Haar backhandgoal tegen SCHC deed Marijn Veen stralen

‘Kunnen we het kort houden?’ vroeg aanvaller Marijn Veen (25) zaterdagmiddag beleefd. Veel tijd om stil te staan bij de knappe 0-2 winst van Amsterdam in Bilthoven was er niet. Meteen na het klinken van de toeter ging het vizier op de beslissingswedstrijd van zondagmiddag (13.15 uur) en trad het protocol in werking om zoveel mogelijk rust te pakken.

Er was een tijd dat de geplaagde Veen tijdens praktisch elk interview moest blijven vertellen over de lange naweeën van haar hersenschudding, opgelopen bij een botsing op de parkeerplaats van Stichtsche meer dan twee jaar geleden. Maar die periode lijkt inmiddels wel voorbij. Spreken doet Veen vooral weer met haar stick.

In de 21ste minuut gingen de gedachten in Bilthoven terug naar de Marijn Veen van 2019, die met een aantal belangrijke doelpunten en acties haar stempel drukte op het spel van Amsterdam dat de 20ste landstitel in de clubgeschiedenis veroverde. Na een pass van Freeke Moes belandde de bal voor haar backhand. Spijkerhard haalde Veen uit, net binnen de cirkel en ter hoogte van de strafcornerstreep. Het was een heerlijk schot. Over de grond vloog de bal steenhard in de verre hoek langs keepster Alexandra Heerbaart op de plank. De 0-2 van Veen was de bekroning van een sterke fase van Amsterdam, dat in het eerste kwart via de flats van verdediger Sabine Plönissen uit een strafcorner op voorsprong was gekomen.

Freeke Moes knuffelt Marijn Veen na haar doelpunt in de play-offs tegen SCHC. Foto: Willem Vernes

Op papier leek de derde halvefinalewedstrijd daarmee binnen handbereik. Maar tijdens de rust drukten de speelsters van Amsterdam elkaar op het hart om de hele tweede helft nog geen moment te denken aan zondag, vertelde Veen. Het zou niet voor het eerst dit seizoen zijn dat Amsterdam een 2-0 voorsprong uit handen zou geven. In de competitie gebeurde dat ook tegen Kampong (2-2).

Veen: ‘Ik ben blij dat we hebben gewonnen. Ik ben vooral tevreden over hoe we hebben gespeeld. Zeker de eerste helft stonden we goed. Ten opzichte van afgelopen donderdag hebben we in balbezit wat dingetjes veranderd, waardoor we meer opties hadden. Dat pakte goed uit. Chapeau ook aan Anne [Veenendaal]. Zij speelde een superwedstrijd. Ze heeft echt een paar heel belangrijke reddingen verricht. Op dit moment mogen we heel even blij zijn, maar we hebben nog niks. De knop moet meteen weer om. Herstellen, slapen en op naar morgen.’

Ginella Zerbo baalt van het missen van een kans. Foto: Willem Vernes

Ik trek het mezelf aan. Ik heb twee enorme kansen gemist Ginella Zerbo

In het kamp van Stichtsche was te zien dat de klap best hard aankwam. De teambespreking van Lucas Judge in de hoek van het clubhuis duurde zeker tien minuten. Toen de deuren weer openzwaaiden, verlieten enkele speelsters de spreekruimte met het chagrijn op hun gezicht.

De frustratie zat hem vooral in het grote aantal gemiste kansen, vertelde aanvaller Ginella Zerbo (25) even later. ‘Amsterdam heeft de kansen beter benut dan wij. Wij hebben genoeg kansen gecreëerd. Maar we maakten ze niet af. Dat is heel frustrerend. Donderdag was het eigenlijk hetzelfde verhaal. Ik trek het mezelf aan. Ik heb twee enorme kansen gemist. Als ik die allebei had gemaakt, was het 2-2 geweest.’

Wel leek het mee te vallen met hoe aangeslagen Zerbo was, een half uurtje na de wedstrijd. Ze benadrukte zoveel mogelijk dat haar ploeg het positieve gevoel van de afgelopen weken moet zien vast te houden. ‘Ik maak me niet zoveel zorgen over morgen. We blijven vertrouwen in elkaar houden. Dat hebben we net ook naar elkaar uitgesproken. Zolang we hard voor elkaar blijven werken, moet het goed komen. Het is nog niet voorbij. We krijgen morgen opnieuw een kans.’