Lisa Lejeune: een verrassende naam bij de potentials

Verdediger Lisa Lejeune (23), speelster van HGC, is één van de opvallendste namen in de groep potentials getraind door bondscoach Alyson Annan. Ook voor haarzelf kwam de selectie als een verrassing.

De lange verdediger staat zondagmiddag nog op het veld, kort na de 1-0 winst op concurrent Oranje-Rood, wanneer in het haar gezicht spontaan de zon doorbreekt. Trots overheerst nu haar achternaam ter sprake komt. Helen Lejeune-van der Ben, tweevoudig olympiër en winnaar van het brons in 1988 in Seoel, is haar moeder. Lisanne Lejeune, éénvoudig olympiër en ook in het bezit van de bronzen plek van ‘88, is haar tante. ‘Maar hier op de club word ik niet aangesproken als een Lejeune. Hier ben ik gewoon Lisa.’

In tegenstelling tot Helen en Lisanne hockeyde Lisa altijd redelijk buiten de schijnwerpers. Nooit werd ze opgeroepen voor een nationale jeugdselectie. Wel stroomde ze vanuit de jeugd door naar Dames 1, dat toen nog op het tweede niveau van Nederland speelde. Vanaf haar achttiende hockeyde ze twee jaar lang in de Verenigde Staten. Daarna speelde ze één jaartje met Bloemendaal, om vervolgens terug te keren op het oude nest.

‘Met HGC had ik nog nooit Hoofdklasse gespeeld. Dat was voor mij de reden om voor Bloemendaal te kiezen, nadat ik terugkwam uit Amerika. Zij speelden wél in de Hoofdklasse’, vertelt Lejeune. ‘Aan het eind van dat jaar promoveerde HGC. Toen leek het me heel gaaf om met HGC Hoofdklasse te gaan spelen, mijn cluppie, waar ik ben opgegroeid. Als ik dan toch in de Hoofdklasse speel, vind ik, speel ik liever mét mijn club dan tegen mijn club.’

Lisa Lejeune vecht om de bal in de gewonnen competitiewedstrijd met Oranje-Rood (1-0). Foto: Willem Vernes

Dat ik vorig seizoen na de competitie opeens werd opgeroepen voor de potentials, kwam voor mij wel enigszins als een verrassing

Een paar maanden geleden, toen de competitie net was afgelopen, kreeg Lejeune opeens een belletje van haar coach bij HGC, Robbert-Jan de Vos. Hij vertelde haar dat ze mee mocht trainen met de potentials van bondscoach Annan. Lejeune was positief verrast. Een paar weken trainde ze mee, toen nog zonder dat er in de openbaarheid ruchtbaarheid aan werd gegeven. Enkele weken geleden werd ze opnieuw opgeroepen voor de groep potentials. Elke maandag en dinsdag traint ze onder de vleugels van Annan, in de wetenschap dat enkele potentials waarschijnlijk speelminuten krijgen in de Pro League-wedstrijd tegen België (13 oktober).

Behalve Lejeune heeft Annan nog 27 potentials opgeroepen. Daar zitten enkele speelsters die play-off-ervaring hebben en interlands op hun naam hebben staan. Aangezien van de olympische groep vooralsnog alleen Caia van Maasakker is gestopt, en er dus niet veel vers bloed in het Nederlands elftal nodig is, zal het voor Lejeune moeilijk worden een plek in de trainingsgroep af te dwingen, weet ze zelf ook. Al bewees Pinoké-middenvelder Stella van Gils afgelopen zomer dat niets onmogelijk is, met haar afgedwongen selectie voor het gewonnen EK in het Wagener Stadion in Amsterdam.

‘Dat ik vorig seizoen na de competitie opeens werd opgeroepen voor de potentials, kwam voor mij wel enigszins als een verrassing’, geeft Lejeune toe. ‘Zeker omdat ik nooit voor een jeugdselectie heb gespeeld. Daarom vond ik het in begin superspannend. Maar het is heel gaaf dat ik deze kans gekregen heb. Ik heb het erg naar mijn zin. Ik leer er veel van om ook eens op het veld te staan met andere speelsters dan mijn teamgenoten bij HGC. Maar ik sta er nuchter in. Ik zie vanzelf wel wat mijn kansen zijn en hoe het de komende weken verder gaat.’

Leren van Eva de Goede en Giselle Ansley

Toen Lejeune eind vorig seizoen bij de potentials aansloot, had ze vrijwel de hele competitie centraal achterin gespeeld. Dit jaar verhuisde de verdediger naar de flanken. Haar plek in de as is overgenomen door Giselle Ansley, de Brits international die na de Olympische Spelen in Tokio een transfer naar HGC maakte.

‘Giselle heeft bakken met ervaring. Ik kan heel veel van haar leren. Ze coacht me veel, vooral verdedigend, hoe ik me moet positioneren’, geeft Lejeune als voorbeeld. ‘Van Eva de Goede leer ik ook veel. Ook als verdediger. Als wij in de aanval zijn, helpt ze ons met het neerzetten van opbouw van achteruit. Ik vind het fantastisch om met haar te spelen. In combinatie met de trainingen met de potentials merk ik dat mezelf steeds verder ontwikkel.’