Shockeffect bij Kampong: ‘Trof een team met weinig zelfvertrouwen’

Als er één team uit de Hoofdklasse een hectische week doormaakte, dan waren het de dames van Kampong wel. Vanwege tegenvallende prestaties kon coach Fleur van de Kieft vertrekken. Zaalcoach Jeroen Schoenmakers en assistent-coach Eline Vermeulen namen haar stokje over. Hun start had niet beter gekund: er werd zaterdag met 2-1 gewonnen bij concurrent Bloemendaal. Het shockeffect was een feit.

Schoenmakers moest even bijkomen na de thriller tegen op ’t Kopje. ‘Zijn’ ploeg, die hij pas sinds donderdag traint, was zojuist met hangen en wurgen de slotfase van de wedstrijd doorgekomen. Terwijl de speelsters al knuffelend en zichtbaar opgelucht het veld afliepen, dacht hij eens rustig na over de afgelopen dagen. Die liepen voor hem compleet anders dan gedacht.

‘Ik zou een weekje met mijn familie naar Zeeland gaan, toen ik werd gebeld’, vertelt Schoenmakers. ‘Roderick Weusthof uit het bestuur van Kampong hing aan de lijn. Het zaalseizoen begint over vier weken en dan sta je weer voor de groep, maar we zouden jou graag nu al naar voren willen schuiven om het team op het veld verder te helpen, zei hij. Ik twijfelde eigenlijk geen moment. Al twintig jaar ben ik betrokken bij de club. Nu geef ik iedere week training aan mijn oudste zoon bij de Benjamins. Ik voelde de morele plicht om de club en het team te helpen. Bovendien ken ik de helft van de ploeg al door eerdere zaalseizoenen. Omdat ik dit seizoen regelmatig commentator bij Viaplay was, had ik bovendien al veel van hun wedstrijden gezien.’

Kampong-coach Jeroen Schoenmakers geeft zijn speelsters aanwijzingen. Foto: Bart Scheulderman

Weinig zelfvertrouwen in de ploeg

En dus werden de vakantieplannen bijgesteld. Een paar dagen na het bewuste belletje gaf Schoenmakers zijn eerste training. ‘Ik trof een groep aan met weinig zelfvertrouwen. Dingen waarvan ik weet dat ze die kunnen, lukten niet. Dan heb je ook minder plezier in het spel. Voor zover dat kan in twee dagen, heb ik geprobeerd dat terug te brengen. Als je als zesjarige begon met hockeyen, deed je dat omdat je met vriendjes en vriendinnetjes wilde spelen. Ik denk dat dat de essentie is van hockey, ook als je in dames 1 van Kampong zit. Bezig zijn met een bal. Het gezellig hebben met elkaar. Er lol in hebben om te trainen.’

Natuurlijk is het opportunistisch om te zeggen dat die insteek meteen het verschil maakte. Maar feit is wel dat Kampong eindelijk weer eens wist te winnen. ‘Dat is vooral aan het team en de rest van de staf te danken. Zij kwamen met nieuwe ideeën en hebben zich voor honderd procent ingezet. Grote aanpassingen kan je verder niet doen in zo’n korte tijd, hooguit leg je wat accentverschillen in de manier van spelen. En natuurlijk is het fijn dat we nu drie punten hebben gehaald, maar we hebben ook een lange weg te gaan. Eén zwaluw maakt nog geen zomer. Al was het vandaag 25 graden.’

Cijfers liegen niet

Kampong-aanvoerder Lidewij Welten zag vanaf de zijlijn hoe haar ploeg de tweede zege van het seizoen boekte. De international kon, net als vorige week, niet spelen omdat ze vocht in haar knie heeft. ‘Dat moet er eerst uit. Helaas weet niemand hoe lang dat duurt.’

Lidewij Welten omarmt Kendra Fitzpatrick na de 2-1 zege van Kampong op Bloemendaal. Foto: Bart Scheulderman

Of ze nu speelde of niet, ook voor Welten was het een hectische week. ‘Ik heb het onwijs naar mijn zin bij Kampong, maar deze fase is niet per se leuk. Het voelt niet of we thuishoren op onze plek op de ranglijst (tiende, red.), maar cijfers liegen niet. Er was een bepaalde verandering nodig . Echt niet al onze wedstrijden zijn slecht geweest. Maar als het kwartje steeds de andere kant op valt, moet je kritisch kijken. Dat kun je geen pech meer noemen. Het kan één of twee keer net misgaan, maar dan is het wel op.’

Zo kwam het nieuws dat Van de Kieft moest opstappen niet als een grote verrassing voor Welten. ‘Toch was het een gekke situatie. We hoorden het donderdag en wisten dat we twee dagen later een belangrijke wedstrijd hadden. Des te knapper hoe het team het heeft opgepakt. Ze hebben kneiterhard gewerkt met z’n allen. Dat moest ook, want ook als ploeg hebben we een verantwoordelijkheid om het anders te doen. Een nieuwe impuls in de vorm van een nieuwe coach helpt daarbij.’

Lief appje van Van de Kieft

Een afscheid van Van de Kieft is er (nog) niet geweest. Welten: ‘Fleur heeft een lief appje in de groep gegooid. Tussen het moment dat we het nieuws hoorden en deze wedstrijd zaten maar twee dagen. We hebben weinig ruimte voor een echt afscheid gehad, maar dat gaat er vast nog wel van komen.’

Schoenmakers maakte intussen zijn borst nat voor de komende weken. ‘Ik heb een fulltime job en twee kleine kinderen. Het wordt racen van werk naar hockey, maar dat doe ik graag voor de club en de speelsters. Wie er de rest van het veldseizoen voor de groep staat, weet ik nog niet. Ik begin in ieder geval met een maand. Het belangrijkste vind ik nu dat de speelsters met een glimlach het veld op gaan en weer afkomen. Daarna zien we wel verder.’