Ze was haar oorbel kwijtgeraakt, constateerde Den Bosch-goalgetter Frédérique Matla maandagmiddag terloops in de geïmproviseerde mixed-zone van het Wagener Stadion. Maar tegenover het verlies van dat goud, stond de winst van ander eremetaal.
Een grote gouden plak bungelde namelijk om haar nek. De meest tastbare souvenir die ze overhield aan de allereerste EHL-finale. Een eindstrijd tegen Club de Campo waarin ze drie keer scoorde en die Den Bosch met 5-0 won.
Een finale waarin Den Bosch wat aarzelend begon, beaamt Matla. ‘We moesten even wennen. Zoeken naar onszelf. Maar vanaf het begin hadden we wel meteen het vertrouwen. Dat ‘het’ vanzelf wel ging vallen. Dat klinkt gemakkelijker dan ik bedoel. Want we wisten dat het vandaag niet simpel zou worden. Als je niet scherp bent, komt het echt niet zomaar goed. Ze hoeven maar om een corner te schreeuwen en je krijgt een andere wedstrijd.’
Triomfantelijk: ‘En uiteindelijk maken we er toch vijf.’
Eindelijk weer do-or-die
Het was een zege in een weekend waarin het er eindelijk weer om ging. Eindelijk weer het mes tussen de tanden. Twee duels met betekenis. Waaraan je prijzen kunt overhouden. Of juist tranen laat om de verkeerde kleur van een medaille. Dat soort wedstrijden dus. De do-or-dies. Die speelden Matla en haar teamgenoten dit weekend voor het eerst in twee jaar.
‘Lang geleden’, weet Matla. ’Er zat ook superveel spanning op. En eigenlijk is dat voor iedereen alleen maar lekker. Hier doen we het voor. Voor deze weekenden, voor deze wedstrijden.’
Matla houdt even in. Verderop zingen haar teamgenootjes de Queen-klassieker ‘We are the champions’. De aanvaller grijnst tevreden. Ze geniet zichtbaar en kijkt tevreden naar die immense gouden medaille. ‘Hier trainen we het hele jaar voor. Vooraf merk je dat al in het kringetje. Dan voel je, weet je dat er iets te halen valt. Dat je een prijs kunt verdienen. Dat gevoel. Dat is het lekkerste wat er is.’
Een titel met een betekenis
Natuurlijk had ze die finale het liefst afgewerkt in een vol stadion. ‘Normaal is dit een supergroot evenement. Maar hey, we schrijven hier toch geschiedenis mee? Da’s ook wel lekker.’
Den Bosch gaat dus de boeken in als de winnaar van de eerste EHL voor vrouwen. Een titel met een betekenis voor de international. ‘Ik vind het heel bijzonder dat we hier een toernooi spelen met de hashtag ‘equally amazing’’, zegt Matla, terwijl een paar Bossche auto’s toeterend wegrijden bij het Wagener. ‘Dat we hier samen spelen, mannen en vrouwen. Op hetzelfde toernooi. Met dezelfde naam en hetzelfde prijzengeld. Dus ja, dit is een mooie stap voorwaarts voor het vrouwenhockey.’
6 Reacties
gerrit-v
Is het toegestaan met grote oorbellen in en kettinkjes om te spelen? Gevaarlijk?
bartherklots
Ja dat mag. Een half bakken regel. Het moet geen gevaar voor anderen opleveren . Voor jezelf is het eigen schuld dikke bult.
unplugged
Matla was een klasse apart .
slbal
Denk dat we andere wedstrijden gezien hebben..... scoren is iets anders dan goed spelen......