Ambre Ballenghien: een eeuwig talent, een hype of een parel?

In aanloop naar het wereldkampioenschap (1-17 juli) speuren we naar verhalen uit het internationale vrouwenhockey. We beginnen met misschien wel de meestbesproken speelster van het Belgische nationale vrouwenteam. Aanvaller Ambre Ballenghien (21) kwam als een komeet, maar leerde ook dat de weg naar de top er één van vallen en opstaan is.

Bondscoach Raoul Ehren heeft buiten het nationale hockeystadion van Antwerpen net een rits lovende woorden over de jonge spits uitgesproken, wanneer hij opeens een stilte laat vallen. Het is alsof een stemmetje in zijn hoofd middenin de lofzang opeens op de rem trapt. ‘We moeten wel een beetje voorzichtig met haar zijn’, zegt hij opeens. ‘Anders wordt ze misschien te veel gehypet.’

Het woord hype is gevallen. Op 21 juni 2019 verschijnt er een groot artikel over Ballenghien op de website van Sporza. Ze is dan 18 jaar. Haar leven staat nog in het teken van haar examens op haar middelbare school, maar in de hockeywereld heeft ze volgens de Vlaamse website haar diploma al op zak. De kop van het artikel luidt: Ontdek het uitzonderlijke talent van de Red Panthers: Ambre Ballenghien. Ze wordt beschreven als de hoop van het Belgische vrouwenhockey. Het gezicht van een nieuwe, talentvolle generatie. Iemand die die vrouwen de grote successen van de Belgische mannen moet zien te bezorgen.

Dat is ook niet zo gek. Haar loopbaan gaat al snel als een raket. Op 16-jarige leeftijd debuteert ze in het nationale team. In haar eerste interland – een oefenwedstrijd tegen Duitsland – maakt ze meteen een doelpunt. Twee jaar later verdient het talent van Royal Leopold een transfer naar topclub Gantoise. Op haar 20ste bekroont ze een topseizoen met haar eerste Gouden Stick, de prijs voor de beste speelster van de Belgische competitie (20/21). Op het Europees Kampioenschap van 2021 in Amsterdam scoort ze vier keer voor de Red Panthers en wordt ze uitgeroepen tot grootste talent van het toernooi.

Ambre Ballenghien in actie tijdens een Pro League-wedstrijd tegen Nederland. Foto: Koen Suyk

Maar haar weg naar de internationale top kent ook zeker een aantal hobbels. Op de Euro Hockey League in het Wagener Stadion afgelopen Pasen liep Ballenghien er soms wat verloren bij. Als het bij haar ploeg niet loopt, loopt het bij háár ook niet, lijkt het wel. Zo zag het er simpel gezegd vanaf de tribune uit. Een kartrekker is Ballenghien (nog) niet.

‘Ze is geen Lidewij Welten-achtige speelster. Ambre is niet iemand die je net iets over de middenlijn aanspeelt en die vervolgens met een actie iets creëert’, vertelt Ehren. ‘Ze is een doelpuntenmaker. Een spits. Ze haalt corners en creëert schietkansen. Ze is heel gedreven. Creatief. Ze heeft een neusje voor de goal. Haar scoringstechnieken zijn echt waanzinnig.’

Ze is echt een afmaker. Een speelster voor wie je naar het stadion komt. Raoul Ehren, bondscoach van België

In België wordt Ballenghien soms een gebrek aan winnaarsmentaliteit verweten. Haar teleurstellende prestaties in de Euro Hockey League zijn daar een goed voorbeeld van. Maar afgelopen mei – krap een maand na de EHL – snoerde Ballenghien haar critici de mond. In de twee finalewedstrijden van de play-offs scoorde de jonge aanvaller vier keer, waarmee ze Gantoise naar de tweede landstitel op rij leidde.

Ehren: ‘Soms legt ze de lat te hoog voor zichzelf. Aan de andere kant is dat ook de kracht van een topper, dat je niet te snel tevreden bent. In de EHL was ze wat minder zichtbaar. In de play-offs speelde ze weer waanzinnig. Toen nam ze de ploeg op sleeptouw. Ze was zó gedreven. Schitterend om te zien. Ik denk dat ze ook bij een topclub in Nederland veel goals zou maken. Ze is echt een afmaker. Een speelster voor wie je naar het stadion komt. Backhand, forehand, door de lucht: ze kan echt alles met een bal.’

Als speelster heeft Ballenghien twee gezichten: briljant en onzichtbaar

Volgers van het internationale hockey weten dat Ballenghien al enige tijd niet meer het grootste talent van België is. Ze is voorbijgestreefd door Charlotte Englebert (21). Van de vele talenten uit de jonge Belgische ploeg wordt zij gezien als het mooiste juweel.

Wie Ballenghien ziet spelen, ziet vooral iemand die nog volwassen moet worden. Iemand die nog niet heeft uitgevonden wat het beste voor haar werkt. Ze kan met haar skills een attractie zijn voor de velden. Twee jaar geleden zagen haar haviksogen in een Pro League-wedstrijd tegen Nieuw-Zeeland een minuscuul gaatje tussen de keepster en de eerste paal, waarna ze vlak voor de achterlijn de bal met haar backband tegen de plank sloeg. Het werd uitverkozen tot het mooiste doelpunt van dat Pro League-seizoen (zie de video hierboven).

Maar net zo goed kan Ballenghien opgaan in de grijze massa. Afgelopen woensdag komt ze in de confrontatie met China 59 minuten lang niet in het spel voor. België heeft moeite met het creëren van kansen. Pas in de laatste minuut krijgt ze bij een stand van 1-1 alle ogen op zich gericht, wanneer ze de bal op een voet legt en een strafcorner haalt. Ze mag hem zelf nemen. Maar het is niet de avond van Ballenghien. Haar sleeppush is te veel door het midden en eindigt op de voet van de Chinese keepster. Ook tijdens de shoot-out-serie weet ze het verschil niet te maken. Ze mist een strafbal. Haar eigen shoot-out schiet ze tegen de achterkant van de zijplank.

Ambre Ballenghien met het grootste talent uit het Belgische hockey: Charlotte Englebert. Foto: Willem Vernes

Ik moet vrij zijn in mijn hoofd. Nu heb ik nog te veel downs Ambre Ballenghien

Ballenghien heeft geleerd om niet te lang stil te staan bij dat soort teleurstellingen, zegt ze. ‘Ik maak me niet zo druk om die gemiste strafbal en shoot-out. Dit was slechts een Pro League-wedstrijd. Kan gebeuren. Het belangrijkste is voor mij het wereldkampioenschap. Ik moet ervoor zorgen dat ik er dan wél sta.’

Interviewen is ook iemand een spiegel voorhouden. Dat hoeft bij Ballenghien niet. Zelfreflectie heeft ze genoeg. Ze weet dat haar dalen te diep zijn. Dat is ook de reden dat ze een mental coach in de arm heeft genomen. Ze zegt – in het Engels, met een Frans accent – dat ze moet werken aan ‘het ding in haar hoofd’.

‘Hoe ik mij voel in mijn hoofd, heeft veel effect op hoe ik speel. Talent heb ik voldoende. Daar ligt het niet aan. Maar mijn hoofd? Daarmee kan ik het verschil maken. Ik moet vrij zijn in mijn hoofd. Vrijuit kunnen spelen. Mezelf niet te veel vragen stellen. Spelen op instinct. Dan ben ik goed genoeg. Nu heb ik nog te veel downs. Die ook te laag zijn. Ik moet constanter worden. Het verschil tussen mijn ups en downs is te groot. Dat geeft niets, want ik ben jong. Maar ik moet daar wel aan werken. Daar ben ik nu mee bezig. Het gaat de goede kant op. Op het WK sta ik er, daar twijfel ik niet aan.’