Dit was het dan, de laatste van Paumen en Hoog

Zelden stond een damesfinale van de Hoofdklasse zó in het teken van het afscheid van twee hockeygrootheden. De achttiende landstitel van Den Bosch na de 2-1 overwinning op Amsterdam was geen verrassing. Eigenlijk was het slechts bijzaak in het toneelstuk waarin hockeyicoon Ellen Hoog (31) haar carrière beëindigde en Maartje Paumen (31) tijdens haar laatste hoofdklasseduel haar elfde landstitel veroverde. Paumen speelt komend weekend nog wel de EHCCC in Den Bosch.

Toen er nog twee minuten waren te spelen, roste Maartje Paumen bij een 2-1 voorsprong en een slotoffensief van Amsterdam de bal nog maar eens snoeihard de cirkel uit. Iets verderop spatte de bal uiteen op de rechterhand van Ellen Hoog. Die moest worden verzorgd. Ze had zelfs zó veel pijn dat ze van het veld af moest.

In de dug-out beleefde Hoog haar laatste twee minuten van haar carrière. Twee pijnlijke minuten. Bijtend op haar lip, vechtend tegen de pijn, keek ze vanaf de bank toe hoe machteloos haar ploeg zich naar het eindsignaal worstelde. Een natte doek op haar duim moest de pijn verzachten. Op advies van de teamarts probeerde Hoog van haar hand een vuist te maken. Dat lukte nauwelijks. Toen het laatste fluitsignaal klonk, stond Hoog op en liet ze haar tranen de vrije loop. Op het veld sprong Paumen van vreugde in de armen van teamgenote Margot van Geffen.

Door de overwinning van Den Bosch in de tweede finalewedstrijd tegen Amsterdam (2-1) is de carrière van Ellen Hoog voorbij. Foto: Koen Suyk

‘Hopelijk staat er in het ziekenhuis een biertje voor me klaar’

Kort na afloop van haar allerlaatste wedstrijd zei Hoog: ‘Het zit erop. Het kwam net al een beetje bij me binnen. Het voelt best gek dat ik nooit meer een rondje zal lopen om het publiek te bedanken. Nooit meer die spanning voor een belangrijke wedstrijd zal voelen. Nooit meer met het team zo hard ergens naartoe werk. Ik ga zometeen naar het ziekenhuis om een foto van m’n hand te laten maken. Hopelijk staat er een biertje voor me klaar.’

Paumen en Hoog wisten elkaar blindelings te vinden

Zestien, zeventien jaar geleden kenden Paumen en Hoog elkaar nog niet. Maar bij de allereerste selectietraining voor Nederlands B op Kampong in Utrecht wisten ze elkaar al blindelings te vinden. In de zes tegen zes partijtjes speelden ze alle ballen, als we de hoofdrolspeelsters zelf mogen geloven, alleen maar naar elkaar. De rest van de meisjes kreeg de bal niet. Het klikte meteen tussen de twee talentjes, zowel binnen als buiten de lijnen. Tot zo’n intensieve vriendschap als die Hoog opbouwde met Naomi van As, groeide hun band weliswaar niet uit. Maar toch waren ook Paumen en Hoog een gek duo. Samen doorliepen ze alle selecties. Soms deden ze stoute dingen.

Het waren boefjes, die altijd de grens opzochten

Als jonge speelsters gingen Paumen en Hoog op jeugdtoernooien altijd voetballen op de gang. Dan werd het hele hotel wakker en kregen ze van de begeleiding op hun kop. In Nederlands A maakten ze het helemáál bont. Het begon met het verzamelen van lege shampooflesjes. Op een gegeven moment hadden ze er daar zoveel van dat ze die hadden opgestapeld tot een toren die moet worden omgegooid. Maar waarmee moesten ze dat doen?

De twee belhamels bedachten dat het leuk was om een keer met yoghurt die shampooflesjes om te gooien. De hele kamer lag onder de yoghurt. Hoe moesten ze dit nu weer schoon krijgen? Alyson Annan (nu bondscoach van de Oranje Dames) was op dat moment assistent bij Meisjes A. Paumen en Hoog hadden alle rommel nog enigszins kunnen verbloemen met handdoeken, maar kregen de slappe lach en hun geheim kwam uit. Annan wilde een gesprek met de twee. Gaf hen flink op hun kop. Paumen en Hoog waren boefjes, die altijd de grens opzochten.

De dames van Den Bosch vieren het binnenhalen van de achttiende landstitel. Foto: Koen Suyk

Hoog laat in de tweede minuut meteen haar tanden zien

Maar boefjes zijn het niet meer. Het zijn beesten geworden. In de tweede minuut van deze tweede finalewedstrijd, waarin Den Bosch over het algemeen de betere ploeg was, liet Hoog meteen haar tanden zien. Een karaktereigenschap die typerend was voor haar carrière. Terwijl Frederique Matla op nog geen anderhalve meter van haar vandaan stond, haalde Hoog nog maar eens flink uit. Snoeihard sloeg ze de bal op het been van Matla. Die beet even op haar lip en kon weer verder spelen. Hoog stak sportief haar hand uit, maar de toon was gezet.

Het was niet de beste wedstrijd uit hun carrière

Deze tweede finalewedstrijd was niet de wedstrijd van Ellen Hoog. Evenmin die van Maartje Paumen, net zoals de twee iconen sowieso niet hun beste play-offs uit hun carrière speelden. De generatie Krekelaar-Matla klopt op de deur en speelde tijdens deze play-offs sterker dan de oude garde. Het was Jong Oranje-speelster Imme van der Hoek die in de negentiende minuut, één minuut na de drinkpauze die was ingelast vanwege de bloedhete zon, de openingstreffer maakte. Glijdend werkte ze een voorzet vanaf rechts binnen.

Daarna begon Den Bosch aan een dusdanig offensief dat het wachten was op de 2-0. Marloes Keetels mocht twee keer met haar backhand uithalen, Imme van der Hoek kreeg opnieuw een grote kans en Maartje Paumen sleepte bij een strafcorner de bal richting de rechterbovenhoek, maar telkens stond keepster Anne Veenendaal in de weg.

Marlies Verbruggen nadat ze Den Bosch op een comfortabele 2-0 voorsprong heeft gezet. Foto: Koen Suyk

In de 50ste minuut slalomde Marlies Verbruggen knap door de Amsterdamse defensie heen en flatste ze de 2-0 binnen. Amsterdam gaf niet op. Drie minuten later schoof Julia Müller de bal bij een strafcorner af op Charlotte Vega, die de 2-1 binnentipte. Het was precies dezelfde variant als die waaruit Amsterdam in de laatste minuut van de tweede halve finalewedstrijd tegen Stichtsche de verlossende gelijkmaker maakte. Met één verschil. Toen sleepte Amsterdam er een shoot-out-serie uit. Dit keer niet. Dit keer ging de titel – zoals zo vaak – dikverdiend naar Den Bosch.

Paumen doet wél mee aan de EHCCC

Paumen speelt volgend weekend de EHCCC nog in eigen huis. Daar doet Amsterdam ook aan mee, maar Ellen Hoog slaat de Europacup over. Zij wil zich voorbereiden op haar bruiloft in Italië deze zomer. Het tekent misschien wel het verschil tussen de twee grootheden die de afgelopen jaren zó ontzettend veel voor het dameshockey hebben betekend dat ze de sport overstijgen. Het opsommen van al hun gewonnen prijzen is zinloos. Veel belangrijker is de vraag welke speelsters van de nieuwe generatie in staat zijn om Paumen, Hoog en natuurlijk ook Van As op te volgen als uithangbord van de sport. Dat zal nog een hele klus worden.

Voor de laatste keer in haar carrière bedankt Maartje Paumen het publiek na het behalen van een landstitel. Foto: Koen Suyk

‘Ik heb vanochtend expres m’n telefoon weggelegd’

Paumen speelt volgend seizoen voor Royal Antwerp in België: ‘Een mooier afscheid van Den Bosch had ik me niet kunnen voorstellen. Afscheid nemen in eigen huis met mijn elfde landstitel en met zo veel mensen op de tribune is prachtig. Ik ben trots op dit team dat we weer landskampioen zijn geworden. Dit is zo uniek. Het voelt gek dat ik nooit meer een hoofdklassewedstrijd zal spelen. Vanochtend heb ik op m’n telefoon veel berichtjes gekregen van mensen die me succes wensten voor mijn laatste wedstrijd, maar ik heb hem expres weggelegd. Ik wilde het niet lezen. Gelukkig spelen we de Europacup nog en mag ik het mooie Den Bosch-tenue nog een paar keer aantrekken. Voor mij is het dus nog niet helemáál klaar.’

Den Bosch – Amsterdam 2-1 (1-0)
’19 Imme van der Hoek 1-0
’50 Marlies Verbruggen 2-0
’53 Charlotte Vega 2-1 (sc)