Champions Trophy 1987: Onaantastbaar Oranje moet benen uit het lijf lopen

De Oranje Dames bevestigden met de winst van de eerste editie van de Champions Trophy in 1987 nogmaals de hegemonie van Nederland in de hockeywereld in de jaren tachtig. Bij het toernooi in het Wagener Stadion spraken de cijfers dik in het voordeel van de Oranje Dames: vijf duels, vijf overwinningen en een doelsaldo van plus achttien.

Het was de zesde opeenvolgende hoofdprijs voor Oranje, onder leiding van bondscoach Gijs van Heumen, nadat in 1981 de WK-finale na strafballen was verloren van West-Duitsland.

Het roemrijke Oranje kende illustere speelsters als aanvoerder Marjolein Bolhuis-Eijsvogel, de rappe aanvaller Sophie von Weiler, strafcornerspecialist Lisanne Lejeune, Det de Beus, de keeper met de katachtige reflexen en Carina Benninga, de latere aanvoerder en lange tijd recordinternational van de Oranje Dames.

Carina Benninga en Lisanne Lejeune wachten op het aangeven van de strafcorner. Foto: KNHB/Jeroen van Bergen

‘We wilden alles winnen’, zegt Benninga nu over het Nederlands elftal van de jaren tachtig. ‘Of het nu een oefenwedstrijd was of in dit geval de Champions Trophy. We waren zó gedreven. We waren op een bepaalde manier professioneel, maar we hadden ook veel plezier en liefde voor het spel.’

Tijdens de Champions Trophy in 1987 moesten we zo ontzettend veel lopen. Ik word nu nog moe als ik eraan denk Carina Benninga, aanvoerster van Oranje tijdens de Champions Trophy in 1987

De gouden medaille, omgehangen door toenmalig premier Ruud Lubbers, is niet meteen het eerste waaraan Benninga, 158 interlands en 25 doelpunten, denkt als ze de Champions Trophy van 1987 in herinnering brengt. Meters maken, lopen, dat is Benninga vooral bijgebleven. ‘Als we na de wedstrijd terugkwamen in het Novotel konden we elkaar alleen maar aankijken, zo moe waren we van het lopen. We hebben zo ontzettend veel gelopen. Tegen Zuid-Korea moest dat ook, om de ploeg fysiek bij te kunnen houden. Ik word nu nóg moe als ik eraan denk.’

Sophie von Weiler heeft gescoord. Foto: KNHB/Jeroen van Bergen

Na acht edities bij Heren was in 1987 de Champions Trophy voor dames

De Champions Trophy van 1987 in het Wagener Stadion was de eerste editie voor vrouwen, de mannen waren toen alweer toe aan hun achtste editie van het zeslandentoernooi dat in 1978 het levenslicht zag. Het evenement met de beste zes landen van de wereld, werd bedacht door Nur Khan, luchtmaarschalk en president van de Pakistaanse hockeybond.

Bij de dames vulde de Champions Trophy in de cyclus EK, WK en Olympische Spelen het gat, waardoor de hockeysters ook elk jaar een groot toernooi konden afwerken met de sterkste tegenstanders. Benninga was blij met de toename van het aantal internationale wedstrijden: ‘Voor ons was het goed dat er een nieuw toernooi kwam. Het was niet alleen belangrijk om onszelf door te ontwikkelen, maar ook nodig voor de ontwikkeling van het vrouwenhockey. We speelden destijds alleen officiële interlands tijdens grote toernooien of als we twee neutrale scheidsrechters konden invliegen.’

Lisanne Lejeune en Carina Benninga blij na weer een overwinning. Foto: KNHB/Jeroen van Bergen

Dubbeltoernooi in Amstelveen

In 1987 speelden niet alleen de dames maar ook de heren de Champions Trophy in Amstelveen. Bij de mannen, waar acht in plaats van  zes landen meededen, won West-Duitsland. Benninga: ‘Het was een feest om het toernooi samen met de mannen af te werken. Je had nog meer het idee dat het toernooi echt leefde. Als team hadden we enorm veel plezier.’ Dat illustreert Benninga met de huldiging van de honderdste interland van Bolhuis-Eijsvogel na het duel met Canada, die uitgebreid met taart werd gevierd.

Het onderlinge krachtsverschil in het damestoernooi was groot. Nederland opende tegen Groot-Brittannië met een 4-0 overwinning. Daarna werd Canada, de nummer drie van het WK van 1986, met 4-1 verslagen. Zuid-Korea, dat een jaar later olympisch zilver zou pakken, werd vervolgens met 5-0 aan de kant gezet en ook Nieuw-Zeeland was geen partij: 4-0.

Zege op Australië

In de laatste wedstrijd had Nederland genoeg aan een gelijkspel voor de eindzege. Australië, dat eveneens ongeslagen was, bood goed tegenstand. Oranje kwam met 2-0 voor, maar Australië knokte zich terug tot 2-2. Dankzij treffers van Lisanne Lejeune en Helen van der Ben trok Nederland alsnog met 4-2 aan het langste eind.

Een paar maanden na het goud van de Champions Trophy wonnen de Oranje Dames de Europese titel. Maar de ploeg merkte toen al dat aan de hegemonie werd getornd. De finale tegen Engeland won Oranje pas na strafballen.

Toen zeiden we al tegen elkaar: geniet ervan, want we gaan het moeilijk krijgen. Carina Benninga

‘Na die titel, zeiden we al tegen elkaar: geniet ervan, want we gaan het moeilijk krijgen. Nederland was leading in die tijd, maar ook andere landen maakten de slag’, zegt Benninga. Ze wijst daarbij op Australië en Zuid-Korea. Beide landen streden een jaar na de Champions Trophy om olympisch goud in Seoul. ‘Korea was al acht jaar in voorbereiding op die Spelen. Het werd voor ons de uitdaging om de concurrentie bij te houden.’

De suprematie van de Oranje Dames was na de wereldtitel in 1990 ten einde. Het duurde lang voordat Nederland mondiaal gezien weer de hoogste trede van het ereschavot zou betreden. In de jaren negentig volgde de periode waarin de Australische vrouwen met als goalgetter Alyson Annan – nu bondscoach van de Oranje Dames – het hockey met stevige hand regeerden. De Champions Trophy won Oranje pas weer in 2000.

Statistieken Oranje Dames Champions Trophy 1987

Nederland-Groot-Brittannië 4-0 (2-0)
’23 1-0 Lejeune
’32 2-0 Bolhuis
’59 3-0 Lejeune
’70 4-0 Sibbing

Nederland-Canada 4-1 (2-0)
’11 1-0 Bolhuis
’12 2-0 Benninga
’40 2-1 Ballantyne
’58 3-1 von Weiler
’70 4-1 Bolhuis

Nederland-Zuid-Korea 5-0 (1-0)
‘6 1-0 van Doorn
’48 2-0 Lejeune
’49 3-0 von Weiler
’51 4-0 Bolhuis
’68 5-0 Bolhuis

Nederland-Nieuw-Zeeland 4-0 (1-0)
’33 1-0 van Doorn
’41 2-0 Ohr
’55 3-0 van Doorn
’65 4-0 van der Ben

Nederland-Australië 4-2 (2-0)
’23 1-0 von Weiler
’29 2-0 Lejeune
’46 2-1 Clement
’47 2-2 Pereira
’50 3-2 Lejeune
’59 4-2 Van der Ben

Eindstand:
1. Nederland
2. Australië
3. Zuid-Korea
4. Canada
5. Groot-Brittannië
6. Nieuw-Zeeland

Lees ook:

Oranje won 20 medailles in 21 deelnames aan de Champions Trophy