Aanvaller Eline Florie maakte in Amsterdam het eerste doelpunt voor Pinoké in dit seizoen. Voor een spits is dat lekker. Helemaal als dat tegen haar oude club Bloemendaal is. Maar die goal was niet genoeg, want na 70 minuten stond er 1-2 voor de bezoekers op het scorebord.
Florie (op de foto na een doelpunt voor haar voormalige club) had vooraf niet nagedacht of ze zou juichen als ze een doelpunt zou maken. ‘Nee joh, natuurlijk niet. Het is prachtig om te scoren, het maakt niet uit voor wie. Nu ligt mijn hart bij Pinoké.’ Over het spel was ze niet tevreden. ‘Normaal verleggen we het spel heel goed, maar nu ging het ‘hobbelie hobbelie’: net niet aannemen en links passen als die rechts moet. Het is leuk dat ik scoor tegen mijn oude club, maar ik vind een punt belangrijker.’
Tijd voor avontuur
Als Florie gevraagd wordt waarom ze de overstap naar Pinoké maakte, trekt ze een blik aan redenen open: ‘Het was tijd voor iets nieuws. Voor avontuur. Ik wilde met een schone lei beginnen. Mezelf beter maken, werken met een andere coach en hockeyen met nieuwe meiden. Op deze manier hoop ik niet in een sleur te komen.’
D’tjes van Bloemendaal
Vanaf de D’tjes speelde Florie bij Bloemendaal. Sinds haar 15e deed ze al mee met Dames 1 en inmiddels is ze 24. Vandaag kwam Florie dus veel oude bekenden tegen: ‘Ik leefde er al de hele week naartoe om tegen mijn vriendinnen te spelen. We hadden al een oefenwedstrijd tegen elkaar gespeeld dus het onwennige was er af. Een van mijn beste vriendinnetjes – Ekki Lemmink – stond me nu te verdedigen. Dat ging hard tegen hard.’
Kruis in de agenda
In het vervolg van seizoen heeft Florie veel vertrouwen. ‘We hebben veel routine en ervaring in het team en dat moeten we nu gaan laten zien. En 28 februari 2016 spelen we op ’t Kopje, die staat al met een kruis in de agenda. Dan loop ik wél met een blij gezicht van het veld, want dan hebben we gewonnen.’
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.