300 leden en vier velden al vol. Inmiddels hockeyen op diezelfde velden wekelijks 1800 leden. ‘We zitten al jaren ram- en ramvol, maar gelukkig zijn we creatief. We bedenken elk jaar wel een paar plannen, het teveel aan teams toch weer kan spelen’, zegt bestuurslid Hans Otten van Naarden. De Zondag Jeugd Competitie, eerste wedstrijd vervroegen naar 8.45 uur, geen half uur maar een kwartier tussen elke wedstrijd en een jeugdcompetitie waarbij alle teams maximaal twee wedstrijden op zondag spelen (de ZaZoJeCo). Het veelal plannen die uit een Naardens brein zijn ontsproten en op de burelen van de hockeybond in Nieuwegein zijn gedropt. De meeste zijn, al dan niet als pilot, overgenomen. ‘Het kostte ons jaren geleden de nodige moeite om de bond te overtuigen’, vertelt Naarden-voorzitter Willem Jan van den Brekel. ‘Maar de laatste paar jaar is de bond er wel van doordrongen dat we creatief moeten zijn, willen we zoveel mogelijk kinderen laten hockeyen en denken ze hard met ons mee. Bij veel clubs is simpelweg geen ruimte om extra velden aan te leggen, dus moet je andere maatregelen nemen.’
Wachtlijsthockey
De grootste maatregel was jaren geleden de intrede van de zondagcompetitie voor jeugd, de ZoJeCo. Destijds revolutionair, inmiddels heeft Naarden 350 jeugdleden die op zondag competitie spelen. ‘We doen er alles aan om die teams bij de club te betrekken, maar vanuit de historie speelt de jeugd op zaterdag, dus voelt het soms nog als wachtlijsthockey, zeker als kinderen iets ouder zijn. Ik geloof heilig in een landelijke ZaZoJeCo-competitie, waarbij alle jeugdteams maximaal twee duels op zondag spelen. In de zaal speelt de jeugd al jaren ook competitie op zondag. Zo lang dat niet het geval is, wordt het echte jeugdhockey in de perceptie op zaterdag gespeeld. Niet voor niets proberen elk jaar honderden zondagkinderen lid te worden op zaterdag’, vertelt Van den Brekel.
Zonder gezinsleden bij Naarden weinig kans om lid te worden
Lid worden is bij Naarden niet eenvoudig. Van de 500 inschrijvingen vorig seizoen, kregen er slechts 150 een plek bij de club op zaterdag. Om die toelating elk jaar in goede banen te leiden, wordt een strakke procedure gevolgd: inschrijven kan alleen van 1 april tot 1 mei. Van den Brekel: ‘De eerste inschrijvingen komen ’s nachts direct na twaalf uur al binnen.’ Dat levert geen extra punten op. Die punten krijg je wel als je gezinsleden op de club hebt (hoe meer, hoe beter). Beter nog: gezinsleden die vrijwilliger zijn bij de club (hoe meer uren, hoe beter). Bonuspunten: gezinsleden die taken in algemeen belang uitvoeren. Van elke vrijwilligersfunctie is het aantal punten door het bestuur vooraf vastgelegd.
De verdeling van de plekken is daarna simpel: hoe meer punten, hoe meer kans om lid te worden. Van den Brekel: ‘Dus voor jonge kinderen zonder gezinsleden bij de club, is het heel moeilijk om lid te worden. Er zijn er echt maar een paar per jaar die we kunnen inloten.’
Bij een gelijk aantal punten wordt er geloot. Niet door de secretaris, maar door een notaris. Van den Brekel: ‘Het is een proces waarbij de emoties hoog oplopen. Dus we willen alle schijn van belangenverstrengeling voorkomen. Dat houdt het voor bestuursleden ook nog een beetje leuk. Er zijn echt commissie- en bestuursleden die in de maand van de toewijzing de plaatselijke supermarkt en het schoolplein mijden. Gewoon omdat ze keer op keer worden aangeklampt door ouders die dolgraag willen dat hun kind lid kan worden van HC Naarden.’
Spookleden
Ouders gaan daarvoor ver. Ouders worden lid bij het trimhockey om punten te verzamelen, maar verschijnen daar nooit. Otten: ‘Bij deze spookleden hanteren we een ontmoedigingsbeleid. Je moet het leuk vinden om te hockeyen en vrijwilliger zijn om iets voor de club te willen doen. Niet om je kind op de club te krijgen.’ Van den Brekel vult aan: ‘We krijgen elk jaar hartverscheurende e-mails van kinderen die wederom zijn uitgeloot. Ze vragen zich af waarom ze niet met hun vriendinnetjes op zaterdag mogen hockeyen. Dat doet ons pijn. Maar zonder extra velden kunnen we het niet veranderen. We zijn creatief maar de grens is bereikt.’
De marshall zet sproeier aan als het tijd is
Het is inmiddels half tien geweest. De eerste jeugdwedstrijden lopen op hun einde. Tijd voor Wietske Groenink en haar collega achter de wedstrijdtafel om als ‘marshall’ in actie te komen. Het tijdig eindigen van een wedstrijd is van groot belang om alle duels op een dag te kunnen afwerken. De marshall zorgt dat stipt als het eindsignaal klinkt de sproeiers aangaan en iedereen zo snel mogelijk van het veld gaat om ruimte te maken voor de volgende teams. Groenink: ‘Ouders die dat te laat in de gaten hebben en dus een beetje nat worden, komen dan wel eens pissig binnen. Dat is vervelend, maar wij hebben een strak schema.’
Marco de Pagter, coach van Naarden J8E3, is daar inmiddels aan gewend. Terwijl na het laatste fluitsignaal de volgende teams al het veld op rennen, haalt hij direct zijn pupillen naar de kant. De ouders en kinderen ruimen in eendrachtig samenwerking al hun spullen snel van het veld. ‘We weten inmiddels dat we moeten opschieten, omdat de sproeiers aangaan. Maar dat is een kwestie van gewenning. We weten niet beter’, vertelt de coach, waarna hij met zijn spelers naar het clubhuis snelt om de 2-1 zege te vieren.
Daar zit Groenink alweer vooroverbogen over haar wedstrijdindeling. En geniet Madelief, met rode blosjes op haar wangen, van een welverdiend glaasje limonade.
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.