Als Amsterdam landskampioen was geworden, had middenvelder Anouk Lambers (25) nu niet bij Pinoké gespeeld. Een titel zou het perfecte afscheid van het tophockey hebben betekend. Nu bleef het kriebelen bij de trainee van een media-intelligence bedrijf. Ze kon het niet laten om op het hoogste niveau te blijven hockeyen, na een serieuze benadering van promovendus Pinoké.
De balvaste middenvelder heeft haar eigen kijk op het hockey. ‘Altijd plezier hebben, dat is mijn motto. Ik heb het plezier in het spel altijd als belangrijkste doel gezien. Dat is belangrijker dan de ambitie voor het Nederlands elftal te spelen. Daar heb ik nooit over gedroomd. Of klinkt dat gek?’, zegt de aanwinst van Pinoké, die in vijf seizoenen Hurley furore maakte, in 2016 overstapte naar Amsterdam en nu het trio topclubs in het Amsterdamse Bos voltooit met haar overgang naar de Steekneuzen.
Toen ze meedeed met Jong Oranje, gaf ze er zelf de brui aan. Ze was lid geworden van een studentenvereniging. De combinatie was moeilijk. ‘Ik vond al die trainingen gewoon niet leuk. Volgens mij heb ik daardoor een stempel gekregen binnen de hockeywereld, dat ik echt niet hogerop wil. Dat valt mee. Ik vind hockey vooral heel erg leuk. Gek genoeg heb ik de ambities op maatschappelijk vlak wel. Daar ga ik echt voor het hoogst haalbare.’
Anouk Lambers in actie voor Amsterdam, tegen Huizen. Foto: Koen Suyk
‘Op het veld voelde ik ongeloof en machteloosheid’
Een landstitel met Amsterdam was een passend hoogtepunt geweest na de hockeycarrière van Lambers, maar in twee bizarre weken eindigde het seizoen in een tranendal. Waar Amsterdam tijdens het reguliere seizoen indruk maakte – onder andere met een mooie zege in eigen stadion op Den Bosch – en als eerste eindigde van de competitie, zakte het team de laatste twee weken door de ondergrens. In het Wagener Stadion werd de thuiswedstrijd in de finale om de landstitel tegen Den Bosch met 1-4 verloren. Ook de Europacup, de EHCC, werd daarna in Engeland een teleurstelling, met de vierde plaats. Misschien was er daarna wel een trauma bij het team van coach Rick Mathijssen. Zelfs drie maanden later begrijpt Lambers nog niet alles.
‘We hebben tot de laatste twee weken een heel leuk seizoen gehad. Iedereen had het gevoel dat we het een keer konden gaan flikken tegen Den Bosch. We hadden een leuke groep, met veel talent. Het was ook het moment om het te doen, met een speelster als Jacky Schoenaker (oud-international, 49 interlands, red.) die haar laatste seizoen speelde’, analyseert Lambers.
‘De finale was best een choke. Echt mentaal. We zijn ingemaakt. Niets lukte bij ons. Dat had ik nooit zo meegemaakt. Ik blijf het moeilijk vinden om er een vinger op te leggen. Op het veld voelde ik ongeloof en machteloosheid. Het zat echt tussen de oren. De tweede wedstrijd tegen Den Bosch was gewoon gênant.’
Hoogtepunt tegen SCHC
De mooiste wedstrijd in twee seizoenen, vond Lambers de ontsnapping vorig jaar in de halve finale tegen SCHC, toen Amsterdam bij een 1-0 stand vlak voor tijd via Charlotte Vega de 1-1 scoorde, de shoot-outs beter nam en het de volgende wedstrijd afmaakte.
‘Toen gingen we ook anders de finale in tegen Den Bosch. Ik denk dat wij dit jaar met Amsterdam op veel posities de betere speelsters hadden. Maar zo’n finale is andere koek. Den Bosch kan dan een stukje ‘poetsen’ wat wij niet kunnen. Zij hebben iets meer schijt.’
De favoriete wedstrijd van Anouk Lambers is de gewonnen play-off tegen SCHC, seizoen 2016-2017. Foto: Frank Uijlenbroek
Leiderschapskwaliteiten ontwikkelen bij Pinoké
Na het seizoen verkeerde liefhebber Lambers nogal in dubio. Afscheid nemen met de landstitel was dé droom. Daarna groeien in haar maatschappelijke carrière en in een lager team hockeyen ook. Terwijl ze de halve zomer twijfelde, kreeg ze contact met Pinoké, waar haar vriend hockeyt. De promovendus zocht een ervaren middenvelder en zag in Lambers een ideale aanvulling op de selectie. ‘Ik werd enthousiast van de manier waarop ze me benaderden. Ze hebben een duidelijk plan waar ze het met het team heen willen. Het was voor mij een kans om mijn leiderschapskwaliteiten te ontwikkelen op het hockeyveld, iets wat ik in mijn werk ook probeer te doen. Nu kan ik de jonkies leren begeleiden’, zegt Lambers, die er wel om moet lachen dat ze nu alle clubs in het Amsterdamse Bos heeft gehad. Ze gaat zeker nog veel trainen, maar het aantal uur zal lager liggen dan bij Amsterdam. Ze denkt dat het te combineren is met tophockey.
Zelf zag Lambers de afgelopen jaren het tophockey steeds professioneler worden. Er gaat steeds meer tijd in zitten, waardoor het lastiger te combineren is met studie en werk. ‘De hockeyclubs vragen relatief veel tijd van je, terwijl er bijvoorbeeld financieel weinig tegenover staat. Daardoor heb je in de Hoofdklasse weinig speelsters van midden twintig. Ik ben ook pas 25, maar veel vriendinnen van mij van Nederlandse jeugdteams zijn al gestopt, omdat het tophockey niet te combineren was met een maatschappelijke carrière. De enige speelsters die dan overblijven in de Hoofdklasse zijn de talenten die nog op school zitten, of de internationals die bijna fulltime spelen. Terwijl je de speelsters van midden twintig ook juist in je team nodig hebt.’
10 Reacties
robvisser
Iedereen bepaalt zijn of haar eigen prioriteiten, maar je moet er denk ik ook weer niet vreemd van opkijken dat je een bepaald stempel krijgt als je er op je 25e liever de brui aan geeft of bedankt hebt voor Jong Oranje. Om het beste uit jezelf te halen moet je ook wel ambitie hebben denk ik.
lynnBosman
Tsja goede speelster maar naar mijn mening toch ook gewoon niet goed genoeg voor de top? Succes bij Pinoké! Amsterdam gaat hopelijk iets aan mentale begeleiding doen, hoewel ik het betwijfel aangzien dezelfde coach er nog steeds staat.
goud
Vreemde stap van Pinoke in relatie tot interview coach op hockey.nl van 12-8 jl...... Dat “mooie” verhaal voor toekomst (en verleden was bagger) is dus pure onzin.
vostammer
Interessante bewering dat er relatief weinig vrouwen van boven de 25 in de Hoofdklasse spelen. Blijven dan alleen de Oranje speelsters over en zij die uberhaupt niet in aanmerking komen voor een heuse maatschappelijke carriere? Ik zou daar weleens een statistiek van willen zien. Verder ook gek dat veel clubs in de zwakkere Belgische competitie beter kunnen betalen en veel oudere en buitenlandse speelsters onder contract hebben.
Runa Honig
Dit is typisch een probleem van Millenials, generatie y, ze blijven nergens lang, ook op hun werk niet en dus hebben ze het na een paar jaar tophockey wel gehad. Want ja je moet wel veel leuke dingen kunnen doen en dan is hoofdklasse spelen al snel een opoffering. Veel jonge meiden zijn ook bang dat het ten koste van hun relatie en vrienden gaat. Dat hebben ze er niet voor over. Ook ervaren ze stress en druk van continue moeten presteren. Jongens hebben doorgaans minder last van stress en zullen hun hockeycarriere niet zo snel opgeven voor hun vriendin.... Wel speelt ook bij hen de generatie y problematiek: het moet allemaal leuk zijn. Ook bij de mannen wordt de hockeyloopbaan van de gemiddelde hoofdklasser volgens mij steeds korter, de internationals en topspelers uitgezonderd.
marijeknuvers
Hoe heet de problematiek waarbij je het een probleem vindt dat een ander een leuk leven wil hebben en niet blind met een stokje achter een bal aan blijft hollen?
MickH
Prima verhaal; deze dame heeft geen oogkleppen op en bovendien (gelukkig) nog wat andere kwaliteiten dan een beetje kunnen hockeyen. Interessant zou zijn om eens nader te bekijken of er een correlatie bestaat tussen 'een breder perspectief' en minder onvoorwaardelijke toewijding tot de sport? Hockey op het hoogste damesniveau in Nederland biedt 'genoeg ruimte' om bepaalde keuzes te maken en de sport zo in te vullen als je goeddunkt. Niets mis mee.
lynnBosman
Er is helemaal niks mis met een ander leven willen hebben of geen ambities voor het grote Oranje te hebben @knuufke. Maar het wordt pas interessant als deze dame werkelijk een Oranje kandidaat zou zijn geweest. Er zullen er altijd een aantal buiten de boot vallen of telkens net afvallen of pas na jaren opgemerkt worden (vd Assem), interessant te zien wat bv Magis, Vega zouden doen als ze weer zouden worden opgeroepen. Zie dat met die pro league wel gebeuren. Geloof dat Vega wel besloten heeft haar maatschappelijke carrière voorrang te geven.
timbakker
@RunaHonig: Generatie Y? Mij inziens gewoon het gebruiken van ''gezond verstand'' Hockeyen op niveau en werken aan je maatschappelijke carrière is juist de perfecte combinatie. Mits je het talent en de kans krijgt om echt iets van je sport te maken, maar dan moet je daar ook financieel de kans voor krijgen. En gelukkig gebeurt dat nu steeds meer. Generatie: ''Helder denken en Normaal doen.'' Heerlijke tijd om in te leven!
Runa Honig
Duidelijk verschil in generatie-opvatting. What’s in it for me, center of the universe, alles draait om jullie zelf en jullie willen ook niets missen. Misschien ook eens aan een ander denken?