Het afscheid van Welten, Keetels en Van Geffen: ‘Ik ga dit missen’

Voor het tweede seizoen op rij besliste international Frédérique Matla de NK-finale met een harde sleeppush in de laatste minuut. Maar behalve naar Matla ging de aandacht vooral uit naar Lidewij Welten, Marloes Keetels en Margot van Geffen. De drie topspeelsters namen in hun laatste wedstrijd voor Den Bosch afscheid met een landstitel.

De beslissingswedstrijd van het drieluik in de play-offfinale tegen het sterke SCHC was nog maar net afgelopen, toen alle Bossche ogen op de geel-zwarte tribune als een magneet naar het drietal trokken. Aan de overkant van het veld gebeurde het. Daar gingen de drie afscheidnemende speelsters op de schouders van hun teamgenoten. Lidewij Welten (dertien landstitels) bij Sanne Koolen en Rosa Fernig. Marloes Keetels (tien landstitels) bij Josine Koning en Amber Brouwer. Margot van Geffen (negen landstitels) bij Laura Nunnink en Danique van der Veerdonk.

‘Het is mooi geweest’, was het eerste wat drievoudig olympisch kampioene Welten (31) even later zei. Het zei misschien iets over hoe hard ze na zeventien jaar Den Bosch toe is aan een nieuw avontuur. Het winnen van een landstitel gaat niet vervelen, een heel seizoen moeten wachten tot de play-offs eindelijk beginnen wel. Bij haar nieuwe club Kampong verwacht Welten dat haar hart weer sneller gaat kloppen van competitiewedstrijden tegen pak ‘m beet Hurley of Bloemendaal, in de jacht op een play-offticket.

Ondertussen keek de dribbelkoningin nog eens om zich heen. Ze was het middelpunt van het feestgedruis. ‘Dit ga ik natuurlijk echt wel missen. De meiden. De cultuur binnen het team, de mentaliteit. De manier waarop wij tijdens finales als een soort hyena’s over het veld heen rennen. Fantastisch! Maar ik heb niet voor niets voor een nieuwe uitdaging gekozen. Ik wil eens een kijkje in een andere keuken nemen. Met een grote lach kijk ik terug op mijn tijd bij Den Bosch. Maar ook enigszins met een traan. Ik ga het onwijs missen.’

Marloes Keetels, Margot van Geffen en Lidewij Welten gaan op de schouders bij hun teamgenoten. Foto: Willem Vernes

Volgend seizoen speel ik elke week een finale Margot van Geffen

Voor middenvelder Margot van Geffen (32) geldt eigenlijk hetzelfde. Zij gaat volgend seizoen het avontuur aan bij subtopper HGC. ‘Op dit moment geniet ik natuurlijk met volle teugen, kort na de wedstrijd. Play-offs blijven geweldige wedstrijden om te spelen. Maar ze duren maar wel twee weken. Daarom sta ik honderd procent achter mijn keuze. Ik ga onwijs genieten van dit feest, maar vanaf augustus gaat de knop om richting HGC.’

Boven het rechteroog van Van Geffen zat een flinke snee. Er zaten vijf hechtingen in. Het was het gevolg van de bal die ze afgelopen dinsdag tijdens de training op haar oog kreeg. Maar de finale is voor haar geen seconde in gevaar gekomen. Het afscheid met een wond past eigenlijk wel bij de loopbaan van Van Geffen, die altijd voorop in de strijd ging.

‘Sleuren. Strijden. Trekken. Daar krijg ik altijd zoveel energie van. Deze wedstrijd was misschien wel een goed voorbeeld van de Bossche mentaliteit. We vochten voor elke meter. Tot de laatste seconde aan toe. Wat dat betreft lijkt het me heel gek om volgend seizoen niet meer in dit team te hockeyen. Maar ook bij HGC blijf ik sleuren, strijden en trekken. Volgend seizoen speel ik elke wéék een finale.’

Lidewij Welten trakteert coach Marieke Dijkstra op een warme knuffel. Foto: Willem Vernes

Dat je die beker omhoog mag houden, dat vond ik de eerste keer heel onwennig Marloes Keetels

Voor aanvoerder Marloes Keetels (29) betekende het afscheid haar laatste wedstrijd in clubverband. De jongste van het drietal stopt na het wereldkampioenschap (1-17 juli) helemaal met hockeyen.

‘Afgelopen vrijdag was mijn laatste training met Den Bosch. Terug in de auto dacht ik wel even: dit deed ik al vanaf mijn elfde. Dat is nu gestopt. Heel gek. Oud-speelsters hebben weleens tegen me gezegd: als je je keuze maakt tijdens of na de play-offs, dan ga je eigenlijk altijd door. Winnen werkt verslavend. Maar ik heb de knoop bewust al eerder doorgehakt. Het is goed zo.’

Na het afscheid van Maartje Paumen was het de derde keer dat Keetels als aanvoerder van Den Bosch de beker ontving en hem namens de hele selectie omhoog mocht houden. ‘Mijn allereerste landstitel vergeet ik natuurlijk nooit. Maar de eerste als aanvoerder was ook bijzonder. Dat je die beker omhoog mag houden. Dat vond ik de eerste keer heel onwennig. Ik had het Paumen zo vaak zien doen, maar nu moest ik het zelf ineens doen. Dat iemand tegen me zei: hé, je moet ‘m nu wel de lucht in steken. Maar ik ben er beter in geworden, haha. Ik wist nu dat ik moest opletten wanneer de beker in mijn handen geduwd zou worden, haha. Uiteindelijk heeft elke landstitel zijn verhaal. Maar elke keer blijf je ontzettend blij dat je ‘m gewonnen hebt. Dat verandert eigenlijk niet.’

Geen vervangers van buitenaf

Voor de drie topspeelsters worden geen vervangers van buitenaf aangetroffen, verzekerde coach Marieke Dijkstra. Hun afscheid laat een gat achter in de Bossche selectie. Maar Dijkstra verwacht dat andere speelsters zullen opstaan. ‘Speelsters als Frédérique Matla, Pien Sanders, Sanne Koolen, Josine Koning en Laura Nunnink hebben jarenlange ervaring. Zij moeten volgend seizoen de kar gaan trekken.’