Thijs Maartens zat paar weken op roze wolk

Het Nederlands elftal is het hoogst haalbare voor een hockeyer. Slechts 866 spelers trokken ooit het shirt van Oranje aan. Voor tachtig van hen bleef het bij die ene keer. Zo ook voor Thijs Maartens die op 3 juni 2007 in Den Haag debuteerde in het duel met Zuid-Korea.

Een waas. Met dit woord omschrijft Thijs Maartens zijn gevoel als hij terugdenkt aan zijn debuut bij de Oranje Heren. ‘Ik kan niet vertellen wat ik echt heb beleefd en wat ik er uiteindelijk zelf bij heb verzonnen. Mijn familie en vrienden hebben meer herinneringen aan die wedstrijd dan ik. Voor mij was het een soort halve droom. Een roes. Ik heb een paar weken op een roze wolk gezeten.’

Onverwacht

‘Ik was totaal overvallen door wat er gebeurde. Het was ook onverwacht, want ik was niet bezig met Oranje. Het was een superleuke verrassing. Een enorme eer. Het is letterlijk een kroon op mijn carrière’, blikt Maartens terug op die zomerdag in juni.

Toegangsticket voor het duel Nederland-Zuid-Korea. Het debuut van Thijs Maartens in Oranje. Foto: Thijs Maartens

Maartens speelde in totaal twaalf seizoenen voor Oranje Zwart. De verdediger debuteerde al als vijftienjarige in het eerste van de Eindhovense club. Twee jaar later, in 2005, won hij met Oranje Zwart de landstitel, de eerste in de clubhistorie.

Jeugd WK

Die zomer speelde hij met Jong Oranje het WK in Rotterdam. De ploeg, met spelers als onder meer Robert van der Horst, Wouter Jolie en Teun Rohof, eindigde op een vijfde plaats.

In 2014 sloot Maartens zijn topsportcarrière af bij het Belgische Dragons en keerde terug bij het tot inmiddels Oranje-Rood gefuseerde Oranje Zwart. De verdediger kwam daarna nog een aantal keer in actie in het eerste team van de Eindhovense club als er blessures waren. Tegenwoordig speelt Maartens af en toe zijn wedstrijden bij Heren 2 van Oranje-Rood.

Het is op deze plek dat ik me realiseerde dat er meer was dan hockey alleen Thijs Maartens ging studeren in Maastricht

‘Tijdens mijn periode bij Oranje Zwart ben ik gaan studeren aan het University College in Maastricht. Het is op deze plek dat ik me realiseerde dat er meer was dan hockey alleen. Ik vond het studeren en het sociale contact met mijn maatjes daar enorm aantrekkelijk’, legt Maartens uit.

In deze fase belt bondscoach Roelant Oltmans Maartens op om hem uit te nodigen voor het grote Oranje. ‘Ik zat achter mijn computer toen hij mij belde. Ik wist dat Oltmans was gaan kijken bij het duel van Oranje Zwart tegen Kampong. Ik speelde toen goed, maar Oranje zat totaal niet op mijn radar. Het was een periode waarin hockey voor mij minder prioriteit had.’

Onwerkelijk

‘Het was totaal onwerkelijk’, gaat Maartens verder over zijn selectie voor Oranje. ‘Ik had eigenlijk nooit het besef een interland te spelen. Het Nederlands teams was een gevestigde groep, daarin werd niet zo geschoven. Ik was een hardwerkende verdediger en was niet de meest aansprekende naam. Ik zei altijd: ik ga in Heren 1 van Oranje Zwart spelen. Dat einddoel was ook mijn droomdoel. Alles daar bovenop was bonus, dus Oranje was voor mij een extra.’

Thijs Maartens in actie voor Oranje Zwart in het duel met Schaerweijde in de Hoofdklasse Heren. Foto: KNHB/Frank Uijlenbroek

De Oranje Heren speelden in juni 2007 een serie van drie wedstrijden tegen Zuid-Korea. De eerste confrontatie tussen beide ploegen was in Den Haag op het terrein van hdm. Daarna volgden nog duels tegen de Aziaten in Hattem en Venlo.

Vertrouwd

‘We zaten in een hotel in Wassenaar’, zegt Maartens over de aanloop naar dat eerste duel. ‘Dat voelde redelijk vertrouwd. Met Jong Oranje had ik daar al eens gezeten en met Oranje Zwart verzamelden we in het hotel als we voor de competitie tegen HGC speelden. Veel jongens van Oranje kende ik al van de competitie. Dat was niet spannend, maar juist leuk en gezellig.’

De Oranje Heren misten voor het eerste duel met de Zuid-Koreanen een aantal gevestigde namen. Jeroen Delmée ontbrak om privéredenen en Teun de Nooijer kreeg van bondscoach Oltmans een vervroegde vakantie. Daarnaast ontbraken nog vier internationals van Bloemendaal en ook Taeke Taekema en Roderik Huber waren niet van de partij.

Ook debuut Baart en Caspers

Maartens maakte tegen Zuid-Korea zijn debuut samen met OZ-teamgenoot Sander Baart en Quirijn Caspers van Kampong. De Oranje Heren kwamen dankzij twee doelpunten van Roderick Weusthof op 2-0, maar de Aziaten maakten die achterstand in de tweede helft ongedaan. In de daaropvolgende strafballenserie toonde Zuid-Korea zich net iets koelbloediger dan Nederland: 3-4.

‘Het idee van een interland spelen, vond ik bijzonder. Ik was ook zenuwachtig, Zuid-Korea was een lastige tegenstander. Ik dacht: geen fouten maken. Ja, de interlanddas heb ik gekregen. Ik wist niet dat je die zou krijgen, daar had ik nooit bij stilgestaan’, zegt Maartens.

Mee naar China

Na zijn debuut in Den Haag kwam Maartens niet in actie in Hattem en Venlo, maar speelde hij daarna nog wel wedstrijden tegen Italië en Frankrijk die echter niet meetelden als officiële interland. Vervolgens ging hij met Oranje mee naar China waar een jaar later de Olympische Spelen werden gehouden. Daar speelde een enkelblessure Maartens hem parten.

‘De laatste avond in Peking heb ik flink de bloemetjes buiten gezet terwijl ik geblesseerd op de tribune moest plaatsnemen. Ik vond het prachtig, maar denk achteraf niet dat iedereen daar zo over dacht’, blikt Maartens terug.

Wereldreis

Na een noodzakelijke operatie aan de enkel ging Maartens die zomer op wereldreis. Hij kwam daarna niet meer in beeld bij Oranje, dat een paar maanden later in Manchester de Europese titel veroverde.

Wedstrijdaccreditatie van Thijs Maartens voor de interland tussen Nederland en Zuid-Korea. Foto: Thijs Maartens

‘Die ene interland heeft achteraf meer betekenis gekregen’, zegt Maartens. ‘Ik ben één van de 866 die een interland heeft gespeeld. Als ik daarover nadenk, wauw, dat is ongelooflijk. Het is een bijzonder getal, waar ik ook wel van schrik.’

Groter mogen dromen

‘Toen ik hockey met studeren en mijn vrienden begon te combineren verloor ik een beetje het verlangen altijd op zondag te winnen dat heeft me waarschijnlijk wel wat interlands gekost. Ik denk niet dat ik een eindtoernooi had kunnen spelen daarvoor waren anderen beter en wellicht meer gedreven, maar ik had groter mogen dromen.’

Thijs Maartens is werkzaam als Circular Economy & Sustainability Lead bij Philips Innovation Services. Met zijn team adviseert hij het bedrijf over duurzame innovatie en circulaire economie.