Hockey.nl toog met een kampioensfoto naar Amstelveen, naar het huis van Kampong-coach Alexander Cox (39), om terug te blikken op zijn eerste landstitel als hoofdcoach.
In de tuin ligt de kampioensfoto ingelijst op tafel. De ogen van Cox schieten er tijdens het gesprek vaak langs, om al zijn jongens te bekijken. Hij zou het hele team kunnen uitpikken. Er is al uitgebreid geschreven over de heldenrollen van onder andere keeper David Harte en Sander de Wijn. Cox gaat nu dieper in op andere namen.
Sjoerd de Wert
Wijst met zijn vingers naar de vleugelverdediger: ‘Neem deze jongen. Die was op een gegeven moment geen basisspeler meer. Toch accepteerde hij zijn rol. Toen wij niet goed waren, is Sjoerd zo belangrijk geweest. Toen het niet goed ging, zei ik tegen de groep: je bent samen verantwoordelijk dat de trein draait. Je zorgt dat je niet alleen je eigen toko op orde hebt, maar dat je ook gedrag vertoont waar wij als team wat aan hebben. Dat is dus anderen beter maken en niet alleen je eigen ding doen.’
‘Op een gegeven moment keek ik na de training. Dan zagen Kai de Jager (assistent, red.) en ik dat hij weer met Lars Balk en Jip Jansen bezig was. Wat deed Sjoerd? Ging hij na elke training met de jonge jongens, die op zijn plek stonden, het passen oefenen. Echt het slaan van de bal. Omdat ze daar in moesten ontwikkelen. Dan was hij echt training aan het geven. Ik gaf hem complimenten. Hij zei: “Het is simpel Aal. Je vraagt ons wat extra’s te doen. Dit is mijn manier. Ik wil die jonge jongens helpen.” Dat soort spelers zijn voor een coach de prettigste. Die kun je als voorbeeld gebruiken naar andere spelers. Het is voor hem geen spelletje om de coach te laten zien dat hij meer hoort te spelen. Dit kwam uit de grond van zijn hart. Echt geweldig!’
Sjoerd de Wert in voorbereiding op een slag. Foto: Koen Suyk
Salva Piera Bresca
‘Ik heb zo van Salva genoten. Wát een vechter. Als vriend van Georgina ‘Gigi’ Oliva (Dames 1 Kampong, red) wilde hij graag naar Nederland komen. Ik kende hem van het internationale hockey. Zijn bijnaam: ‘Animal’. Ik dacht: als we die gast kunnen halen is dat precies wat ik op het middenveld kan gebruiken. Hij kwam echt aanwaaien. Hij was een cadeautje met strik erom heen dat we konden uitpakken.’
‘Tijdens het seizoen had hij wat aanvaringen met tegenstanders. Toen werd hij vanuit het team gecorrigeerd. Zo van: zo doen wij dat niet op Kampong. Toen dacht ik: jawel, dat doen wij wél. Natuurlijk mag je vervelend doen, in de duels met je tegenstander de grenzen zoeken, zolang het maar niet over de grens gaat. Als jongens dat van nature in zich hebben moet je dat koesteren binnen een team, en moet je ze laten vechten.’
‘Het mooiste wat ik heb meegemaakt met Salva is de uitwedstrijd tegen Bloemendaal in de play-offs. Hij is niet per se snel, maar daar was hij sneller dan iedereen. Hij gaf de assist, waaruit Kemperman de 2-0 maakte. Hoe hij dat vierde. Hij rende naar de bank toe en er kwamen toch een partijtje Spaanse krachttermen uit. Hij kuste ook nog het Kampong-embleem op z’n shirt. Dat vond ik mooi.’
Martijn Havenga
‘Wie ik fantastisch vond, onder de grootste druk die die we hebben gehad als team, is Martijn Havenga. Het rare was: hij had de tweede helft van het seizoen best moeite met zijn strafcorner, zeker tegen topploegen. Maar we wisten ook dat Martijn mentaal sterk was. Hij maakte altijd zijn strafballen, ook als het spannend werd. “Ik word niet zo snel zenuwachtig”, zegt hij altijd en dat klopt.’
‘Dat hij die strafbal tegen Oranje-Rood voor die duizenden mensen maakte, dat was echt mega. Ook in die eerste shootout-serie tegen Rotterdam, maakt hij twee strafballen. Als hij had gemist, hadden we verloren. Maar hij is altijd rustig. Hij laat zich niet gek maken. Zelfs als hij slecht speelt, kan hij op dat soort momenten beslissend zijn. Dat vind ik zó ongelofelijk knap.’
Martijn Havenga in actie. Foto: Frank Uijlenbroek
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.