Ode aan Roel Bovendeert: met spuiten in zijn voet landskampioen
In de week van de odes plaatst hockey.nl elke dag een hockeyer of fenomeen op een voetstuk. Vandaag Roel Bovendeert (27), de aanvaller van Bloemendaal die niet voor Oranje is opgeroepen, maar met zijn spel wel een uniek plekje in de Nederlandse hockeygeschiedenis heeft bemachtigd als tipkoning.
Zaterdag 25 mei, 2019. Glenn Schuurman, de aanvoerder van Bloemendaal en de beste vriend van Roel Bovendeert, moet de goaltjesdief van ’t Kopje met twee armen uit de auto hijsen. Daarna hinkelt Bovendeert op krukken naar de bespreking, voor het tweede finaleduel om de landstitel tegen Kampong. Iedereen die hem aan ziet komen, vindt het zielig dat hij niet mee kan doen, net tijdens de belangrijkste wedstrijden van de competitie.
Roel Bovendeert na zijn wondergoal voor Bloemendaal tegen Hurley. Foto: Koen Suyk
Bovendeert heeft een gebroken voet overgehouden aan de halve finale tegen Amsterdam. Een normaal mens laat zich in het gips zetten. Ook zou de gemiddelde tophockeyer zijn kans op het EK, een paar maanden later in Antwerpen, niet willen verspelen. Maar de goedlachse spits is een echte ‘Mus’ geworden. Iemand die ooit landskampioen werd met Bloemendaal en toen negen jaar lang moest toekijken hoe de oranjehemden altijd misgrepen.
Een titel winnen als tiener, onder de vleugels van Teun de Nooijer en co is bijzonder. Maar de landstitel winnen als bepalende speler moet de kroon op het werk van Bovendeert en Schuurman zijn, die fungeren als de vriendelijke cultuurbewakers van ‘t Kopje. Het wordt in 2019 de landstitel waar ze later eindeloos over zullen praten.
‘Weet je nog, toen jij mij uit de auto sleepte, omdat ik niet kon lopen. En we daarna wonnen van Kampong.’
Bovendeert kiest ervoor om een aantal spuiten in zijn voet te laten zetten. Prikken die zoveel pijn doen, dat hij er tranen van in zijn ogen krijgt. Een uur later loopt de spits met zijn gebroken voet de press aan.
De volgende dag hetzelfde recept. Op krukken komt hij aan. Op wilskracht loopt hij de press. Bovendeert inspireert. Als de Duitse spits Florian Fuchs zondag op magistrale wijze de 2-0 scoort met een lobje, voelt iedereen dat het voorbij is.
Landskampioen.
‘Na de wedstrijd was de voet van Roel helemaal blauw. Alsof-ie af zou sterven. Hij heeft op één been de finale gespeeld en kon daarna geen kans meer maken op het EK. Niemand anders zou dat doen’, weet teamgenoot Schuurman, die erbij vermeldt dat het medisch verantwoord was wat Bovendeert deed, omdat de aanvaller de voet niet erger kon blesseren.
Florian Fuchs heeft de stand op 2-0 gebracht tijdens beslissende finale om de Nederlandse titel. Links Roel Bovendeert met gebroken voet. Foto: Koen Suyk
‘Internationaal hockey is geen clubhockey’
Zoals vaker in zijn carrière miste Bovendeert het EK, vanwege een blessure. Hoewel ook een fitte Bovendeert geen garantie is voor selectie. Het grootste cliché over internationaal tophockey is altijd deze uitspraak: ‘Internationaal hockey is onvergelijkbaar met clubhockey.’ Het is een waarheid die te pas en te onpas kan worden gebruikt. Een stok om mee te slaan. De uitspraak lijkt immer van toepassing op de aanvaller. Terecht of niet.
Toen Bovendeert na het EK hoorde dat hij niet eens bij de beste 26 spelers van Nederland zat richting de Olympische Spelen van Tokio, moet hij hard hebben gevloekt. Bovendeert zelf vindt het ‘symptomatisch’ voor zijn interlandcarrière bij bondscoach Caldas.
‘Ik pas in zijn optiek niet in de speelwijze en het systeem. Ik ben natuurlijk een bepaald soort speler, een vrij typische hockeyer’, verklaarde de aanvaller zelf. Zoals het de Brabander betaamt, bleef hij redelijk op de vlakte, ook in De Telegraaf.
Toch zal de eerste helft van het seizoen 2019-2020 ingaan als een strafexpeditie van Bovendeert. Hij is op de topscorerslijst van de Hoofdklasse met twaalf doelpunten de eerste echte spits die geen strafcornerspecialist is, maar alleen maar leeft van velddoelpunten.
Schuurman: ‘Roel is superacrobatisch. Niet bang voor de bal. Een van de allermoeilijkste gasten om te dekken. Ik merk dat-ie zich dit seizoen extra wil bewijzen. Hij heeft meer schijt gekregen. Hij is niet meer aan het nadenken op het veld, maar speelt op intuïtie. Alle remmen los.’
Glenn Schuurman na de winst van het landskampioenschap in de finale tegen Kampong. Foto: Koen Suyk
Een superseizoen van Bovendeert
Met zijn typische stijl legt de aanvaller ze dit seizoen er in alle hoeken en standen in. Hij is in topvorm. Magistraal was zijn veelbesproken lob tegen Hurley. Hij is de ‘Flying Dutchman’ van het Nederlandse hockey: altijd horizontaal, altijd liggend bij de palen. Zijn ogen stralen vriendelijkheid uit. Maar geef hem een hockeystick. Dan krijgt hij vleugels en verandert hij in een killer.
Zijn topvorm heeft verder geen consequenties gehad voor de selectie van Oranje. Die vertrekt met 25 spelers – zonder de gepasseerde Bovendeert en de herstellende Sander Baart – begin januari naar Kuala Lumpur voor de Road to Tokio.
Dat bondscoach Max Caldas Bovendeert heeft gepasseerd is te begrijpen, hoewel Bloemendaal-fans daar waarschijnlijk weinig mee kunnen. De spits mocht vorig jaar de Champions Trophy in Breda spelen, omdat Terrance Pieters was uitgevallen met een hamstringblessure, maar maakte daar zeker geen onuitwisbare indruk.
In de cirkel is Bovendeert absolute wereldtop. Daarbuiten niet. Reken me af op mijn doelpunten, en niet op mijn veldspel, lijkt de aanvaller soms te smeken. Het lijkt op de situatie eerder van spits Mirco Pruyser, die lang gepasseerd werd. Ook zo’n a-typische hockeyer. Je bent ervan gecharmeerd, of niet.
Roel Bovendeert stuit op keeper Marc Calzada in de Rabo Super Serie tegen Spanje. Foto: Koen Suyk
Voormalig bondscoach Paul van Ass liet Pruyser altijd links liggen. Toen Caldas in 2014 begon als bondscoach, liet hij een 25-jarige Pruyser debuteren. Caldas zag wel wat in de boomlange, ietwat aparte cirkelaanvaller. De rest is geschiedenis: 118 interlands, 70 doelpunten.
Misschien is er ooit een Oranje met plek voor Bovendeert. Bij hockey.nl hebben we een zwak voor de grootste tipkoning van Nederland. Niet alleen omdat hij een echte liefhebber is, die eindeloos lobjes oefent op de training en zijn liefde voor het spel combineert met een onverschrokkenheid als het om doelpunten maken gaat. Hij is ook een prettige jongen in de omgang. Schuurman: ‘Roel is iemand die voor je door het vuur gaat.’
Roel Bovendeert weer horizontaal, nu tegenover Pedro Ibarra, de aanvoerder van Argentinië in de Champions Trophy 2018. Foto: Willem Vernes
Een fenomeen
Hockey.nl weet nog dit, na de EHL-overwinning van Bloemendaal op Kampong in 2018. Het was al donker op Bloemendaal, het feestje was uren aan de gang, omdat dat ze op ’t Kopje Europees kampioen waren geworden. Midden uit dat feestgedruis – nadat we onze artikelen en video’s hadden afgemaakt – kwamen Schuurman en Bovendeert aangelopen. Of alles was gelukt met ons werk en of we nog wat wilden drinken.
Roel: proost, op een mooi 2020. Je bent een fenomeen op de hockeyvelden. Een winnaar. In welk oranje shirt je ook schittert.
4 Reacties
Charly Staal
Super spits 😀
jonathan
Een top hockeyer maar bovendien een fijn mens
luchtisblauwgrasisgroen
Een groot gemis op de Olympische Spelen!
bosman15
Koning