De WK-rollercoaster van Jong Oranje: ‘Er is al zoveel gebeurd’

Toernooi afgelast. Verplaatst. Wel gaan. Niet gaan. Toch wel gaan. En als klap op de vuurpijl ook nog een andere coach. De WK-voorbereiding van de Jong Oranje Dames is een regelrechte rollercoaster geworden.

Ja, de speelsters waren verrast toen begin vorige week het hoge woord eruit kwam. Bondscoach Erik van Driel ging niet mee naar het WK onder 21 jaar, dat vanaf 1 april wordt gehouden in het Zuid-Afrikaanse Potchefstroom. Het toernooi bleek bij nader inzien toch niet te combineren met zijn werkzaamheden bij HDM, waar hij de mannen coacht. Een team dat in de Promotieklasse ‘gewoon’ in actie komt tijdens het jeugd-WK en jaagt op een Hoofdklasse-ticket.

Na de eerste training onder Van Driels opvolger Dave Smolenaars, maandag op het veld van Maarssen, blikte Jong Oranje-aanvoerder Rosa Fernig terug op die onverwachte boodschap. ‘Na de training kwamen we bij elkaar. Daar zei Erik dat er alles was geprobeerd, maar dat het hem niet ging lukken. We wisten natuurlijk dat hij ook loyaliteit en verplichtingen bij HDM heeft en dat hij het druk zou hebben. Als-ie in deze periode een keertje niet zou komen bij een training, dan overleven we dat wel. Zo dachten we. Maar we hebben niet verwacht dat hij niet mee zou gaan.’

Het is voor Erik het rotst. Hij moest kiezen. Rosa Fernig over Erik van Driel, die als bondscoach af moest zeggen voor het WK-21

En dat voelt natuurlijk een beetje gek. ‘We waren wel weer even van slag. We hebben zoveel met hem meegemaakt. Ik heb ‘m vijf jaar als bondscoach gehad, al vanaf Nederlands A. Met Jong Oranje werken we hier al drie jaar hier naartoe. Dit had de afsluiting moeten zijn.’ 

Rosa Fernig toont haar voetbalskills tijdens de training van Jong Oranje. Foto: Koen Suyk

‘We zijn er echt niet blij mee’, zegt de verdediger van Den Bosch, die Van Driel overigens niets kwalijk neemt. ‘Het is voor hem het rotst. Hij moest kiezen. Wij moeten die keuze accepteren en doorgaan. We zien het als een extra motivatie om ook voor Erik het daar goed te doen. Want wat we daar bereiken, daaraan heeft hij ook bijgedragen.’

De berusting heeft het dus inmiddels van de teleurstelling gewonnen. ‘Er is al zoveel gebeurd. Dit kan er ook nog wel bij’, klinkt het nuchter. ‘Het past daarin ergens wel bij ons WK-verhaal. En we zijn blij met Dave. Hij is wel chill. Ik kende hem nog niet heel goed, maar ik krijg het gevoel dat hij het echt samen met de groep wil doen. Hij luistert naar ons en dat is fijn.’ 

Dave Smolenaars te midden van de spelersgroep waar hij plots verantwoordelijk voor is geworden. Foto: Koen Suyk

De nieuwe coach, Dave Smolenaars

Dave is dus Dave Smolenaars. Ook zijn wereld stond begin vorige week even op de kop. ‘Het was heel apart’, vertelt de oud-international – begin jaren negentig goed voor 24 caps –  in het clubhuis van Maarssen. Hij zit in een hoekje met zijn staf, waar hij pardoes de leiding over kreeg. De damescoach van Bloemendaal stapte als enige nieuwe passagier op de rijdende trein richting Potchefstroom. ‘Toevallig was ik een week eerder ingevallen voor Karel Klaver (assistent-coach, red.). Daardoor had ik de groep al wel even gezien. Maar het belletje vanuit de bond of ik Erik wilde vervangen, kwam uit een blinde hoek. Die zag ik niet aankomen. Ik wist helemaal niet dat er iets speelde.’

‘Het is super balen voor Erik en de groep’, zegt Smolenaars begripvol. ‘Ze waren al heel lang met elkaar bezig. Eerst kon het WK in december niet doorgaan en nu kwam er uiteindelijk toch nog een herkansing. En dan gaat de coach niet mee. Dat voelt natuurlijk heel raar. We moeten er samen mee dealen. Ik probeer zoveel mogelijk hetzelfde te houden. Eerst vooral veel te luisteren en aan te horen. Ondertussen ben ik ook mezelf. Het heeft misschien wat tijd nodig, maar het zal wel lukken.’

Hardopdenkend: ‘Het is nog maar drie weken. Drie trainingen. Een snelkookpan, dat is het.’

Fernig in duel met Jip Dicke tijdens de training. Foto: Koen Suyk

De spanning van de laatste weken

In die weken is de spanning in de spelersgroep nog niet voorbij. Een late positieve coronatest kan zomaar het einde van een WK-droom betekenen. Daarnaast hoopt iedereen, vanzelfsprekend, fit te blijven. Een zekerheid is dat niet. Het clubhockey is immers ook in volle gang. En dat kan zijn tol eisen.

Zo keken keeper Sarah Sinck (hersenschudding) en verdediger-met-corner Danique van der Veerdonk (vanwege een enkelblessure op krukken) maandag toe bij de training. ‘Op 28 maart gaan we naar Zuid-Afrika’, vertelt Smolenaars. ‘Een paar dagen daarvoor weten we pas echt helemaal zeker wie er in het vliegtuig zitten.’

‘Ik zou nu daar al willen zijn’, zegt Fernig. ‘We hebben er al zo lang zo veel zin in. Nog even. We zijn er bijna.’