Sofie ter Kuile – de 21-jarige keepster van HGC – is één van de vijf speelsters van Jong Oranje die al een WK-21 hebben gespeeld. Ze staat woensdag in Chili onder de lat tijdens de openingswedstrijd tegen Australië, die om 16.00 uur Nederlandse tijd begint. Bondscoach Dave Smolenaars heeft haar aangewezen als eerste keeper.
Als Ter Kuile maandagmiddag halverwege de oefenwedstrijd tegen Nieuw-Zeeland (10-0) voor het eerst het veld betreedt, heeft Jong Oranje eigenlijk al gewonnen. Het staat dan al 5-0. Bovendien is het ook nog eens snikheet. Zeker met een helm op je hoofd. Redenen genoeg om in het doel te gaan genieten van een kleine siësta, zou je zeggen. Maar daar wil Ter Kuile niets van weten. Twee kwarten lang schalt vanonder de lat haar stem over het veld. Haar timmermansogen blijven voortdurend op zoek naar de minuscule scheurtjes in de verdediging die moeten worden dichtgelijmd. Ook al is Jong Oranje heel de wedstrijd heer en meester.
‘10-0 is een mooie uitslag. Ik wilde niet dat het 10-1 werd. Dat was toch jammer geweest’, zegt de vrolijke keeper dinsdagochtend in het Pullman El Bosque hotel in Santiago. Haar teamgenoot en aanvaller Jip Dicke werkt zich doorgaans de hele wedstrijd in het zweet voor uiteindelijk dat ene moment van glorie: het maken van een doelpunt. Het werk van Ter Kuile is tegen Nieuw-Zeeland juist het tegenovergestelde. Zij probeert de verdediging zo goed mogelijk neer te zetten door zoveel mogelijk te coachen, zodat ze voor de rest eigenlijk niks meer hoeft te doen.
‘Mijn werk bestond deze wedstrijd meer uit leidinggeven dan uit ballen tegenhouden. Want ballen, die kreeg ik bijna niet’, lacht ze.
Dit bericht op Instagram bekijken
Amper iets te doen krijgen onder de lat bij Jong Oranje. Het moet voor Ter Kuile een déjà vu zijn. Het gebeurde ook in de poulefase van het vorige WK-21, in april 2022 in Zuid-Afrika. Dat toernooi was een ontmanteld toernooi. Maar liefst zes van de zestien deelnemende landen – Australië, België, Japan, Spanje, Nieuw-Zeeland en China – besloten vanwege verschillende redenen, maar hoofdzakelijk vanwege corona, af te zien van deelname.
Freewheelend hockeyde Jong Oranje zich vervolgens door de verzwakte poulefase heen. Tegenstanders als de Verenigde Staten (9-0), Canada (11-0) en Zimbabwe (18-0) vormden geen enkel gevaar. Ter Kuile, die de wedstrijden in de poulefase afwisselde met tweede keepster Babette Backers (Kampong), hoefde pas tijdens de kwartfinale voor het eerst een bal tegen te houden.
Ik keek vooral naar Anne Veenendaal. Naar hoe zij dat deed, keepen. En dan met name een verdediging neerzetten Keepster Sofie ter Kuile over haar tijd bij Amsterdam
‘Dat coachen, dat heb ik bij Amsterdam geleerd. Ik ging op mijn veertiende naar een Engelse kostschool, waar ik drie jaar lang heb gehockeyd. Vervolgens maakte ik de overstap naar Amsterdam. Een behoorlijke verandering. Ik kwam in een totaal andere omgeving terecht. Een topsportmentaliteit. Er liepen opeens internationals om me heen. Ik keek vooral naar Anne Veenendaal. Naar hoe zij dat deed, keepen. En dan met name een verdediging neerzetten. Eigenlijk bleek het heel simpel. Door te coachen. En te blijven coachen, ook al sta je met 10-0 voor.’
Toen Ter Kuile met Jong Oranje in Zuid-Afrika de wereldtitel veroverde, keepte zij haar wedstrijden nog in Amsterdam Dames 2. Een heel ander niveau dan de Tulp Hoofdklasse. Na het EK-21, einde zomer 2022, maakte zij de overstap naar HGC. Sindsdien zijn het opeens speelsters als Yibbi Jansen en Frédérique Matla die wekelijks vanaf kop cirkel hun kanonskogel op haar afvuren. Ter Kuile is er een betere keepster door geworden, stelt ze. ‘Ik leerde veel van Anne, maar ik wilde spelen. Ook voor mijn ontwikkeling was dat beter. Keepen is een ervaringsvak. Hoe meer ervaring je hebt, hoe beter je spelsituaties herkent. Elke week in de Hoofdklasse keepen, geeft mij die ervaring. Ik ben er echt door gegroeid.’
De beker waar in Santiago vanaf woensdag zestien landen om strijden. Foto: WorldSportPics/Frank Uijlenbroek
Babette Backers keept in de groepsfase ook
Misschien heeft het er wel mede toe geleid dat ze dit WK opnieuw eerste keeper is. Babette Backers heeft zich bij Kampong ook verder ontwikkeld, maar Ter Kuile heeft volgens bondscoach Smolenaars nog altijd een streepje op haar voor. Wel laat hij hen in de groepsfase allebei keepen. Tegen Australië staat Ter Kuile onder de lat. Tegen Zuid-Afrika is dat Backers. Tegen Chili, in de laatste groepswedstrijd, keepen ze allebei een helft. Vanaf de kwartfinale is het woord alleen nog aan Ter Kuile, tenzij de tussenstand het toelaat. Dan komt Backers er weer in. ‘Ik ben blij met het vertrouwen dat ik opnieuw krijg. Het is voor mij een eer om eerste keeper te zijn. Maar ik vind het ook mooi dat om samen Babs de groepsfase te spelen.’
Dat tiki-taka naar voren. En het dan nog afmaken ook. Daar geniet ik vanuit mijn doel echt van Keepster Sofie ter Kuile
Tegen Nieuw-Zeeland kreeg Ter Kuile uiteindelijk slechts één bal. Tegen de Verenigde Staten, eind vorige week, waren dat er zelfs nul. Met het vertrouwen in het team zit het wel goed. Nederland liet maandag tegen Nieuw-Zeeland de bal soepel van stick naar stick gaan. Van de tien doelpunten werd er slechts één gemaakt uit een strafcorner. Alle andere negen goals waren velddoelpunten. De meeste werden gescoord na een prachtige aanval. Ter Kuile: ‘Dat tiki-taka naar voren. En het dan nog afmaken ook. Daar geniet ik vanuit mijn doel echt van.’
Australië, de tegenstander van woensdag, is waarschijnlijk van een ander kaliber dan Nieuw-Zeeland. Of Ter Kuile dan wél wat te doen krijgt? Om die vraag moet ze lachen. Ze verwacht van wel. ‘Ik heb nog nooit in mijn leven tegen Australië gehockeyd. Dat is het mooie aan een WK, dat je tegen landen van andere continenten speelt. En dus ook tegen andere hockeystijlen. We zullen daar ongetwijfeld aan moeten wennen, maar we hebben genoeg vertrouwen in onszelf. We moeten niet te veel met de tegenstander bezig zijn, maar uitgaan van onze eigen kracht. Dan komt het goed. Tegen wie we ook spelen.’
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.