‘Jongens, dit is toch niet te geloven. We staan in de finale van het wereldkampioenschap. Hoorde je wat ik net zei? De finale van het wereldkampioenschap.’ Graham Shaw, coach van Ierland, kon ook een half uur na afloop van de gewonnen halve finale tegen Spanje amper geloven dat zijn ploeg het ongelooflijke had waargemaakt. De nummer 16 van de wereld speelt zondag om de wereldtitel tegen Nederland.
‘Dit ga ik mijn hele leven niet meer vergeten. Natuurlijk het huwelijk met mijn vrouw, de geboorte van mijn kinderen zijn geweldig. Maar dit…’ Even laat Shaw een stilte vallen. Hij slikte, zijn ogen werden glazig. Met gebroken stem vervolgde hij: ‘Dit is een van de mooiste momenten uit mijn leven.’
Emotionele rollercoaster
Shaw zit al weken met zijn ploeg in een emotionele rollercoaster vol ongeloof. Zonder enige verwachtingen begon zijn ploeg aan het WK. Shaw: ‘Dat we ons überhaupt plaatsten, was al een prestatie.’ Shaw is op pad met een groep amateurs. Zijn meiden moesten tot voor kort betalen om voor het nationale team uit te mogen komen. Ze hebben nu vrij moeten vragen bij hun werkgever om mee te mogen doen aan het WK. Volgende week zitten ze weer achter hun bureau of staan in een winkel. Hockey is voor hen een uit de hand gelopen hobby. Sommige meiden hielden pas op hun vijftiende voor het eerst een stick vast.
‘We zijn amateurs, maar dat maakt ons misschien ook wel zo sterk’, reageerde Shaw. ‘Als je ziet wat die meiden hiervoor over moeten hebben. Hun toewijding is enorm. Dit is een echte vriendenploeg. De meiden gaan door het vuur voor elkaar. Voor mij is deze ploeg legendarisch.’
Dat is in hun thuisland niet anders. Fieldhockey is in Ierland normaal een sport in de schaduw van onder meer voetbal, rugby en cricket. Maar deze dagen is iedere Ier in de ban van hockey. De wedstrijden worden live uitgezonden, de meiden staan op de voorpagina van elke krant en domineren alle social media-kanalen. Een video waarin de Ierse meiden zingend een overwinning vieren, ging viral. ‘Zelfs mijn dochter, die ik al jaren vergeefs op hockey probeer te krijgen, zei vanmorgen tegen mij: papa, ik wil ook op hockey. Dat is voor mij toch wel een hoogtepunt dit toernooi’, lachte Shaw.
We hebben de meeste kans om van Nederland te winnen door bij de shoot-outs te beginnen. Graham Shaw, coach Ierland
Iedereen wil alles weten van zijn team, de pers is massaal uitgerukt. Shaw geeft de media daartoe alle gelegenheid. Het plotselinge succes van zijn ploeg verandert daar niets aan. De speelsters zijn altijd te interviewen en de coach zelf neemt uitgebreid de tijd om het geheim achter het succes van zijn Ierland te verklaren. ‘Ik hoop dat deze prestatie een ommekeer voor hockey gaat betekenen. We hebben bij andere landen gezien dat een goede prestatie ervoor kan zorgen dat de sport een boost krijgt.’
Boost
Die boost heeft zijn ploeg tijdens het toernooi al gekregen door de eerste twee wedstrijden te winnen. Ierland plaatste zich daardoor rechtstreeks voor de kwartfinale. Daarin werd donderdag via shoot-outs afgerekend met India. Een wedstrijd die het aanzien amper waard was. Maar daar maalde in het Ierse kamp na afloop niemand om. De emoties liepen bij Shaw na afloop hoog op. ‘Ik was emotioneler na de kwartfinale dan na deze halve finale. Ik wist dat we een goede kans hadden tegen Spanje. We stonden vanmorgen ook vol vertrouwen op.’
Dat was in de halve finale ook duidelijk te zien. Ierland begon voortvarend, kwam op een 1-0 voorsprong via Anna O’Flanagan en domineerde de eerste helft. Vanaf het derde kwart nam Spanje het initiatief over en scoorde verdiend de gelijkmaker. Even vreesde ook Shaw dat zijn ploeg onder de voet gelopen zou worden. ‘Maar in die periode hebben we getoond welke groei we hebben doorgemaakt. Niet alleen hockeytechnisch, maar ook tactisch en in fysiek opzicht. Wij waren de laatste vijf minuten gewoon de ploeg die het meest fit was en voor de winst ging.’
Ondanks een strafcorner in de laatste minuut kwam die overwinning er niet en dus waren shoot-outs noodzakelijk. Shaw zelf durfde bij tijd en wijle amper te kijken. ‘Die shoot-outs waren slecht voor mijn hart.’ Ierland kwam op voorsprong, daarna op achterstand en leek bij een 3-2 stand met nog een Spaanse shoot-out de winst te pakken. De Spaanse Lola Riera zorgde met een van de mooiste acties van dit WK echter voor de gelijkmaker: ze liftte de bal heel subtiel over goalie Ayeisha McFerran in het doel. Shaw: ‘Ik geloofde niet wat ik zag. Hoe krijg je het voor elkaar om dat te doen op zo’n moment. Heel knap.’
Droom
In de sudden death zag Shaw Gigi Oliva haar shoot-out missen, waarna Gillian Pinder het Lee Valley hockeystadion in vuur en vlam zette: Ierland speelt de WK-finale. De eerste Ierse sportploeg ooit die een WK-finale bereikt. Een droom die uitkomt. Graham Shaw kon het ruim na afloop van de halve finale nog altijd niet geloven, maar keek al uit naar de finale tegen Nederland.
‘Ik probeer al drie jaar lang een wedstrijd tegen Nederland te krijgen, maar tot nu toe weigerden ze altijd tegen ons te spelen. Leuk dat we ze dan nu in de finale van het WK tegenkomen. Nu kunnen ze niet om ons heen…’ Een veelzeggende glimlach sierde zijn mond.
Shaw erkende dat Nederland de torenhoge favoriet is. ‘Ik kan me voorstellen dat de Nederlanders met een glimlach constateren dat Ierland hun tegenstander in de finale is. We zouden de meeste kans maken als we beginnen bij shoot-outs…’
Dan serieuzer: ‘Ik heb veel respect voor de manier waarop Alyson Annan, na de teleurstelling van Rio, het team op poten heeft gezet. Nederland speelt heel indrukwekkend. Op papier maken we niet veel kans, maar het is zondag wel een WK-finale.’
Daarin staat Ierland. Het is echt waar.
2 Reacties
rensvanzoelen
Heerlijke coach, die Graham Shaw!
robvisser
Mooi verhaal. Een inspiratiebron voor andere kleine hockeylanden. Maar om ze nu als goedwillende hobbyisten neer te zetten lijkt me vooral beeldvorming en erop gericht om een soort van David versus Goliath sfeer op te roepen. Ze stonden heus niet in de finale als ze de sport niet serieus hadden genomen. Ze zijn al ik weet niet hoe lang bezig om dichter bij de top te komen. En Alyson heeft allang uitgelegd waarom Ierland (nog) niet aan bod kwam als oefenpartner. Nederland heeft slechts korte periodes waarin ze bij elkaar zijn. De enkele oefeninterlands die ze dan spelen zijn bij voorkeur tegen top tien landen. Misschien dat Ierland na dit WK ook klimt op die ladder.