Het was voor Almere de kunst om niet dicht te klappen bij horrorscenario

‘Maandag en dinsdag kon ik echt niet slapen. Omdat het scenario van de laatste allesbeslissende wedstrijd opeens realiteit was. Ik was even super zenuwachtig. Daar moest ik mee dealen’, zei Almere-coach Pasha Gademan, die tegen hdm niet mocht verliezen. Zonder tranen maar met een grote glimlach stond Gademan na de met 4-2 gewonnen wedstrijd met de microfoon in de hand al het publiek te bedanken.

Maandenlang kon het tegenvallende Almere – dat het hele seizoen telkens wedstrijden met één doelpunt verschil verloor – zich laven aan het feit dat hekkensluiter hdm in ieder geval nog ver onder hen stond. Tot de krankzinnige 4-4 vorige week van hdm tegen Rotterdam. Opeens was de Haagse club na een serie goede wedstrijden vanuit de krochten van de Hoofdklassse opgeklommen naar een kansrijke positie.

Er ging een schokgolf door Almere, die dit scenario met elkaar had besproken. Dat de tweedejaars hoofdklasser daadwerkelijk kon degraderen tegen een ploeg die uiteindelijk 97 doelpunten tegen kreeg in de Hoofdklasse (en een doelsaldo van -60) met een team met twee internationals en een doelsaldo van -24. Dat was wel een horrorscenario. Op de laatste dag had hdm acht punten. Almere tien. Toen het 2-2 stond in Almere, was de plaatselijke trots nog één doelpunt verwijderd van degradatie. Maar een iets sterker Almere rechtte op tijd de rug en liep uit naar een veilige 4-2 voorsprong, in een wedstrijd die elke seconde geladen was met spanning en waar geen een ploeg zich ingroef.

Almere-coach Pasha Gademan moedigt zijn team aan tijdens de wedstrijd. Foto: Koen Suyk

‘Wij hadden al snel door dat als wij niet dicht zouden klappen voor dit moment vandaag, dat we zouden winnen. Als we deze wedstrijd met genoeg energie zouden spelen, zou het lukken, concludeerde Gademan. Hij debuteert dit jaar als coach. Vorig jaar speelde hij nog in het team. Het moet voor hem stiekem zenuwslopend zijn geweest, die sneaky, knappe en onverwachte 4-4 van hdm tegen Rotterdam. Waardoor een laatste strohalm voor hdm opeens voorhanden was.

Na de wedstrijd stond Gademan met zijn spelers een paar minuten na de wedstrijd uiteindelijk met glimmende gezichten bij de Allyminati, om ze te bedanken voor hun steun, hun liederen en hun vuurwerk. Het had anders kunnen lopen, maar Gademan wist dat hij met talent Terrance Pieters (21) goud in zijn handen had. Juist in dit soort wedstrijden, waar er ruimte zou komen achter de verdediging.

Stijn Jolie scoort de 3-2. Terrance Pieters rent hem achterna. Foto: Koen Suyk

‘Die snelheid. Die benen. Dat is een genot om naar te kijken’

‘Terrance heeft echt een leiderschapsrol in het team. Hij is een hele sterke persoonlijkheid en ontwikkelt zich fantastisch’, prees Gademan (30) zijn rappe aanvaller, die twee keer scoorde. ‘Ook toen ik vorig jaar zelf nog speler was bij Almere, had hij het zelfvertrouwen – ondanks het leeftijdsverschil – om even naar je toe te gaan en je even vast te pakken of even te praten, als er wat was. Hij voelt heel veel aan. Hij is ook weer bij Max Caldas (bondscoach) opgevallen. Terrance laat zien dat hij in een mooi proces zit.’

Als het gaat over de manier waarop Pieters beslissend was in de wedstrijd, stroomt Gademan over van respect voor de parel van Almere. ‘Oeh…hij speelde een wedstrijd hè. Die snelheid. Die benen. Dat is een genot om naar te kijken. Hij is deze hele seizoenshelft al zoveel stappen aan het maken. De volgende stap was voor hem om ruimtes leren herkennen en weten wanneer hij zelf moest gaan of moest overspelen. Soms was hij nog te sociaal en maakte hij de verkeerde keuze. Dat doet hij steeds beter.’

Jonas de Geus aan de bal tussen hdm-spelers. Foto: Koen Suyk

‘Het was een mooi stiftje’

Wie anders dan international en maatje Jonas de Geus die Pieters bij de 2-0 de diepte instuurde. Het was zo’n heerlijke pass van een speler die ruimtes kan lezen. Dat de rappe Pieters net aan – en liggend – de bal over hdm-keeper Jaap van Montfort chipte was heerlijk. ‘Ik dacht: ik laat hem maar rennen. Maar toen ik de pass had gegeven wilde ik er zelf nog overheen komen. Maar dat lukte totaal niet, daar was Terrance te snel voor. Hij maakte hem mooi af, terwijl ik dacht dat hij de bal net iets te ver voor zich uit had gespeeld. Het was een mooi stiftje’, lachte international De Geus na afloop, die niet alleen directe degradatie voorkwam, maar ook vandaag zijn verjaardag vierde (20).

Ook hij prees zijn teamgenoot, die met de eerste twee doelpunten van Almere deze wedstrijd een grote rol speelde. ‘Het is zó knap van Terrance. Dat is ook de reden dat hij vorig jaar hier is gebleven. Om het elke week hier bij Almere te laten zien, in dit soort belangrijke momenten.’

De teleurstelling bij Cedric de Gier. Foto: Koen Suyk

Missie voorlopig geslaagd

Toen hdm knap terugkwam van 2-0 naar 2-2, was Almere één doelpunt verwijderd van degradatie. Maar De Geus zei dat hij zich daar serieus nooit zorgen om had gemaakt. Dat het hele team van Almere na de wedstrijd klapte voor hdm, toen ze langsliepen bij hun afscheidsronde, zei genoeg over het wederzijdse respect. Ook in de heenwedstrijd in Den Haag, maakte hdm een knappe comeback. ‘Het was een gekke wedstrijd. Zij komen terug, maar we wisten van tevoren dat ze dat konden. Ik denk dat we verdiend hebben gewonnen en niet echt in de problemen zijn gekomen. Ik had elk moment het gevoel dat we ze zouden pakken.’

Het was een overtreding op Jonas de Geus die de 3-2 inleidde. De sterke middenvelder werd gevloerd vlak voor de cirkel, waardoor Almere hun derde strafcorner mocht nemen. Clubtopscorer Stijn Jolie scoorde zijn achttiende doelpunt van het seizoen. Even later was het een tip-in van Deegan Huisman die de wedstrijd met 4-2 in het slot gooide. Missie voorlopig geslaagd.

Terrance Pieters juicht na zijn goal. Jonas de Geus loopt naar hem toe. Foto: Koen Suyk

Focus op play-outs

Geen directe degradatie en weer play-outs om in de Hoofdklasse te blijven. De Geus: ‘We hebben een tijdje geleden met elkaar gezeten en tegen elkaar gezegd dat het zou kunnen dat hdm punten zou pakken tegen Rotterdam. Dus daar hebben we altijd rekening mee gehouden, dat we niet echt veilig waren. Dit was een do-or-die wedstrijd, waarvan we er al veel hebben gespeeld. We hebben de afgelopen jaren zoveel play-offs en play-outs gespeeld met het team. Dan leer je dat soort wedstrijden wel te spelen.’