Het plan waarmee KZ snel wil terugkeren in de Hoofdklasse

‘Wil je binnen drie jaar weer naar de Hoofdklasse? Dan moet je Carlos Castaño nemen als coach’, adviseerde bondscoach Max Caldas volgens oud-international Jaap Derk Buma, nu tophockeybestuurder bij Klein Zwitserland.

Als je het terrein van Klein Zwitserland oploopt, is er de ‘Walk of Fame’ met een illustere naam van een oud-international als Ties Kruize. Strafcornerkanon Kruize staat symbool voor de jaren zeventig en tachtig, toen ‘De Steenbokken’ liefst acht keer op rij landskampioen werden. ‘Daar, op die Walk of Fame wil ik over een paar jaar ook staan’, zegt de Argentijnse coach Carlos Castaño afgelopen weekend op hockeyclub Ede in gebroken Engels. Hij is super ambitieus. De club moet terug naar de oude glorietijden.

Tot en met de jaren tachtig was Klein Zwitserland dominant. In het vorige decennium speelde de club nog play-offs met namen als Taeke Taekema, Geert-Jan Derikx en Laurence Docherty. Maar een stukje van de trotse KZ-ziel werd in 2007 geknakt door een stel overgangsklassers uit het dorpje Groenekan, Voordaan, die de grootmacht op een turbulente woensdagavond in 2007 naar de Overgangsklasse duwde. Een snelle terugkeer volgde, maar ook een snelle degradatie. In 2009 volgde er grote financiële problemen, waar De Volkskrant toen het volgende over schreef: ‘Als het beleid niet wordt gewijzigd, bedraagt de schuld over een half jaar zeven ton’. Kwakkeljaren volgden en in 2016 degradeerde KZ naar de Eerste Klasse. Het was voor KZ een schande, maar ook de ommekeer.

Oud-internationals Jaap-Derk Buma en Rochus Westbroek langs de kant bij Ede. Zij maken zich hard voor een snelle terugkeer naar de Hoofdklasse. Foto: Koen Suyk

Het was de spreekwoordelijke druppel, waardoor Buma met oude KZ-vrienden nog harder de kar ging trekken. Zoals bondscoach Caldas ooit door Ties Kruize thuis werd opgevangen, is het nu oud-international Rochus Westbroek die de jonge Argentijn Nicolas Keenan in huis heeft opgenomen, nadat hij het WK voor jeugdteams in India had gespeeld in december.

‘Zo heeft hij geen kosten’, zegt oud-international Buma, voormalig uitblinker van KZ. Hij ziet het als zijn taak om ‘zijn cluppie’ vanuit de Eerste Klasse naar boven te loodsen. Hij probeert er iets moois van te maken, is zaterdag en zondag op Ede bij de finales van de Silver Cup en feliciteert zijn jongens na de bekerzege met een warme glimlach.

KZ met de Silver Cup. Foto: Willem Vernes

Hoofdklasse bij de heren en dames is de ambitie

‘Ik heb gekscherend al gezegd dat we in ieder geval altijd voor de prijzen willen meespelen, welke klasse dat ook is’, lacht Buma na het winnen van de dubbel. Hij vindt dat KZ geleerd heeft van het verleden. ‘Er zijn totaal geen geldproblemen meer. We hebben geleerd dat je alleen kunt uitgeven wat je binnen krijgt. Dat je geen contracten voor vier jaar kunt aangaan als je pas weet wat je de komende twee jaar binnen hebt. Er zit nu een bekwaam bestuur, dat serieus nadenkt over welk percentage van het totale budget naar tophockey kan gaan. KZ blijft een familieclub. In de Eerste Klasse hebben we niet betaald. En in de Overgangsklasse gaan we in principe ook niet betalen. De mannen en vrouwen van weleer zijn we aan het mobiliseren. Zorgen dat KZ aantrekkelijk wordt. Aan het begin van dit seizoen was Hoofdklasse bij de mannen en de vrouwen over drie jaar de ambitie.’

Die krachten hebben ervoor gezorgd dat spelers als Govert Soeters (oud-Rotterdam/HGC) en Wouter Rens (Amsterdam/Pinoké) afgelopen zomer geloofden in het project om snel terug te keren naar de Hoofdklasse. De rentree van de sterke Sabine van Silfhout bij KZ van Hurley bij de dames past in dat plaatje. Buma en zijn vrienden zijn ook op zoek naar sponsoren die passen in dit nieuwe project. En waarom zouden ze in Den Haag niet geloven in hockeysprookjes? Bij Kampong was het 32 jaar geleden dat ze kampioen waren. Het is ze dit jaar gelukt. Voor De Steenbokken is de laatste landstitel nu 33 jaar geleden.

De Argentijn Carlos Castaño, sinds 2016 de coach van KZ. Foto: Koen Suyk

Het geheime wapen Carlos Castaño

Waar bij de Hagenezen enigszins mysterieus over wordt gedaan, is de Argentijnse coach Carlos Castaño. Hij wordt geroemd om al zijn hockeykennis en fanatisme, maar hij sprak voornamelijk Spaans toen hij vorig seizoen begon. Toch loodste hij zijn ploeg soeverein naar de titel. Komend seizoen zal de Argentijnse Cecilia Rognoli – uitverkozen tot beste speelster van de wereld in 2002 – toegevoegd worden de trainingsstaf. Zij woont al jaren in Nederland en kan ook Castaño ondersteunen op taalgebied.

Na de 4-2 overwinning zaterdag tegen Ede zoekt hockey.nl de coach op. Nergens te bekenne. Niemand weet waar hij is, terwijl verder iedereen van KZ nog op het veld aan het rekken is. Waar hij is? Verdediger Douwe Steens lacht: ‘Volgens mij is hij weer weggerend. Hij is nooit zo snel tevreden.’

Het clubhuis van Klein Zwitserland. Foto: Koen Suyk

‘Max Caldas was ooit mijn assistent in Argentinië’

Als we hem zaterdag hebben opgespoord na de halve finale van de bekercompetitie tegen Ede, zit de vijftiger rustig in z’n eentje de volgende tegenstander te bestuderen. Castaño (54) werkte dertien jaar lang in Spanje als coach. Daarvoor was hij actief in zijn thuisland Argentinië.

Hij bevestigt wat Steens al eerder zei, na de wedstrijd tegen Ede. ‘We speelden slecht, vond ik. Dus ik zei: ik hou er niet van om te praten als ik boos ben. Dan kan ik beter eerst rustiger worden en daarna praten.’ Waarom besloot de Argentijn Spanje te verlaten voor eersteklasser KZ? ‘Omdat een club met deze historie niet in de Eerste Klasse moet spelen. Dat was een teleurstelling. Wij moeten met de club weer geschiedenis gaan schrijven.’