Hidde Turkstra: ‘Ik heb genoeg in de kroeg gehangen’

Hidde Turkstra (28) is de volgende in de rubriek ‘Zonder bal en stick’, waarin internationals openlijk vertellen over hun leven buiten de lijnen. Hidde heeft na zijn middelbare school een half jaar in Zuid-Afrika gewoond. Op dat moment kon hij nauwelijks vermoeden dat hij jaren later, op zijn 25e, zijn debuut in Oranje zou maken.

Hidde is 18 jaar als hij helemaal in zijn eentje op het vliegveld van Zuid-Afrika landt. Hij gaat een half jaar in Kaapstad wonen. ‘Ik vond het leuk om eens in een andere omgeving te zijn. Ik ben niet de allerbeste middelbare scholier geweest. Af en toe ging ik met de hakken over de sloot naar het volgende jaar. Toen ik mijn diploma haalde, had ik zoiets van: het is wel effe goed zo.’

‘Natuurlijk heb ik me wel eens alleen gevoeld. Zeker in het begin. Als je geland bent, is het niet zo dat je gelijk nieuwe vrienden hebt. De 1e dagen is het doorbijten. Het ligt aan jezelf wat je daarmee doet. Blijf je in je huisje wachten tot er iets gebeurt, of ga je de straat op om nieuwe mensen te leren kennen?’

De Nederlander onder de Zuid-Afrikanen

Hidde kiest voor het laatste en gaat hockeyen. Daarnaast begint hij training aan jongeren te geven, die slechts een paar jaar jonger zijn dan hij. ‘Door dat kleine leeftijdsverschil heb ik snel vrienden gemaakt. Natuurlijk was het de eerste 2 weken overleven. Het had even een aanloop nodig, ik kon niet op de 1e dag al training geven. Daarna ging het vrij snel. Ik kreeg ook de indruk dat iedereen het leuk vond dat er een Nederlander was.’

‘Na een maand zei 1 van die vaders van die gasten tegen me: ik heb een auto voor je. Die mocht ik de rest van de tijd lenen. Ik weet niet of dat daar normaal is, maar ik vond het fantastisch. Ik had opeens de vrijheid die ik wilde. Dat is ook het mooie van tussen de locals zitten. Er zijn bijvoorbeeld ook mensen die een jaartje Spaans gaan doen in Barcelona en die uiteindelijk nog maar net si en no kunnen zeggen.’

Zelf koken en de was doen

Tijdens dat half jaar in Zuid-Afrika wordt Hidde naar eigen zeggen behoorlijk met zijn neus op de feiten gedrukt. ‘Op je 18e denk je dat al heel ver bent, maar je loopt tegen genoeg dingen aan. Een keer voor jezelf koken lukt nog wel, maar 7 keer per week? Daar word je op een gegeven moment knettergek van. Ook zoiets: bij mij thuis werd de was altijd voor me gedaan. Dat moest ik opeens zelf gaan doen. Ach, het was een mooie tijd. Ook omdat je met je beide benen op de grond wordt gezet.’

Na een half jaar zit het avontuur erop. Hidde vliegt terug naar Nederland en gaat weer in zijn ouderlijk huis wonen tot het nieuwe studiejaar begint. ‘Ik had net een half jaartje op mezelf gewoond. Dan heb je zoiets van: als ik op de bank wil liggen, ga ik op de bank liggen. Maar thuis zeggen ze dan: moet je niet effe wat gaan doen? Heb je je al ingeschreven voor je studie? Dat botste een beetje.’

Victoria Heren 2

Hidde gaat uiteindelijk Bedrijfskunde studeren, na een jaar stapt hij over naar Commerciële Economie. Op dat moment kan hij nog niet vermoeden dat hij een paar jaar later voor het Nederlands team zou worden opgeroepen. ‘Ik speelde in het 2e van Victoria, in de Reserve Overgangsklasse. Hockey was voor mij nog niet zo serieus. Ik deed het voor de lol. Ik heb ook genoeg in de kroeg gehangen. Ik ging wel naar elke training, ik speelde ook iedere zondag een potje, maar om nou te zeggen dat het mijn prioriteiten waren? Ik had op zaterdag ook wel eens een feestje.’

Via Victoria Heren 1 maakt Hidde de overstap naar Rotterdam Heren 1, de club waar hij ook in de jeugd speelde. ‘Die overstap was het moment dat mijn aandacht grotendeels verschoof van mijn sociale leven naar het hockey. Victoria was een studentenclub. Daar gebeurde het wel eens dat iedereen brak op de training verscheen. Dat komt bij Rotterdam niet voor. Victoria trainde ook niet op vrijdag, Rotterdam wel. Als je niet meer op vrijdag in de kroeg staat, maar op het trainingsveld, dan is dat natuurlijk al een wezenlijk verschil.’

Laatbloeier

Zijn hockeycarrière wordt na zijn overstap naar Rotterdam alleen nog maar mooier: hij maakt op zijn 25e zijn debuut voor Oranje. ‘Ik ben een laatbloeier. Als je Jorrit Croon nu ziet, die is nog maar 17 hè. Bij mij is het veel geleidelijker gegaan. Ik ben er oprecht trots op. Als het Nederlands team niet voorbij was gekomen, weet ik niet wat ik was gaan doen. Misschien had ik dat ook wel fantastisch gevonden. Maar ik ben ontzettend blij dat de kans in Oranje voorbij is gekomen.’

Terug in Zuid-Afrika

En dankzij Oranje en Rotterdam is Hidde ook weer terug geweest in Zuid-Afrika. ‘Begin vorig jaar ben ik 2 keer kort achter elkaar in Kaapstad geweest, op trainingskamp. Het was fantastisch om de mensen weer te zien van het halfjaar dat ik daar was. We hebben een drankje gedronken. 1 van die maatjes is naar een wedstrijd van Oranje komen kijken. Wie had dat gedacht, 8 jaar geleden?’