India het applaus, Australië voor de 15de keer de trofee

Uitvinder Pakistan was in 1978 de eerste winnaar van de Champions Trophy. India als allerlaatste winnaar van het roemruchte toernooi was in 2018 mooi geweest. De Indiase hockeyers speelden titelverdediger Australië bij vlagen volledig van de mat in een kolkend Breda. Het sprookje van de hockeygekke landen als alfa en omega van het toernooi bleek te mooi om waar te zijn.  Uiteindelijk waren het toch weer de oersterke Australiërs die geschiedenis schreven met hun vijftiende titel in de Champions Trophy.

De Champions Trophy is een toernooi, waarbij de zes beste landen van de wereld in één week tegen elkaar strijden, waarna luid het Australische ‘Down Under’ nummer klinkt van Men At Work. Zo zou je het toernooi – altijd omarmd door de spelers, maar van de agenda geschoten door de FIH – kort samen kunnen vatten na de Australische titelprolognatie. Zondag werd het in reguliere speeltijd 1-1 en namen de Australiërs de shoot-outs veel beter. Eddie Ockenden – oud-speler van Laren – won de Champions Trophy voor de zevende keer. Een record.

Colin Batch spreekt zijn manschappen toe tijdens de finale. Foto: Willem Vernes

Het geheim van de imponerende Kookaburras, bij het toernooi dat nota bene is uitgevonden door de techneuten van Pakistan? Er is geen geheim. Tenzij je consistentie, fysieke kracht en degelijkheid geheimen kunt noemen. Na het echec van de Olympische Spelen van Rio (uitschakeling in de kwartfinales tegen Nederland) ging oud-international Colin Batch (60) aan de slag met de Australische ploeg en maakte er weer een team van, zoals de hockeywereld dat kent.

Somwarpet Sunil baalt na de finale. Foto: Willem Vernes

Het geheim van Australië, volgens Batch, is dus geen geheim: ‘Consistentie.’ Volgens Australiër Chris Ciriello (32) – assistent bij India – is dat ook de reden waarom Australië zo vaak het sterkst bezette toernooi heeft gewonnen. Ciriello won vijf keer het toernooi. Ciriello was het die drie keer scoorde in de WK-finale (6-1) tegen Oranje in 2014. ‘Australië heeft altijd een team dat over de breedte gelijkwaardig is. We zijn nooit afhankelijk van vier of vijf spelers. Dat als die niet goed zijn, je team uit elkaar valt.’

De Australische coach Batch won zelf vier keer de Champions Trophy in de jaren tachtig. ‘De eerste Champions Trophy die wij in 1983 in Karachi pakten, zorgde voor een doorbraak en een groei van het Australische hockey’, vertelde Batch na de zege. Nadat zijn team de loodzware zilveren trofee in ontvangst had genomen, stond het Australische team met elkaar te zingen en te feesten, in een geïmproviseerd tentje, tientallen meters van het veld. Hockeyen kunnen ze heel goed, net zoals feesten. Het eerste kwart was voor Australië. Het tweede tot en met het vierde kwart voor India. Het vijfde kwart voor de Kookaburras.

Eddie Ockenden wint voor de zevende keer de Champions Trophy. Foto: Willem Vernes

India gaf paar keer verkeerd de bal aan

Australië begon goed aan de wedstrijd, met een grote kans voor Daniel Beale, maar al snel nam India het heft in handen. Toch was het Blake Govers die voor de Australische voorsprong zorgde met een rake strafcorner, juist nadat de Indiase keeper Sreejesh Parattu – gekozen tot beste keeper van het toernooi – zijn enige foutje van het toernooi maakte. Via zijn handschoen sloeg de bal in het goal.

Daarna was het eenrichtingsverkeer richting het toernooi van Tyler Lovell van Australië. Het was India dat twee keer totaal verkeerd de strafcorner aangaf en daardoor zichzelf de kans ontnam om geschiedenis te schrijven.

India kwam weinig in fysieke duels met de Australiërs en probeerde slim om ze heen te hockeyen. Als een Australiër dicht bij de bal leek te komen, sloegen ze de bal richting de cirkel. Vivek Prasad maakte de 1-1, net toen de Australische captain Aran Zalewski langs de kant zat met een groene kaart.

Daarna volgde kansen voor de pas 18-jarige Dilpreet Singh, die een van de smaakmakers was van dit India onder leiding van de nieuwe coach Harendra Singh, die alle critici deze week de mond snoerde met een fantastisch India. India raakte de paal en kansen via Mandeep en Manpreet Singh gingen verloren. Ook Dilpreet Singh sloeg in het vierde kwart van drie meter voor de goal tegen de Australische keeper aan, terwijl het publiek onderhand op de hand was van de Indiase hockeyers.

Blake Govers scoorde de belangrijke 1-0 voor Australië. Foto: Willem Vernes

‘Ik kan niet wachten om de statistieken te zien’

Toen het eindsignaal klonk op een 1-1 stand, was Australië de morele winnaar. De Indiase legende Sardar Singh – die verder een sterke wedstrijd speelde en een paar keer slim de bal afpakte van een Australiër – begon meteen matig met de shoot-outs met een rollertje tegen Lovell aan. Alleen Manpreet Singh wist een shoot-out te scoren. Toen Jeremy Edwards zijn shoot-out maakte, betekende dat de vijftiende Australische zege in het sterk bezette toernooi, waar het Nederlands elftal als derde eindigde.

‘Wij hebben vooral verdedigd. Maar dat deden we wel heel goed’, zei Batch na de wedstrijd. Hij moest erkennen dat zijn team het zwaar had tegen de ranke Indiërs. ‘Zij waren beter vandaag. Zij kregen ook meer kansen. Zij hadden ook een hele goede week.’

Ciriello van India dacht er precies hetzelfde over. ‘Ik kan niet wachten om straks de statistieken te zien. Wij waren beter vandaag. Wij hebben ook de discipline en snelheid om het elk team moeilijk te maken. We moeten alleen de kansen afmaken. We zoeken al een tijdje een spitsentrainer. Die moet er nu echt komen, want wij creëren elke wedstrijd ongelofelijk veel kansen.’

Chris Ciriello van India voor de wedstrijd tegen Australië. Foto: Willem Vernes

Heerlijke clash van culturen

Dat India (en in mindere mate ook Pakistan) deze week zo sterk voor de dag kwam, was een opsteker voor het mondiale hockey, dat deze week de ene na de andere verrassing zag. België stelde teleur, Pakistan won van olympisch kampioen Argentinië, Oranje vermorzelde België met 6-1, India lijkt een serieuze kandidaat straks voor het WK, Australië is weer die hele lastige ploeg, die zo moeilijk te bespelen is. De tengere en watervlugge Indiase hockeyers tegen de spierbonken van Australië was het contrast dat benadrukte dat hockey op verschillende manieren succesvol beoefend kan worden.

Het werd in Breda een geslaagd en bitterzoet afscheidsfeestje van de Champions Trophy, waarbij het spektakel tussen de giganten van de sport met al hun topspelers juist benadrukte dat het toernooi erg levensvatbaar is. Het was ook een clash van buitenlandse culturen. Terwijl de Australiers feest vierden, dropen de Indiërs af. Zij sliepen afgelopen week in het Novotel, maar de helft van het team sliep nog niet eens op hun bed. De matrassen in Breda waren veel te zacht voor ze. Dus legden ze elke nacht een dekentje neer naast hun bed, om daar op te liggen. De Champions Trophy in Breda was reclame voor het hockey en een feest van verschillende culturen, uit alle windhoeken van de wereld. Batch: ‘Ik denk dat het toernooi nog wel een keer terug komt.’

Supporters India. Foto: Willem Vernes