Op bezoek in België, waar tophockey wél is toegestaan

Op het moment dat zondagmiddag op Instagram een foto verscheen van de lunch van Den Bosch-speelster Maartje Krekelaar, draafde haar oud-ploeggenoot Lieke Hulsen (foto) in het Belgische plaatsje Edegem op een hockeyveld fanatiek achter een bal aan. Terwijl de Hoofdklasse nog altijd stil ligt, zijn wedstrijden in de Belgische Eredivisie weer toegestaan, na een break van vijf weken.

Wat direct opviel bij aankomst van de wedstrijd Royal Victory – Waterloo Ducks (2-1), één van de affiches die de Belgische competitie bij de herstart te bieden had, was de bril van de commentator van de livestream. Hij was helemaal beslagen. Publiek is niet welkom, dus zond Royal Victory de wedstrijd live uit. Maar de coronaregels zijn strenger dan ooit. Iedereen op het complex die niet binnen de lijnen staat, draagt verplicht een mondkapje. Dus ook de bebrilde commentator, ook al staat hij in de buitenlucht, op het terras van het clubhuis.

(open de video in YouTube om naar de beelden van de livestream te gaan)

Elke speelster wordt binnen 48 uur voor het begin van de wedstrijd getest

Dinsdag 11 november kwam het verlossende woord van de Belgische Minister van Sport, dat hockey net als volleybal, basketbal en voetbal onder de topsportregeling zou vallen. Om de herstart in goede banen te leiden, schreef de Belgische hockeybond (KBHB) een protocol. Een protocol van liefst elf pagina’s. Het was de enige uitweg uit de hockeylockdown, nadat de tweede coronagolf op 23 oktober de Eredivisie stillegde, twee weken nadat in Nederland de Hoofdklasse moest stoppen.

Bij Royal Victory was naast beide dug-outs een tent opgezet, met daaronder enkele stoelen. Zodoende konden alle wisselspeelsters anderhalve meter afstand houden van elkaar. Achter het clubhuis stond eveneens een tent, bedoeld voor de tegenstander om de wedstrijdbespreking te houden. Binnenin het clubgebouw, tegen het raam aangeplakt, stond een tv met het beeldscherm naar buiten toe, zodat Royal Victory in de regen toch een video-analyse kon verrichten. Het clubhuis zelf was immers gesloten.

Misschien wel de belangrijkste maatregel die werd ingevoerd, is dat binnen 48 uur voor het begin van de wedstrijd iedereen van het team moet worden getest. Niet alleen de speelsters, ook de trainers, de managers en de zelfs cameramannen op de videotoren. Clubs krijgen de testen opgestuurd van de KBHB en moeten ze laten afnemen door een medisch geschoold persoon. Royal Victory liet de testen vrijdagavond afnemen door drie leden van de club (een huisarts, een verpleegkundige en een KNO-arts), die een verklaring moesten ondertekenen dat ze naar eer en geweten hadden gehandeld. Binnen een uur was van iedereen de uitslag binnen. Niemand was positief.

Buiten is een tent opgezet om de wedstrijdbespreking in te kunnen houden. Kleedkamers bleven dicht.

Inhaalwedstrijden, blessures die zijn ontstaan door een overvol programma: daarmee krijgen wij in de terugronde gelukkig niet te maken Marc Wellens, covidmanager van Royal Victory

‘Royal Victory is met 1700 spelende leden de grootste club van België. We hebben het geluk over veel vrijwilligers te beschikken. We hoefden dus maar een oproepje te doen, of we hadden de geschikte personen om de test af te nemen al gevonden’, zegt bestuurslid Tophockey Mark Wellens, in deze gekke tijd ook aangesteld als ‘Covidmanager’.

‘Het is al met al een heel gedoe om een hockeymatch gespeeld te krijgen. Juist daarom is het fijn dat het nu waarschijnlijk gaat lukken om voor de winterstop de heenronde volledig uit te spelen. We hebben nog zes duels te gaan. Inhaalwedstrijden, blessures die zijn ontstaan door een overvol programma: daarmee krijgen wij in de terugronde gelukkig niet te maken.’

Omdat toeschouwers niet welkom zijn, verzorgt Royal Victory een livestream. Links de speaker, rechts de cameraman.

Wisselspelers zijn verplicht op de bank een mondkapje te dragen

Waar buiten de lijnen de genomen maatregelen duidelijk zichtbaar zijn, is dat op het veld ook het geval. Speelsters die binnen de lijnen staan en worden gewisseld, beginnen in de dug-out meteen wild te grabbelen en zetten vervolgens hun gevonden mondkapje op. Het dragen ervan is op de bank verplicht. Wie het niet doet, riskeert een groene kaart voor een teamgenoot die op dat moment speelt.

Nederlander en Royal Victory-hoofcoach Martin van de Rakt stond het ene moment met het mondkapje in zijn hand hardop aanwijzingen naar zijn ploeg te roepen en het andere moment zwijgend met het stoflapje voor zijn mond langs de lijn. Voor hem als hoofdcoach geldt een andere regel. Als hij iets richting het veld wil roepen, hoeft hij geen mondkapje op. Zodra hij zich tot de dug-out wendt, moeten zijn mond en neus wél bedekt zijn.

Van de Rakt: ‘Op een gegeven moment was ik er zó klaar mee, met dat ding. Toen heb ik maar besloten hem de rest van de wedstrijd op te houden. Dan wist ik zeker dat ik niets fout deed. Bovendien, als ik mijn stem aanzet, horen die meiden me ook wel door dat mondkapje heen.’

Ballenmeisjes zijn aanwezig, maar wel met z’n vieren, in plaats van met z’n achten. Ze zijn verplicht een mondkapje te dragen.

Juichen mag, maar wel op anderhalve meter afstand

Wie vanaf de zijlijn zijn ogen enkel op de bal richtte en zag dat Royal Victory (de nummer vier van de ranglijst) in de eerste helft veel beter was dan Waterloo Ducks (de landskampioen van 2018, nu de nummer dertien) zag niets afwijkends en vergat even dat we in het coronatijdperk leven. Tot Rachel Winthagen in het tweede kwart een strafcorner in de linkerbenedenhoek sleepte. Toen verdween een van haar teamgenotes van blijdschap in haar armen, maar maakte ze vervolgens direct een verontschuldigend gebaar. Bij het vieren van doelpunten moet immers anderhalve meter afstand worden gehouden.

Bij de 2-0 van Royal Victory ging het juichen al wat beter, of beter gezegd: het gebrek aan juichen. Sticks werden tegen elkaar aangetikt. De 2-1 van Waterloo Ducks viel zo laat dat er niet eens gejuicht werd.

In de achtergrond links de dug-out, rechts de tent die is opgezet, om de bank te verlengen.

Ik heb liever dat het zó moet, dan dat we niet mogen spelen. Lieke Hulsen, spits van Royal Victory

Veilig vanachter haar mondkapje begon Royal Victory-spits Lieke Hulsen zachtjes te lachen, toen ze na de wedstrijd werd geconfronteerd met haar keuze voor België, die nu extra goed heeft uitgepakt. Had ze na haar vertrek bij Den Bosch voor een Nederlandse club gekozen, dan had ze zondag thuis op de bank gezeten, in plaats van op een hockeyveld gestaan.

Hulsen: ‘Toen bekend werd dat het hockey in Nederland niet door mocht gaan, begon ik te vrezen wat er in België zou worden besloten. Ik heb het rustig afgewacht. Ik wilde niet wéér worden teleurgesteld. Maar na een paar weken hoorde ik dat we groen licht kregen. Daar ben ik heel blij om. De Belgische bond heeft het goed aangepakt’, sprak Hulsen door het zwarte lapje stof heen.

‘Ik ben er niet zo van, van dat mondkapje. Op de bank was het even wennen om ‘m te dragen. Maar we moesten er wel gefocust op zijn ‘m meteen op te zetten, want op een groene kaart zit je niet te wachten. Bovendien zijn ze hartstikke mooi geworden, onze mondkapjes. Iedereen heeft haar eigen nummer erop staan, zodat we ‘m snel kunnen herkennen. Prima dus. Het hoort erbij. Ik heb liever dat het zó moet, dan dat we niet mogen spelen.’