‘Rood en wit is onze glorie, Al-Me-Re’ galmt door in Hoofdklasse

Terwijl zijn ploeggenoten uitgebreid de verlenging van het Hoofdklasserschap ten koste van Schaerweijde vierden, vloog Pasha Gademan plots de catacomben van Almere in. Een paar seconden later verscheen de Almeerse aanvoerder op het bordes met een microfoon. Hij bedankte de scheidende coach Alex Verga, de fanatieke supportersvereniging Allyminati en ‘iedereen van groot tot klein betrokken bij Almere’. Hij besloot met: ‘Deze club is van iedereen!’ Een oorverdovend gejuich viel hem ten deel. Gevolgd door het lijflied: Rood en wit is onze glorie, Al-Me-Re.

Terug op het veld staarde Gademan nog wat verdwaasd om zich heen. ‘Dat ik de microfoon greep was een spontane actie, die kwam uit mijn hart. Mijn emoties moesten eruit en ik wilde al die mensen bedanken nu ze hier nog stonden. Dat verdienen ze’, zei Gademan. De emoties gierden nog door zijn lijf, zo vertelde de verdediger die volgend seizoen Alex Verga opvolgt als coach. ‘Dat komt ook door die bizarre slotfase, waarin mijn stemming heen en weer werd geslingerd. We hadden het eerder af moeten maken, zij kwamen terug, toen die shoot-outs en nu sta je ineens hier en blijven we gewoon in de Hoofdklasse.’

‘Alex zei: ik stop en jij moet mijn opvolger worden’

De 29-jarige Gademan is een man van de club en al jarenlang de rots in de branding van de Almeerse defensie. Hij maakte de opmars van de club vanuit de Derde Klasse mee. Vorig seizoen vierde de club het hoogtepunt uit haar bestaan met promotie op het veld naar de Hoofdklasse. Een moeizaam maar leerzaam jaar volgde.

In november vorig jaar vertelde coach Alex Verga tegen Gademan dat hij na meer dan twee decennia echt ging stoppen als hoofdcoach. ‘En jij moet mij opvolgen zei hij’, vertelde Gademan. Een vraag waarover de aanvoerder even moest nadenken. ‘Eigenlijk was het voor mij een jaar te vroeg. Ik wilde nog doorgaan. Daarnaast wilde ik zekerheid dat ik echt de beste man voor job was. Daarvan heeft het bestuur me overtuigd. Toen heb ik ja gezegd. Dit is een fantastische kans. Dit is mijn club. Ik heb jongens als Terrance Pieters in de D-jeugd getraind, nu jaren met ze gespeeld en straks mag ik hun coach zijn. Dat is een eer. Al vind ik het nu wel even moeilijk. Door zo’n wedstrijd als vandaag realiseer je je dat zelf spelen het allermooiste is.’

Pasha Gademan kust de keeper Youri Beck voorafgaand aan de shoot outs. Foto: Frank Uijlenbroek

Nou was het duel tussen Almere en Schaerweijde er ook een om als hockeyliefhebber zelfs met je bitje in van te watertanden. De ploegen maakten er zaterdagmiddag op het zonovergoten sportpark in Almere een ware hockeythriller van. Net als in het eerste duel in Zeist eindigde het duel gelijk en viel de beslissing, in het voordeel van Almere, via shoot-outs.

Dolle vreugde bij Almere. Foto: Frank Uijlenbroek

Maar ook voor die o zo spectaculaire shoot-outs – we verheugen ons nu al op de gelijke spelen volgend seizoen in de competitie – viel er genoeg te genieten. Wat te denken van de twee benutte strafcorners van Almere in de eerste helft. Na het stoppen van strafcornerspecialist Dider Meijer vorig seizoen, moest Terrance Pieters nu het vonnis vellen vanaf de kop van de cirkel. Dat liep aan het begin van het Hoofdklasse-seizoen moeizaam,  maar nu heeft de speler van Jong Oranje zijn draai gevonden. Na drie minuten lag de eerste er al in: hard en hoog in de touwen, 0-1. Vlak voor het einde van eerste helft mocht hij het opnieuw proberen. De eerste werd eruit gelopen, de tweede ging via een variant naar zijn maatje en aangever Jonas de Geus. Bingo: 2-0.

Het woord opgeven komt niet voor in het vocabulaire van Schaerweijde

Op papier leek die voorsprong wellicht geruststellend, maar de aanwezigen voelden dat één Zeister treffer voldoende was om het duel te keren. Schaerweijde heeft mentaal immers een ijzersterke formatie waarbij het woord opgeven niet in het vocabulaire voorkomt. Dus toen Jur van der Have na een klein uur de 2-1 maakte, gooide Schaerweijde alle schroom van zich af, putte nieuwe energie en zette Almere onder druk. Met Caspar Dobbelaar en Ties Ceulemans als aanjagers leek succes echter lange tijd uit te blijven. Tot in de slotseconde een Zeister bal diagonaal door de cirkel werd geslagen. De aanhang van Almere juichte al, maar een arbiter had shoot geconstateerd en gaf een strafcorner.  Met de stadionklok op 00:00 en strafcornercanon Scott Topper op de kop van de cirkel, ging het hart van de Schaerweijde-fans al hoopvol sneller kloppen. Ook dit keer stelde de Canadees zijn fans niet teleur: 2-2.

Pasha Gademan balde zijn vuisten en liet een oerkreet horen

Die klap kwam hard aan in Almere. Even waren ze zo dicht waren ze bij handhaving en plots leek een nieuwe stempelkaart voor het hockeywalhalla zo ver weg.  Met een gezicht als een oorwurm bereidden ze zich voor op de shoot-outs. Voor Gademan het teken zijn leiderschap te tonen. Hij maakte zich los van de groep, balde zijn vuisten en liet een oerkreet horen naar het publiek om steun. ‘Zijn’ publiek reageerde. Het Rood en wit is onze glorie galmde over het sportpark. ‘Ik dacht: ik moet wat doen’, zei Gademan. ‘Het leek net alsof we hadden verloren. De stemming was somber. Dat was nergens voor nodig. We hadden nog shoot-outs. Die wonnen we de vorige wedstrijd van Schaerweijde, we hadden opnieuw veel geoefend en Schaerweijde heeft een slecht trackrecord op shoot-outs. We moesten mentaal sterk zijn. Dat was ook nodig om eventueel zondag goed aan de derde wedstrijd te beginnen.’

Die beslissingswedstrijd in de best-of-three kwam er niet meer. Al zag het daar aan het begin van de shoot-outs niet naar uit. Schaerweijde, dat eerder behalve van Almere ook van SCHC de shoot-outs verloor, begon ditmaal wel sterk aan het toetje via Jur van der Have: 1-0. De stemming werd licht euforisch in het Zeister kamp toen Floris Kuiper namens Almere miste. Maar in de resterende shoot-outs keerden de kansen en eindigden beide ploegen na vijf shoot-outs in een gelijke stand: 3-3.

Jonas de Geus blijft ijzig koel in zijn tweede shoot-out en geeft doelman Matuszak het nakijken. Foto: Frank Uijlenbroek.

Een opmerkelijk moment volgde. Almere mocht beginnen aan de om-en-om-serie. Jonas de Geus stapte naar voren. Hij miste in de reguliere shootout-serie na een magnifieke redding van Schaerweijde -goalie Arek Matuszak. Dat zal me geen tweede keer gebeuren, leek de international te denken. Op pure klasse benutte hij de shoot-out: 4-3 voor Almere. Alle druk lag vervolgens op de schouders van Jur van der Have. Zijn beweging was goed, maar zijn backhand vloog over. Schaerweijde blijft in de Overgangsklasse, Almere in de Hoofdklasse.

Dat resultaat zorgde voor doffe ellende aan de Zeister kant en voor een uitbarsting van vreugde aan Almeerse kant. Met de speech op het bordes van Gademan als climax voor de feestvreugde. Nog heel lang en heel vaak klonk daarna het ‘Rood en Wit is onze glorie…’

Samenvatting
Bekijk de samenvatting van Almere-Schaerweijde bij Omroep Flevoland.