Amsterdam zet streep onder vorig seizoen en kijkt vooruit
Wat heeft hij geleerd van afgelopen seizoen, toen Amsterdam op het einde van een uitstekend seizoen niet thuis gaf op het moment dat de prijzen werden verdeeld? Coach Rick Mathijssen moet even over het antwoord nadenken: ‘Ik denk dat we er met z’n allen een heleboel van hebben geleerd. Zoveel dat we inmiddels toe zijn aan vooruitkijken in plaats van terugblikken.’
In het clubhuis van Amsterdam vertelt Mathijssen na de dinsdagavondtraining dat hij de anticlimax van vorig seizoen achter zich heeft gelaten. Hij snapt dat er vragen over worden gesteld. Maar diep van binnen wil hij het liefst niet meer over die laatste weken praten, toen Amsterdam met een off-day in de finale met 1-4 van Den Bosch verloor en tijdens de Europa Cup met een vierde plaats door het ijs zakte. Op de vragen antwoordt hij het volgende:
– Wat was de conclusie van de evaluatie van vorig seizoen?
‘Er zijn fouten gemaakt en daar hebben we op ingespeeld en daar zullen we interventies op toepassen. We houden de conclusies liever binnenskamers en willen graag vooruit kijken. We willen vooral herkenbaar, Amsterdams blufhockey spelen. Dat past bij de stad en de club. Zoals we vorig jaar ook hebben gedaan.’
– Wat zijn die fouten die jullie hebben gemaakt?
‘We komen niet meer uitgebreid op die fouten terug. We willen vooruitblikken en met een frisse zin een nieuw jaar in gaan met een topploeg die een heerlijke mix is van talent en ervaring en over zeer veel kwaliteiten beschikt.’
– Heb je voor jezelf geconcludeerd dat je iets anders had moeten doen?
‘Als je verliest, had je achteraf altijd iets anders moeten doen. Ik maak ook elk jaar fouten. Ieder jaar minder, hoop ik. Coachen is een ervaringsvak. Een mooi vak, waaruit ik veel plezier haal.’
– Heb je je afgevraagd of je de geschikte man bent voor dit team?
‘Die afweging maak je met z’n allen. Maar we hebben er vertrouwen in dat we met deze ploeg en deze staf een goede match zijn. Die meiden drinken, eten en slapen hockey. Net als ik. We passen bij elkaar.’
Het is duidelijk: Mathijssen wil het liever niet te veel over vorig seizoen hebben. Hij wil niet blijven hangen in de pijn en het verdriet van toen. Op deze dinsdagavond staat de training in het teken van plezier maken. Een partijtje spelen. Afronden. Dat soort oefeningen. Mathijssen: ‘Iedereen moet vandaag op de fiets naar huis stappen met het gevoel dat ze lekker hebben getraind.’
Het is de eerste training met de volledige groep. Alleen de vorige week getrouwde Kitty van Male ontbreekt nog vanwege haar huwelijksreis. Op het veld staan deze avond vijftien speelsters. Lana Kalse en Yasmin Geerlings zijn nog geblesseerd. Felice Albers en Charlotte Vega doen loopoefeningen voor zichzelf.
Grote aankopen – zoals SCHC met Laurien Leurink en Delfina Merino – heeft Amsterdam niet gedaan. Alleen verdediger Charlotte Adegeest (23 jaar) van Hurley is nieuw. Zij is de enige aanwinst na het vertrek van de ervaren speelsters Jacky Schoenaker (30), Julia Müller (32) en Anouk Lambers (25). Jeugdspeelsters Hannah Bergkamp, Floor de Haan, Sosha Benninga en Zoë van den Barselaar zijn dit jaar aangesloten.
Mathijssen is trots op het feit dat elf van de twintig selectiespeelsters uit de jeugdopleiding komen en tien 20 jaar of jonger zijn. ‘Dit team heeft een Amsterdams gezicht. Daar zijn we hartstikke blij mee. Net als iedere hoofdklassecoach heb ik de afgelopen tijd mailtjes en telefoontjes van buitenlanders gekregen. Maar aan het afgelopen WK kunnen we één ding aflezen. De poule van talent in Nederland is enorm.’
‘Ik vind al jaren dat je, zeker bij de vrouwen, met Nederlands talent kunt werken. Met een mooie mix van ervaring en talent kun je ver komen. Die mix hebben we bij Amsterdam. We moeten nu niet doen alsof alle ervaring weg is. Onze talenten zijn goede speelsters, die hun plek in de selectie hebben verdiend.’
Een lager budget dan bijvoorbeeld SCHC heeft, is volgens Mathijssen niet de reden van het beleid van Amsterdam. ‘Het is echt een keuze. We hadden best een Australiër of een Duitser in de verdediging kunnen zetten. Maar de internationale kalender biedt met de Pro League minder toegang tot de Hoofdklasse. Internationale toppers moeten daarvoor fysieke en mentale inspanningen leveren, waardoor je geen garantie hebt dat ze dat bij de club wéér doen. Bovendien is na dit jaar een olympisch jaar. Dan zijn ze weer weg. Daarom investeren we liever in een jonge meid, die hier is opgeleid en op wie de hele club trots is.’
Een opvallende speler op de training van Amsterdam deze dinsdagavond is de tweede keeper. Het is geen vrouw, maar een man. Een man met een baard. Een ietwat mysterieus persoon, van wie Mathijssen vlak voor de training zijn echte naam niet eens weet. In zijn telefoon heeft hij hem opgeslagen onder de naam zoals iedereen hem kent: The Black Panther. Omdat hij altijd in het zwart is. Zijn baard was vroeger ook zwart, maar die is inmiddels grijs geworden. Als Mathijssen geen tweede keeper heeft, zoals nu omdat Zoë van den Barselaar met Dames 2 meetraint, smst hij The Black Panther. Whatsapp heeft The Black Panther niet.
Nieuweling Adegeest keek vreemd op toen ze The Black Panther het veld op zag lopen. ‘Ik stond naast hem en stelde me maar voor. Daarna fluisterde ik naar een van m’n teamgenoten: doet hij vaker mee? Blijkbaar wel. Maar hij deed het goed. Echt goed. Hij hield er een paar ballen prima uit.’
Adegeest had niet verwacht dat Mathijssen, haar oude coach van Hurley en Jong Oranje, haar zou bellen met de vraag of ze naar Amsterdam wilde komen. Nu ze een paar weken bij haar nieuwe club traint, zoekt ze nog naar haar rol. De eerste trainingen coachte ze veel. Nu de internationals weer zijn aangesloten, een stuk minder. ‘Ik ben aan het kijken wat mijn rol is. Natuurlijk ga ik proberen de boel achterin neer te zetten. Samen met Lauren Stam en Kimberly Thompson. We moeten met z’n drieën Floor de Haan coachen, die jonge meid. Dat ga ik zeker proberen.’
Van het verdriet dat Amsterdam misschien wel aan de ontknoping van vorig seizoen overhield, merkt Adegeest naar eigen zeggen niet veel. ‘Ik vond het heel jammer voor ze. Ik was natuurlijk voor Amsterdam, omdat ik wist dat het mijn nieuwe club zou worden. Ze hadden misschien kampioen kunnen worden. Het is zonde dat ze zo’n mooi seizoen op zo’n manier hebben afgesloten. Ik heb ze er niet over gesproken. Ik merk er eerlijk gezegd niets van. Iedereen is fris. Ze zijn er niet in blijven hangen.’
Speler | Naar | Van |
Jacky Schoenaker | Stopt | Amsterdam |
Julia Müller | Stopt | Amsterdam |
Anouk Lambers | Pinoké | Amsterdam |
Charlotte Adegeest | Amsterdam | Hurley |
6 Reacties
marijeknuvers
Prima bezig. Ik geef ze zeker 90 % dat ze ook dit jaar de play-offs halen.
MickH
Tja... wat is wijsheid? De vuile was binnenboord houden is een keuze; niets tegenin te brengen. Mag alleen hopen voor coach/teamn dat het 'choken' niet nogmaals voorkomt. Amsterdam heeft kennelijk vertrouwen in de man; hij heeft zijn PR goed geregeld; Nieuw baan bij Jongens A. Laat onverlet dat ik van hockey.nl meer verwacht; graven, spitten en beschrijven van de dingen die mis gingen. Hockey professionaliseert? De journalistiek in ieder geval niet. Maakt geen donder uit overigens, laten we dan maar alles bij het oude houden. Daar wordt echt geen bier minder om gedronken zondagmiddag:)
René Winteraeken
Te veel met zichzelf bezig! Zeker in de periode dat dd dames het wel moesten doen! Andere belangen en zijn eigen belang bovenaan! Hoeft geen psychologie gedaan te hebben om dat te lezen en te zien aan houding! Beste tijd bij de dames gehad!
goud
Helemaal eens met MickH. Een journalisitieke blunder dat er helemaal niet wordt doorgegraven. Na de arrogantie van Amsterdam en het einde van afgelopen seizoen verwacht je een journalist die zijn kans ziet om een mooi stuk te schrijven met nieuws. Dit is niets, helemaal niets, zeggend. Het wekt zelfs de indruk dat de vragen en antwoorden over “het” onderwerp zorgvuldig in samenspraak zijn opgesteld. De vuile was (vuil voor wie?) binnenhouden is geen oplossing voor het team, het pijnlijke onderwerp za daardoor alleen maar (hier) blijven terug komen. Ook de wonderbaarlijke keus van AHBC om door te gaan met zelfde begeleiding blijft onbegrijpelijk. Lijkt er daardoor op dat het een contract/geld issue is. Als de lessen van afgelopen seizoen niet op coach betrekking hebben kunnen ze gewoon de pers in (individuele speelsters houdt je makkelijk buiten schot, een coach niet). De overstap naar NL jongens A is een noodkreet van knhb om vriendjes/verhoudingen eindelijk te regelen zoals knhb en buitenwereld wensen. Rick was daar content mee want kan nu aan zijn netwerk in het mannenhockey werken. Aflopend contract eind van het seizoen kan zo mooi worden opgevolgd met nieuwe job in mannenhockey. Misschien geen slecht idee, mentale aspect is daar echt heel anders dan bij dames. Alleen sneu voor de meiden van Amsterdam. Die zullen weer een geweldig opleidingsjaar hebben zonder prijzen....... Trouwens, Rik wil vooruit kijken maar een doelstelling of verwachting lees ik niet. Zal wel te veel druk geven die hij niet kan managen. En journalist van hockey.nl, misschien nog even langs bij Amsterdam dames om het af te maken?
lynnBosman
Met Mathijssen win je geen hoofdprijzen! Gaat niet voor niets al jaren rond deze slogan.