Fuchs vindt Nederland het paradijs maar mist misschien het EK

De ontknoping van de titelstrijd nadert. Tijd voor hockey.nl om een aantal buitenlandse smaakmakers van dit seizoen uitgebreid aan het woord te laten. De Duitse steraanvaller Florian Fuchs slaat deze serie af. Hij speelt met Bloemendaal de play-offs en neemt daarna even een pauze van het hockey. De tot beste speler van het EK in Londen (2015) gekozen Duitse vedette mist daardoor waarschijnlijk in augustus het EK in Amsterdam.

In het hockeyleven van de behendige aanvaller Florian Fuchs (25) lijkt alles vanzelf te gaan. Debuteren als 17-jarige bij het Duitse nationale team. Olympisch goud in Londen. Gekozen tot grootste wereldtalent van 2012. Europees kampioen in 2011 en 2013. Gekozen tot beste speler van het EK in 2015. Voor 96 duizend dollar naar de Hockey India League. Meteen uitblinken na zijn overstap afgelopen zomer naar Bloemendaal. Maar schijn bedriegt. Zelfs één van de beste hockeyers van de wereld moet en moest even pas op de plaats maken. De hockeygrootheid was ontevreden over zijn eigen prestaties op de Olympische Spelen in Rio en de manier waarop hij speelde. Het avontuur bij Bloemendaal kwam als geroepen. Het was voor hem de ideale manier om het hockeygeluk weer te hervinden.

Met vier buitenlandse tophockeyers in een Amsterdams huis

‘De allereerste training voelde ik al dat ik weer lekker op mijn intuïtie aan het hockeyen was. Dat ik vrijheid voelde. Dat ging echt snel. Het kwam ook omdat het meteen zo klikte met de spelers bij Bloemendaal. Er zijn veel spelers van dezelfde leeftijd, die net als ik studeren. We werden snel vrienden en deden meteen veel buiten het veld met elkaar. En de Thé Dansants hier zijn heel leuk. Dat ken je echt niet in Duitsland’, vertelt de Duitse baltovenaar, die samen met de andere buitenlandse hockeyers van Bloemendaal Daniel Beale, Blake Govers (Australië) en Manu Stockbroekx (België) in een huis woont in de Amsterdamse Rivierenbuurt. Een schone keuken en een bos oranje tulpen midden op de ronde eettafel zorgen ervoor dat het ‘Bloemendaal-huis’ het gemiddelde studentenhuis ontstijgt. Hoewel Fuchs verzekert dat zijn huisgenoten nu veel het computerspel FIFA spelen. ‘Iedereen is zo competitief. Dat spel is niet goed voor de sfeer’, lacht Fuchs, maar hij meent het bloedserieus.

De voordeur van het Bloemendaal-huis in de Amsterdamse Rivierenbuurt. ‘Dit was tijdelijk bedoeld, maar we hebben het nooit meer veranderd’, zegt Florian Fuchs.

De Nederlandse Hoofdklasse als speeltuin voor Fuchs

Vanaf zijn entree in de Hoofdklasse liet Fuchs zien wat hij wel allemaal niet kon met stick en bal. Hij is een unieke combinatie van behendigheid gecombineerd met effectiviteit. Zowel hij als Bloemendaal sprintte met de nieuwe coach Michel van den Heuvel naar de eerste plaats van de competitie, om die nooit meer los te laten. Voor de Duitser die van UHC Hamburg overkwam voelt de Nederlandse Hoofdklasse als een speeltuin, vertelt hij. ‘Het is hier fantastisch als aanvaller. Het is vooral heel veel aanvallen. In de Duitse competitie heeft verdedigen de eerste prioriteit. Daarna komt pas het aanvallen. In Nederland verwaarlozen teams de defensie niet, maar heeft het niet altijd de eerste focus. Daarom lijkt de competitie hier soms net op pingpongen. Voor een aanvaller is dat geweldig, maar dat is niet hoe een team in de Duitse competitie ooit zou spelen.’

Het voor de winterstop ongenaakbare Bloemendaal verloor na de winterstop drie topwedstrijden. Van Oranje-Rood, Amsterdam en Kampong. Op doelsaldo bleef Bloemendaal nummer twee Amsterdam toch voor. Het verval in het spel ging gepaard met een klein verval in het spel van Fuchs, die vertelt dat hij wat vermoeid terugkeerde van de Hockey India League. ‘Ik denk dat het goed is dat we die wedstrijden verloren hebben. Daarom hebben we de gesprekken als team gehad, die we anders zouden vermijden. Defensief hebben we het beter neergezet nu.’

Grootheid Moritz Fürste is zijn geestelijke hockeyvader

Op vijfjarige leeftijd begon de jonge Fuchs met hockeyen. Als enig kind was hij super fanatiek en hield hij van de competitie. Dat fanatisme, gecombineerd met zijn ongelofelijke techniek en het trainen bij UHC Hamburg met Duitse hockeyers als Nicolas Jacobi, Carlos Nevado en Moritz Fürste zorgde ervoor dat hij snel kon uitgroeien tot een van de beste spelers van de wereld. Fürste is de geestelijke hockeyvader die hem in Hamburg altijd bij de hand nam. De speler die jarenlang aanvoerder was van het Duitse nationale team. Fuchs: ‘Altijd rendement halen als je in de cirkel komt Florian. Een strafcorner. Of schieten, zei Moritz altijd. Ga niet de verdedigers voor schut zetten met dribbels, maar haal rendement in de cirkel. Neem risico en wees nooit bang voor de goal.’

Florian Fuchs met een typische actie, in de competitie tegen Hurley. Foto: Koen Suyk

Net als Christopher Zeller een sabbatical

De vergelijking met die vorige Duitse aanvaller die het tien jaar geleden zo goed deed bij Bloemendaal – Christopher Zeller (32) – is snel gemaakt. Zeller is een iets ander type, wat gehoekter en met een strafcorner, in plaats van het pezige vedergewicht dat Fuchs is. ’46 doelpunten toch?’, dramt de Duitser zo op over zijn legendarische voorganger, die nu nog actief is bij Rot-Weiss Köln. Fuchs heeft geen sleepcorner maar scoorde toch al 17 doelpunten en is elke week een handenbinder voor elke hockeydefensie in Nederland. En zoals Zeller al vaker zijn studie en maatschappelijke carrière voorrang gaf boven het Duitse nationale team, zal ook Fuchs na zeven jaar voor Duitsland spelen deze zomer een hockeypauze inlassen.

Een interview met Hockey.nl inplannen was al heel moeilijk de afgelopen weken, tussen het hockeyen en zijn master Business Administration in. Minimaal tien berichten waren nodig voor een afspraak. Het is de afgelopen jaren ook alleen maar spitsuur geweest voor Fuchs. Een interlandpauze nemen in Duitsland is normaler dan in Nederland. De salarissen in de Duitse competitie waren ook veel lager. ‘Het is pas sinds kort dat Duitse clubs wat meer betalen. Ook iemand als Moritz kreeg nooit veel betaald. Daarom denken wij in Duitsland ook altijd nog meer aan studie. Maar ik denk dat niet iedereen een pauze kan nemen. Misschien als je heel lang in het nationale team hebt gespeeld, dat het geaccepteerd is.’

Een jonge Florian Fuchs op de Champions Trophy met de Nederlandse nummer 14 Teun de Nooijer. Foto: Frank Uijlenbroek

Problemen bij het Duitse nationale team zogen veel energie weg bij Fuchs

Echt veel dieper wil Fuchs er niet op ingaan, maar het intensieve programma, de teleurstellende resultaten met het Duitse nationale team de afgelopen jaren en de problemen die er waren, hebben hem gesloopt. De zesde plek op het WK in 2014. Een 6-1 nederlaag in de EK-finale tegen Nederland in 2015. Uiteindelijk moest hij genoegen nemen met brons in Rio. ‘Maar ik heb daar niet het niveau gehaald wat ik kan halen, om meerdere redenen. Ik durfde ook weinig te forceren. Ik was vooral gefocust op niets fout doen. Dat was niet goed. Ik heb nu zeven jaar met het nationale team gespeeld. Ik heb nooit echt lang vakantie gehad. Je kunt wel een week weggaan, maar daarmee krijg je de vermoeidheid van Rio er niet uit. Tijdens Londen 2012 deed ik mijn bachelor. Tijdens Rio mijn master. Heel 2014 was energie slurpend met de nationale ploeg. Richting het EK van 2015 was het de vraag of we wel de goede kant opgingen? Nu neem ik echt een pauze van het nationale team. Dat is echt mijn eigen beslissing. Ik ga met mijn vriendin een kleine maand in Peru en Bolivia reizen.’

De verder tot dan makkelijk pratende Fuchs trekt nu een moeilijk gezicht. De consensus met de bondscoach is er misschien nog niet helemaal. ‘Maar ik wil reizen, mijn motivatie terugkrijgen en dan weer volle bak richting de Olympische Spelen van Tokio.’

Moritz Fürste in actie tegen Oranje op de Olympische Spelen in Rio. Foto: Koen Suyk

Kampong kan z’n borst natmaken

Het is jammer voor het EK als publiekstrekker Fuchs er niet bij is. Het is wel goed nieuws voor de Nederlandse competitie. Als hij zijn batterijen heeft opgeladen, keert hij na de zomer weer terug in Bloemendaal. ‘Omdat ik het EK waarschijnlijk niet speel, weet ik dat deze play-offs het enige tophockey zal zijn deze zomer, voordat ik een pauze heb.’ Kampong zal woensdagavond en dit weekend gewaarschuwd zijn dat Fuchs aan zijn voorlopig laatste kunstje bezig is. Ze weten uit eerdere ervaringen met Fuchs dat hij uit het niets kan scoren.

PASPOORT FLORIAN FUCHS

Naam: Florian Fuchs

Leeftijd: 25

Nationaliteit: Duits

Club: Bloemendaal

Jaren in Nederland: 1

Woont in: Amsterdam

Favoriete Nederlandse eten: Bitterballen. Af en toe. Zeker lekker na de wedstrijd.

Mist uit Duitsland: Eerst vond ik het moeilijk om brood te vinden zoals ik dat in Duitsland gewend was. Het brood uit de supermarkt vond ik niet lekker. Gelukkig heb ik nu een goede bakker gevonden in de Pijp (Amsterdamse wijk, red.).

Beste buitenlandse speler in de Hoofdklasse: Teamgenoot Daniel Baele. Als je kijkt hoe hij het hele seizoen speelt op het middenveld. Hoe hij de bal afschermt. Ik denk niet dat veel mensen dat hadden verwacht. Mensen kenden hem van tevoren misschien wat minder goed dan andere buitenlandse spelers.

Beste Nederlandse speler in de Hoofdklasse: Ik moet Jeroen Hertzberger zeggen. Hij is altijd zo beslissend voor Rotterdam. Ik wil hier ook Valentin Verga noemen. Toen wij tegen Amsterdam speelden was hij ongelofelijk sterk. Echt de aanjager van het team.

Meest irritante Nederlandse gebruik: (Hier moest Fuchs heel lang over nadenken. Aan het einde van het interview komt hij met dit antwoord). Het is uiteraard goed bedoeld van jullie, maar ik probeer Nederlands te leren. En als ik dan begin met praten, bijvoorbeeld in een restaurant, beginnen jullie meteen Engels tegen me te praten. Dan leer ik dus nooit Nederlands.

Leuk in Nederland: Amsterdam. De beste stad om te wonen. Mijn vriendin studeert in Maastricht, dat vind ik ook een leuke stad.

Leukste eigenschap Nederlanders: De openheid van Nederlanders en de creativiteit van Amsterdam. Alles verandert hier continu. De prachtige stad met het water en de bootjes. Ik hou van jullie mentaliteit. Veel naar buiten, met elkaar zijn en genieten van het leven. Ook het eten in Amsterdam vind ik geweldig. Er zijn hier zoveel goede restaurants.