Column Rob Reckers: ‘Hockey, ijshockey en olympisch voetbal’

Oud-international en OZ’er Rob Reckers stopte met tophockey en is op wereldreis met zijn gezin. Voor hockey.nl schrijft hij elke 2 weken een column over zijn belevenissen. Deze week de 3e: Rob is in San Diego aangekomen om een lezing te houden over hockey. ‘Fieldhockey’, dus.

‘Wow. Volledig perplex loop ik het indrukwekkende sportcomplex van San Diego University op. De ontelbare sportvelden strekken voor me uit. Aangrenzend state-of-the-art trainingsfaciliteiten en overal waar ik kijk hangen gedecoreerde sporthelden ingelijst aan de muren. Foto’s van basketball-, american football- en baseball sterren van San Diego University, een universiteit op fietsafstand van het centrum van San Diego. Officieel kom ik hier oreren over het edele hockeyspel, maar liever zou ik mijn tijd besteden aan een tijdelijke studie over deze waanzinnige sportcultuur. Als we dit in Nederland zouden hebben….. Met vertraagde tred neem ik alles in me op en begeef me vol energie naar het veld.

Linkerhand boven

De optelsom van de omgeving van San Diego University, de minuscule voorbereiding die ik via mail reeds had ontvangen en de goed gebruinde, sportieve trainsters met dito zonnebrillen hebben me echter volledig op het verkeerde been gezet. Ik heb me kostelijk vermaakt, maar wel voornamelijk met uitleggen dat we in Europa toch écht met onze linkerhand boven aan de stick hockeyen.

Vullende maaltijd

Tijdens de lunch tussen de trainingen door loopt mijn ‘American Dream’ plots een forse deuk op. De lunch voor de 10- tot en met 16-jarigen bestaat uit pizza, friet en ongelimiteerde hoeveelheden frisdrank. Ik ben verre van een heiligman, maar dit zou ik mijn kinderen niet voorschotelen. Enigszins onwetend vraag ik of het een feestdag is, maar al snel blijkt dit de standaard. Perplex werk ik een pizzapunt weg die ik normaal gesproken met 3 teamgenoten zou delen.

Na deze meer dan vullende maaltijd raak ik met de trainsters aan tafel al snel in gesprek over de verschillen tussen onze sportculturen en over de – op dat moment – aankomende Olympische Spelen. Ze geloven simpelweg niet dat we clubs hebben met 7 kunstgrasvelden alleen voor hockey. Hier trainen we op een american football veld ingelegd met rubber korrels. Niet top, maar voor dit niveau is dat absoluut geen obstakel.

Ook de heren staan er goed voor?

Als er geopperd wordt dat Amerika al voor de openingsceremonie moet spelen, gaat direct de tv aan. Verwonderd vraag ik of ze dat zeker weten, want ik ben ervan overtuigd dat het hockey pas na de openingsceremonie start. Als de tv aanschiet blijkt het om de voetbalvrouwen te gaan. Vol enthousiasme vertellen de hockeytrainsters honderduit over de sterren van het Amerikaanse voetbalteam.

Licht verbaasd over de kennis van het damesvoetbal bij de hockeycoaches vraag ik naar de kansen van de Amerikanen bij het hockey in Rio. Ze weten me te vertellen dat de vrouwen eremetaal gaan halen en dat de heren er ook goed voor staan. Mijn insinuatie dat de heren niet gekwalificeerd zijn, wordt direct naar het rijk der fabelen verwezen. Enigszins vertwijfeld over mijn eigen kennis keer ik ’s avonds huiswaarts. Om daar uit te vinden dat ik gelukkig toch minder gek was dan ik zelf op dat moment dacht.

Medailles

Maar deze Amerikanen zijn echt nog niet zo gek. Als ze het over hockey hebben, dan is dat op schaatsen en met een puck. Laten we dit echter maar zo houden. Als ze erachter komen dat er in ‘fieldhockey’ ook medailles te verdienen zijn en ze er werk van gaan maken op de colleges en universiteiten, hebben we een probleem. Als ze hun eetgewoonten aanpassen tenminste….’

Twitter: @RobReckers18

Verder lezen

Wat vind jij? Praat mee...