Tranen stonden in de ogen van Noor de Baat. Freeke Moes sloeg gefrustreerd haar stick op de grond. Heel Amsterdam voelde pijn in het hart na de uitschakeling in het prachtige gevecht met Stichtsche. Het zei wat over de gretigheid van de gehavende ploeg, die vanwege de vele blessures sowieso al geen favoriet was voor het veroveren van de landstitel.
Amsterdam-coach Robert Tigges pleitte op het terras van Stichtsche nog maar eens voor een videoscheidsrechter volgend seizoen in de halve finale van de play-offs. Hij zei ook dat hij het jammer vond dat de drie halvefinalewedstrijden in een kort tijdbestek van vier dagen moesten worden afgewerkt. Maar bovenal was de ambitieuze coach lovend over zijn eigen troepen. Tigges roemde vooral de kracht die Amsterdam dit seizoen wist op te roepen op beslissende momenten, ondanks de vele sleutelspeelsters die werden gemist.
‘Dit seizoen hebben we zes do-or-diewedstrijden gespeeld. Drie tijdens de Euro Hockey League en drie tijdens deze play-offs. Niet één daarvan hebben we verloren. Twee wedstrijden hebben we gewonnen en vier keer was de stand na zeventig minuten gelijk, waardoor we shoot-outs moesten nemen. Voor deze ploeg vind ik dat echt heel knap’, zei Tigges. ‘Dat wij dit jaar de EHL hebben gewonnen, vind ik een wereldprestatie. Het scheelde niet veel of we hadden ook Stichtsche uitgeschakeld. Met de speelsters die we beschikbaar hadden, hebben we het geweldig gedaan. Ik ben megatrots op ze.’
Tegenslag op tegenslag
Vanaf augustus was het een seizoen lang schakelen voor Amsterdam. Na het vertrek van Eva de Goede naar HGC was verdediger Lauren Stam de beoogde nieuwe aanvoerder. Maar door de naweeën van haar hersenschudding speelde ze het hele seizoen geen minuut.
Hester van der Veld, twee seizoenen geleden nog actief voor HDM, nam in de achterhoede haar rol als vrije man over. Noor de Baat moest halverwege het seizoen opeens de leegte opvullen die mid-mid Ilse Kappelle met haar kruisbandblessure achterliet. De strafcorner was toegespitst op de sleeppush van Michelle Fillet, maar zij moest na de winterstop geopereerd worden aan haar knie. Uit het tweede werd vanwege alle blessures ondertussen Elsemiek Groen (34) maar weer teruggehaald, de Heintje Davids van het vrouwenhockey. Talenten Noa Muller, Filiz Tuzgöl, Zoë Admiraal en Sarah Smit Sibinga werden naar het eerste overgeheveld.
‘Ik wil niemand tekort te doen in dit verhaal’, luidde het antwoord van Tigges op de vraag welke speelsters volgens hem het meeste aanpassingsvermogen hebben getoond. ‘Maar ik vind dat Noor de Baat het geweldig gedaan heeft. In mijn ogen heeft ze gesolliciteerd naar een plek in Oranje. Achterin heeft Hester van der Veld haar nieuwe rol geweldig opgepakt. Sabine Plönissen is wat mij betreft echt opgestaan. Zij heeft zichzelf deze play-offs in de kijker gespeeld voor een WK-plek. Ik vond haar één van de besten van het veld.’
In de wedstrijden dat het moest, waren we echt een team
Zondagmiddag had Amsterdam zeven minuten voor tijd bij een voorsprong van 2-1 een finaleplaats binnen handbereik. Volgens Tigges zei dat veel over de wilskracht van het elftal, dat tijdens de reguliere competitie soms een heel ander gezicht liet zien en uiteindelijk twintig punten achter regerend landskampioen Den Bosch eindigde. ‘In de wedstrijden dat het moest, waren we echt een team. Die kracht hadden we ongetwijfeld in de finale ook weer weten op te roepen. Daarom komt deze uitschakeling ook zo hard aan. Den Bosch had echt geen makkelijke tegenstander aan ons gehad.’
3 Reacties
charliejanssen
An sich een prima verhaal, maar vind het altijd bijzonder vreemd als de coach of iemand anders in een dergelijk artikel gaat zeggen dat ze in het Nederlands elftal moeten spelen...
Paul van Laak
Dat zegt hij ook helemaal niet…
lynnBosman
Ik ben het absoluut eens over Plönissen en De Baat. Zij speelden echt een geweldig seizoen. Wat betreft blessures vond ik dat tijdens de PO meer dan voldoende kwaliteit op het veld stond. De echte wereldtoppers m.u.v. Stam stonden op het veld en niet aan de zijkant tegen SCHC. In elke linie stonden minstens 2 topspeelsters en een wereldkeeper. Het verklaart natuurlijk wel waarom Amsterdam zo ver geëindigd is achter Den Bosch in de reguliere competitie. En ik denk ook dat Den Bosch een zware tegenstander zou hebben aan Amsterdam. Het gaan lastige keuzes worden voor Oranje, zowel achterin als voorin.