‘Statistisch gezien weet je dat het niet klopt’

Homoseksualiteit in het hockey. Bij de dames is het over het algemeen redelijk geaccepteerd, bij de heren lijkt het een ander verhaal. Bijna geen hockeyer voelt zich veilig genoeg om uit de kast te komen op zijn club. Dat terwijl hockeyclubs, desgevraagd, om het hardst roepen dat homo’s meer dan welkom zijn en dat er geen enkel probleem mee is. Hoe zit dat? Hockey.nl zoekt het uit in de serie ‘Hockeyhomo’s’. 

‘De hockeyclub is een fijne plaats, waar je je thuis voelt, waar je erbij hoort.’ Zo beschreef dagvoorzitter Minke Booij de gemiddelde vereniging op het symposium Sportiviteit en Respect vorige week. Maar, waarschuwde oud-voetbalinternational Bep Timmer vervolgens in een workshop: ‘Op alle plaatsen waar mensen worden ingesloten, worden ook mensen buitengesloten.’ De KNHB wil er met een overkoepelende campagne meer op gaan inzetten. Diversiteit in de zin van seksuele voorkeur, religie en huidskleur.

Homo’s? Daar hebben wij geen probleem mee. Ze zijn er alleen niet

Ga het vragen aan willekeurige hockeyers of hockeybestuurders en negen van de tien zullen het zeggen: homoseksualiteit, daar hebben wij op onze club helemaal geen probleem mee. Er is een veilig sportklimaat en iedereen die dat wil kan uit de kast komen. Maar: het blijkt niet te gebeuren. De eerste homo in de Hoofdklasse is nog niet gesignaleerd. Bij clubs met duizenden leden is er niet één, of soms één iemand uit de kast. Bij de meisjes en dames loopt het ook niet altijd vlot maar is er over het algemeen al veel acceptatie, bij de heren lijkt het een ander verhaal.

Tijdens de workshop van Timmer bleek dat verenigingsbestuurders van hockeyclubs zelf ook niet goed weten wat ze ermee moeten. Ja, ze hebben het gevoel open te zijn en er is een vertrouwenspersoon waar contact mee opgenomen kan worden. Maar wat kan je nog meer doen? En is dat eigenlijk wel nodig? ‘We hebben 1500 leden, en één is homo’, stelt de voorzitter van een club. ‘Statistisch gezien weet je dat dat niet klopt. Gemiddeld is één op de tien mensen homo, lesbisch of bi.’

Bespreekbaar maken

Bespreekbaar maken, klinkt het. Maar hoe dan? En met wie? Coaches? Aanvoerders? En hoe snel begin je daar al mee in de jeugd? Bewustzijn, dat is al een eerste stap, leert Timmer. En verplicht uit de kast komen, dat hoeft natuurlijk ook niet. Maar het zwijgen, daar moeten we wel iets mee, vindt Marij van Tienen, die extern projectmanager is van de nieuw te starten KNHB-campagne.

De campagne moet nog grotendeels ontwikkeld worden, maar heeft in ieder geval als insteek dat iedereen zich veilig moet kunnen voelen op de hockeyclub. ‘Uiteindelijk gaat dat ook over zaken als religie en huidskleur, maar in aanloop naar het EK willen we de campagne vooral richten op seksuele voorkeur’, legt Van Tienen uit.

‘We denken een veilige omgeving te hebben, maar dat kan beter’

‘Het kan niet zo zijn dat je op een lukrake vereniging vraagt of er ook homoseksuele mannen spelen, en dat mensen dan zeggen: ‘ik ken er niet één’. We denken een veilige omgeving te hebben op de hockeyclubs, maar dat kan dus nog een stuk beter.’

Verenigingen denken er niet snel over na, omdat homoseksualiteit nauwelijks zichtbaar is op clubs, ziet Van Tienen. ‘Maar als we het onderwerp aansnijden merken we wel dat ze ervoor open staan. Niemand wil mensen buitensluiten. Het probleem is alleen dat de meeste clubs niet weten wat ze ermee moeten. Daar hopen we verandering in te gaan brengen.’

Hockey.nl wil met deze serie het thema homoseksualiteit in het hockey uitdiepen. Hoe is het om op je hockeyclub uit de kast te komen? Wat kunnen clubs doen om een veiliger klimaat daarvoor te scheppen? En wat zijn de goede, maar ook minder goede voorbeelden waar we van kunnen leren? Heb je input, mail naar jolien@hockey.nl 

Oud-voetbalinternational Bep Timmer