Einde tijdperk Guus Jansen: ‘Twee keer vijfde koop je niets voor’

Guus Jansen was er na de gewonnen strijd om plek vijf tegen Australië (2-1) op het WK onder 21 jaar maar druk mee. Hij ging op de ene na de andere foto met zijn teamgenoten, steeds in wisselende samenstellingen. Ze beseften dat ze het moesten vastleggen, dit einde van hun tijdperk als jeugdinternationals.

Eerst een foto met het hele team. Natuurlijk. Daarna met de vijf spelers van hofleverancier Rotterdam. Daarna met de zes spelers uit bouwjaar 2002 die afscheid nemen van Jong Oranje. En vervolgens nog eentje met Luke Dommershuijzen en Menno Boeren. ‘Achter die laatste zit geen diepere betekenis, hoor’, lacht Jansen. ‘Dat doen we na ieder toernooi. Precies dezelfde foto, dat is een traditie geworden. Volgens mij heb ik daarvan nu een stuk of acht op mijn telefoon staan.’

Op de plaatjes die vandaag werden geschoten staan de jeugdinternationals met een glimlach. Want ja, ze sloten naar behoren af. Op de 2-1 zege tegen Australië, die de vijfde plaats opleverde was helemaal niets af te dingen. ‘We hadden er wel vertrouwen in, we deden het ook goed. En misschien had ik wel wat meer van Australië verwacht. Maar ook vandaag hadden we vijf, zes goals moeten maken. Dat blijft toch het verhaal van toernooi. Heel veel beter zijn, maar niet scoren.’

Dat frustreert, voelt Jansen. Hij denkt ook even aan de jongens die er niet – of zeer beperkt – bij waren. Topspitsen Miles Bukkens en Duco Telgenkamp, die beiden al hun kansen kregen bij het grote Oranje. Bukkens raakte in de zomer zwaar geblesseerd aan zijn knie, waardoor hij de hele eerste seizoenshelft en dus ook het WK miste. EK-topscorer Telgenkamp deed maar twintig minuten mee in de eerste WK-wedstrijd, waarna zijn hamstring het begaf.

Het traditionele plaatje: generatiegenoten Jansen, Dommershuijzen en Boeren. Foto: Worldsportpics/Will Palmer

Een herhaling van zetten, aan het eind van de jeugd-rit

‘Olivier en Casper [Hortensius en Van der Veen] hebben het als targetmannen goed gedaan hoor’, zegt Jansen er direct achteraan over de topscorers van de selectie. ‘Maar met Miles of Duco hadden we een veel completer team gehad. Vooral als we iets langer de tijd hadden gehad om ritmes te vinden. Dan weet ik zeker dat we meer goals hadden gemaakt. Het hielp ook wel dat we de laatste twee wedstrijden mandekking speelden. Daardoor kregen we veel minder cirkelpenetraties tegen.’

Het was voor Jansen een herhaling van zetten van twee jaar geleden. Ook toen werd hij met Jong Oranje vijfde op een WK. ‘Het gevoel is nu wel een soort van goed, omdat we nog twee keer wonnen na de kwartfinale’, vertelt Jansen. ‘Maar iedereen kwam hier met een ander doel dan dit. Natuurlijk leer je ervan om na een teleurstelling weer goed te spelen. Je rug rechten en doorgaan. Dat revancheren is wel gelukt. Maar ja. Tweede keer vijfde. Koop je niets voor.’

En dan zit voor hem zijn tijd als jeugdinternational erop. Als oudste van de groep – met een maandje voorsprong op Luke Dommershuijzen – is Jansen een van de spelers die niet meer terugkomt bij Jong Oranje. Hij wordt in maart 22 jaar en is dan officieel te oud. ‘Dat besef kwam na de kwartfinale al. Ik heb een mooie tijd gehad bij dit team. Lang met dezelfde jongens gespeeld en met deze staf te maken gehad. We hebben vriendschappen gemaakt. Ik vind het jammer om dat achter te laten. Aan de andere kant ben ik na vier jaar Jong Oranje ook toe aan een volgende stap.’

Foto: Worldsportpics/Will Palmer

Tijd voor nieuwe dromen en foto’s

Dat moet dan natuurlijk het grote Oranje worden. Jansen mocht er al aan ruiken, maar debuteerde nog niet. ‘Ik heb al best veel meegetraind. Een eerste interland is mijn volgende droom. Om dat te bereiken denk ik dat ik nog doelgerichter moet worden’, zegt Jansen. Hij speelde bij Jong Oranje als middenvelder, maar staat bij Rotterdam altijd voorin. ‘Mijn rol was hier anders. Ik denk dat ik goed mijn werk voor het team heb gedaan. Maar ik had vaker in en rond de cirkel aan de bal willen komen. Ik heb niet gescoord, daar baal ik wel een beetje van. Al heb ik ook niet echt een kans gekregen.’

Het is dus tijd voor nieuwe dromen. Nieuwe foto’s. Die gaan vast gemaakt worden in Indonesië, waar Jansen met een paar teamgenoten op vakantie gaat. Ze zijn elkaar nog lang niet zat, ook niet na een WK waarin één teleurstellende dag de toon van het toernooi bepaalde.