Maandenlang was Bloemendaal een geoliede machine, die ploeg na ploeg overhoop speelde met bij vlagen briljant hockey. Maar als het op het verdelen van de prijzen aankomt, begint de trein soms plots te stotteren en te haperen. Amsterdam profiteerde daar optimaal van in de halve finale-wedstrijden, Oranje-Rood volgde dat voorbeeld in de strijd om het derde EHL-ticket. De Eindhovense formatie won zaterdag ook het tweede duel (1-1 na 70 minuten) na shoot-outs en heeft ten minste nog een troostprijs.
Bloemendaal heeft voorlopig nog helemaal niets en koestert nu alle hoop op volgende week als op ’t Kopje de Final 4 van de EHL wordt gespeeld. De kleedkamerdeur van Bloemendaal bleef zoals gebruikelijk, zeker na een nederlaag, zaterdagmiddag lange tijd gesloten. Coach Michel van den Heuvel hecht eraan dat de spelers direct na afloop het duel met elkaar evalueren.
Gepraat is er sinds de verloren halve finale-serie tegen Bloemendaal volop, erkende international en Bloemendaal-middenvelder Floris Wortelboer. ‘Er zijn in die gesprekken veel goede dingen benoemd’, vertelde Wortelboer. ‘We spelen in de competitie heel vrij, doen allemaal de goede dingen. We gaan daardoor enigszins als favoriet de play-offs in. De mensen verwachten wat van ons. De buitenwacht, maar ook de club wil weer een keer kampioen worden. Achteraf zijn we daar misschien niet helemaal goed mee omgegaan. Iedereen voelde die druk. Dit leg je jezelf op, maar daar zijn we de fout in gegaan. We verkrampen daardoor op de beslissende momenten toch een beetje en hebben de verwachtingen niet waargemaakt.’
Dubbeltje op zijn kant
Doelman Jaap Stockmann vindt dat zijn ploeg Bloemendaal op twee momenten tijdens de play-offs niet heeft thuis gegeven: het derde duel tegen Amsterdam (0-3 nederlaag) en de eerste helft vorige week tegen Oranje-Rood, waardoor Bloemendaal een 0-2 achterstand moest goed maken. ‘Verder moeten we het ook niet groter maken dan het is. De ploegen in de play-offs liggen gewoon allemaal heel dicht bij elkaar. Dan is het een dubbeltje op zijn kant. Dat valt voor ons nu telkens de verkeerde kant op. Het wordt op details beslist. Het is klote dan we zo verliezen, maar ik vind dat minder erg dan zo slecht spelen als in de derde wedstrijd tegen Amsterdam. Nu kunnen we onszelf niet veel verwijten.’
Bloemendaal-doelman Jaap Stockmann baalt na de verloren play-outs. Foto: Toon Dompeling/OrangePictures
Worstelen
Qua veldspel was het inderdaad bij vlagen heel behoorlijk wat Bloemendaal liet zien. Met name in de eerste helft en in het laatste kwart had de thuisploeg het betere van het spel. Maar waar tijdens de competitie dat goede spel ook werd bekroond met doelpunten, haperde in ieder geval zaterdag de voorste linie. Meest schrijnende voorbeeld was Florian Fuchs. Alleen al voor de Duitse international zou je tweewekelijks naar ’t Kopje afreizen; de aanvaller kan zo geweldig hockeyen en van zijn doelpunten kun je heerlijke clips maken. Des te opmerkelijker was het om Fuchs de laatste weken te zien worstelen. Met als dieptepunt zaterdag een bal die hij voor een leeg doel van Oranje-Rood kreeg. Een Fuchs in vorm slaat die bal met de ogen dicht nog in de touwen, nu trof hij het zijnet.
Die kans kreeg Fuchs in het vierde kwart, toen Bloemendaal duidelijk de bovenliggende partij was en bij een 1-1 stand – na de 1-0 van Tim Swaen en de 1-1 van Oranje-Rood-aanvoerder Mink van der Weerden – op jacht ging naar de winnende treffer. Dat doelpunt viel uiteindelijk niet, waardoor shoot-outs een beslissing moesten brengen. Die shootout-serie zorgde zo waar voor wat sfeer op ’t Kopje, want tot die tijd acteerden de toeschouwers alsof ze naar een zondagmiddag matinee keken.
Dat had natuurlijk ook alles te maken met het beperkte belang van dit duel. De strijd om de derde plek wordt al snel gedoopt tot troostfinale, maar die troost is wel heel erg schraal. Natuurlijk, deelname aan de Eurohockey League is interessant. Zeker als je, zoals Oranje-Rood vorig jaar en Bloemendaal volgende week, een finaleronde op je eigen terrein mag houden. Maar de ambities van beide teams reiken verder. Voor hen telt, na het bereiken van de play-offs, eigenlijk maar een ding: de (strijd om) de landstitel.
Troostfinale
Die strijd werd zaterdagmiddag door Kampong en Amsterdam voor afgeladen en kolkende tribunes gehouden in Utrecht. In Bloemendaal was het alles behalve vol, laat staan kolkend. De ambiance bij het duel in Bloemendaal roept de vraag op of het niet beter is om de strijd om de derde plek, als die moet worden gespeeld, met één duel te beslissen. Bijvoorbeeld op de locatie waar het tweede finale-duel wordt afgewerkt. Organisatorisch wellicht een uitdaging, maar qua entourage veel beter.
‘Tarzan’ Jelle Galema van Oranje Rood nadat hij de beslissende shoot-out heeft gemaakt. Foto: Toon Dompeling/OrangePictures
Van die shootout-serie tussen Bloemendaal en Oranje-Rood hadden de toeschouwers in Utrecht ongetwijfeld ook gesmuld. Daar zat namelijk alles in. De roze keeperstrui die voor Pirmin Blaak werkt als spinazie bij Popeye; het maakt hem onverslaanbaar. De stoppende Stockmann die door het thuispubliek o zo een hoofdrol werd gegund, maar na een geweldig save een rebound van Thomas Briel kiezelhard om de oren kreeg. Heftig bediscussieerde beslissingen van scheidsrechters, die waarschijnlijk maar wat graag de steun van een videoref hadden gehad. En aan het slot: de winnende shoot-out die werd gemaakt door Jelle Galema. De bij Oranje-Rood vertrekkende spits (naar Den Bosch), die eerder in de halve finale nog de de beslissende shoot-out miste. ‘Deze was lekker’, glimlachte Galema, die van de meegereisde Eindhovense supporters een staande ovatie kreeg.
EHL
De spelers van Bloemendaal kregen dat niet meer mee. Zij zaten toen al in de kleedkamer. Wortelboer vindt niet dat hij en zijn ploeggenoten al te lang moeten treuren. ‘We moeten met deze ploeg gewoon doorgaan. Het valt nu niet, maar ik weet zeker dat we met deze ploeg op korte en lange termijn prijzen pakken. Daar gaan we volgende week op de EHL mee beginnen.’
Ook dan zijn de verwachtingen weer hooggespannen en kan Bloemendaal zich, met eerst Rotterdam en daarna mogelijk Kampong als tegenstander, geen verkramping veroorloven.
7 Reacties
luchtisblauwgrasisgroen
Bloemendaal heeft over het gehele seizoen (EHL niet eens mee geteld) van de 27 wedstrijden 1 wedstrijd in reguliere speeltijd verloren (Kampong 1 van de 26). Kampong heeft in de playoffs nog geen een wedstrijd in reguliere speeltijd gewonnen maar zou morgen nog landskampioen kunnen worden dmv shootouts. Duidelijk is dat vorm, maar ook shoot outs / geluk een hele grote rol spelen. Uiteindelijk wordt de landstitel op een paar momenten beslist. Het is niet altijd het beste team dat wint.
MickH
Ik ben het met bovenstaande reactie niet eens; de druk gaat omhoog tijdens de play offs en dan worden er andere kwaliteiten gevraagd dan begin October thuis tegen Pinoke... Je ziet het ook bij de dames; ploegen hebben te maken met alles of niets resultaten tijdens deze wedstrijden en kunnen daar beter of minder goed mee omgaan dan andere teams. De door Bloemendaal aangetrokken buitenlanders hebben kennelijk het mentale verschil ook niet kunnen maken. Gegokt en verloren...
luchtisblauwgrasisgroen
Het zijn niet alleen de buitenlandse spelers, maar het hele team. Stel dat Bloemendaal die 2-0 voorsprong vast had weten te houden tegen Amsterdam, wellicht waren ze dan nu al kampioen geweest. Zullen het nooit weten, maar duidelijk is dat het mentale aspect een hele grote rol speelt. Vorig jaar was Bloemendaal over het hele seizoen gezien het beste, maar werd Kampong kampioen. Dit jaar eindigde Kampong als eerste, maar er is een grote kans dat Amsterdam gaat winnen vandaag. Het gaat er uiteindelijk om dat je op het juiste moment piekt.
floppieenteun
Je kunt je afvragen of in de huidige opzet de vorm in Mei en de shoot-outs niet een te grote rol spelen. HC Bloemendaal heeft dit seizoen 1 wedstrijd in reguliere speeltijd verloren maar eindigt op plek 4. Kampong heeft in de play-off's nog geen een wedstrijd in reguliere speeltijd gewonnen en kan nog kampioen worden. Waarom geen hoofdklasse met 8 clubs die een dubbel programma afwerken? 28 wedstrijden i.p.v. 22 nu. De nummer een is dan de terechte kampioen. Je hebt dan ook wekelijks meerdere topwedstrijden (meer toeschouwers en goed voor exposure, tv etc.). Bovendien worden spelers (lees internationals) hier alleen maar sterker van. Dus ook goed voor het Nederlands elftal. Verder valt het me op dat HC Bloemendaal gezien wordt als een (koop)club met louter sterren. Naar mijn idee zijn er 5 clubs die gelijkwaardig zijn en allemaal kampioen kunnen worden, HC Bloemendaal is er daar een van. Het zou goed zijn als de beleidsbepalers de verwachtingen een beetje temperen (bv. een elftal zoals tussen 2006-2011, met de Nooijer, Dwyer en Brouwer (drie aanvallend ingestelde spelers van het kaliber Fuchs), staat er simpelweg (nog) niet). Na de komst van v/d Heuvel gebeuren er mooie dingen in Bloemendaal (ondanks dat er nog geen prijzen worden gewonnen). Visser, Wortelboer, van Doren, Stockbroekx en Fuchs zijn uitstekende aanwinsten. Verder is het vastleggen (zorgen voor een stabiele kern) van een aantal spelers, o.a. Brinkman en Schuurman, ook een goede zaak. Bloemendaal zou er goed aan doen om deze weg te blijven volgen (aantrekken van alleen de absolute buitenlandse toppers en de beste Nederlandse toptalenten en het optimaliseren van de jeugdopleiding). Dan komen de successen vanzelf (snel) terug.
MickH
Veel aannames hierboven; stel dat Bloemendaal die 2-0 voorsprong....en volgend jaar nog beter....en bij voorkeur een andere competitie opzet... De conclusie is simpelweg dat op het moment supreme de Bloemendaal heren niet thuis gaven en dat kunnen spelers en de staf zich aanrekenen. Men kent de competitie opzet en het play off principe en was daar kennelijk onvoldoende op voorbereid. Ik zie een paralel met de dames van Amsterdam; wellicht moeten die 2 teams eens met elkaar op survival in de Ardennen...
floppieenteun
@MickH, En wat als Kampong het hele seizoen ongeslagen is, duidelijk het sterkste team heeft, als eerste geëindigd is in de reguliere competitie, en in de play-off's door blessures Kemperman, Harte en de Wijn moet missen? Dan wordt Kampong uiteindelijk alsnog 4e. Is geen survival tegenop gewassen. Competitie opzet kan naar mijn idee gewoon beter. Om te beginnen met het afschaffen van de shoot-outs en en het weer invoeren van de golden goal regel (twee keer 17,5 minuten extra en daarna eventueel strafballen). En nog liever het helemaal afschaffen van de play-off's en 8 hoofdklasseclubs een dubbel programma laten afwerken.
MickH
Volgens mij praten we redelijk langs elkaar heen; in deze competitie opzet is het helemaal niet belangrijk dat je na 22 wedstrijden bovenaan staat. Welk team dat dan ook mag zijn. Overigens totaal irrelevant in deze discussie denk ik. De play offs zijn met een reden in het leven geroepen, en ik denk dat het kaf zich dan, met het oog op het Internationale hockey, beter van het koren scheidt, dan door het spelen van nog meer obligate hoofdklasse wedstrijden. Laten we na de play offs eens de rekening opmaken en kijken wie het verschil hebben gemaakt. Lijkt me redelijk eenvoudig.