De drie speelsters van hdm over hun overstap naar een topclub

Met het vertrek van hdm-speelsters Mascha Sterk (naar SCHC), Hester van der Veld en Fay van der Elst (allebei naar Amsterdam) laaide afgelopen week de discussie over het gebrek aan spanning in de vrouwencompetitie opnieuw op. In dit artikel gaan de drie speelsters dieper in op de achtergrond van hun vertrek bij de club uit Den Haag, die in de Livera Hoofdklasse Dames zo graag wil meedoen om de play-offs.

Dit was niet hun eerste kans om de overstap van hdm naar een topclub te maken, zeggen Van der Veld en Van der Elst. Allebei voerden ze in het verleden al een of meerdere gesprekken met een geïnteresseerde club. De vorige keer lieten ze de aanbieding lopen en kozen ze niet voor het sportieve aspect van het meestrijden om de landstitel, maar voor het individuele plan dat hdm voor hen persoonlijk had uitgestippeld. Nu vonden ze een overstap wél de beste optie. Wat is er veranderd?

Ik denk dat ik nu op het punt ben beland dat ik bij Amsterdam een betere speler kan worden Fay van der Elst

In de zoektocht naar een vervanger voor de inmiddels gestopte spits Charlotte Vega klopte Amsterdam-coach Robert Tigges een aantal weken geleden aan bij Van der Elst, die in Amsterdam woont en studeert. ‘Ik heb vijf jaar bij hdm gehockeyd en heb veel affiniteit met de club. Maar ik denk dat ik nu op het punt ben beland dat ik bij Amsterdam een betere speler kan worden’, zegt Van der Elst.

‘De afgelopen jaren vond ik het voor mijn ontwikkeling beter dat ik in een team speelde met vooral jonge meiden. Ik kreeg niet alleen veel speeltijd, maar ook veel verantwoordelijkheid. Dat is veel waard aan het begin van je carrière. Nu heb ik een nieuwe impuls nodig. Bij hdm was de volgende stap geweest om het boegbeeld of de leider van het team te worden. Dat is bij Amsterdam natuurlijk niet het plan. Daar hoop ik me te kunnen optrekken aan het hogere niveau van mijn nieuwe teamgenoten. Dat vind ik op dit moment belangrijker.’

Fay van der Elst in actie tegen hdm. Foto: Willem Vernes

De aanbieding die Van der Veld op haar beurt een jaar geleden afsloeg, kwam na een periode waarin ze door een blessure lang vanaf de zijlijn had toegekeken. ‘Ik wilde eerst weer voor hdm op het veld staan. Bovendien vond ik dat ik nog niet klaar voor een topclub was. Bij hdm wilde ik me op bepaalde punten verder ontwikkelen. Ik wilde een dragende kracht van het team worden’, zegt Van der Veld.

Mede om haar te verleiden tot een langdurig verblijf bij hdm, zo vertelde coach Ivar Knotschke eerder, kreeg Van der Veld de aanvoerdersband in plaats van Pien van Nes. ‘Over de streep getrokken heeft dat me niet zozeer, maar voor mijn ontwikkeling is het wel belangrijk geweest. Ik voel me nu klaar om te gaan. Ik speel al tien jaar bij hdm en ben toe aan een nieuwe omgeving en nieuwe prikkels.’

Ook toen ik nog jonger was dan nu, was ik bij hdm al een van de ouderen. Dat is straks bij SCHC wel anders. Mascha Sterk

Concluderend op basis van hun antwoorden heeft het beleid van hdm tweeledig uitgepakt. Door het team grotendeels rondom jonge talenten te bouwen, heeft de club uit Den Haag in eerste instantie speelsters als Van der Veld en Van der Elst langdurig aan zich weten te binden door hen verantwoordelijkheid te kunnen geven. Maar toen zij zich eenmaal op 22-jarige leeftijd hockeyend niet aan een oudere groep kon optrekken, kozen zij alsnog voor een overstap.

‘Ook toen ik nog jonger was dan nu, was ik bij hdm al een van de ouderen. Dat is straks bij SCHC wel anders’, zegt Mascha Sterk. ‘Dat vind ik – naast het resultaatgerichter hockeyen, het spelen om de landstitel – een mooie nieuwe uitdaging.’

Van der Veld in het shirt van hdm. Foto: Willem Vernes

 

Hoewel hdm flinke stappen heeft gezet, heeft dat niet geresulteerd in het meestrijden om de play-offs. Dat heeft voor mij ook een rol gespeeld. Mascha Sterk (22)

Met de drie vertrokken sterkhouders eindigde hdm het afgelopen seizoen slechts twee punten boven een play-out-plek. Het is de club de laatste jaren niet gelukt een ploeg te bouwen die zich serieus kon mengen in de strijd om de play-offs. ‘De begeleiding geloofde er heilig in en de club heeft zich de afgelopen jaren op meerdere vlakken geprofessionaliseerd’, zegt Sterk.

‘Hoewel hdm dus flinke stappen heeft gezet, heeft dat niet geresulteerd in het meestrijden om de play-offs. Dat heeft voor mij ook een rol gespeeld om te vertrekken. Ik heb veel geleerd bij hdm, maar speelde inmiddels zes jaar in Dames 1. Als ik had gezien dat die stappen inmiddels wel waren gezet, was het misschien een ander verhaal geweest. Nu dat niet het geval is, vond ik het tijd voor een nieuwe uitdaging.’

De overstap van Pien Dicke was meteen een succes

Pien Dicke maakte afgelopen seizoen op 19-jarige leeftijd de overstap van hdm naar SCHC. Onder leiding van Nettie van Maasakker en Lucas Judge, toenmalig assistent van Alyson Annan bij Oranje, maakte de spits een bliksemstart en speelde ze zich uiteindelijk in de selectie van het Nederlands elftal. Momenteel heeft Dicke drie interlands gespeeld en twee weken geleden sloot ze weer aan bij de ‘olympische’ trainingsgroep. Ze is een voorbeeld van hoe snel het kan gaan als je eenmaal uit Den Haag vertrokken bent.

Hoewel Van der Veld, Van der Elst en Sterk stuk voor stuk zeggen zich niet of nauwelijks door de keuze van Dicke te hebben laten beïnvloeden, dromen de drie speelsters natuurlijk ook van een carrière in het Nederlands elftal. Met hun 22 jaar zijn ze te oud geworden voor Jong Oranje, waardoor ze moeten oppassen te worden ingehaald door een nieuwe groep aanstormende talenten.

Sterk speelde afgelopen winter in Minsk het EK Zaal, een weg die onder meer internationals Frédérique Matla, Laurien Leurink en Marijn Veen ook aflegden. ‘Natuurlijk wil ik graag in het Nederlands team spelen, maar dat gaf niet de doorslag in de keuze die ik gemaakt heb. Bij SCHC trek ik me straks hopelijk aan de internationals op, maar bij hdm had ik kunnen groeien door het team meer op sleeptouw te nemen’, zegt Sterk.

Mascha Sterk in het tenue van de Oranje Dames Zaal. Foto: Willem Vernes

Dromen van het Nederlands elftal

In 2018 viel Van der Elst af in de 45-koppige trainingsgroep die zich voorbereidde op de eerste editie van de Pro League. Sindsdien werd ze niet meer opgeroepen. ‘Om in aanmerking te komen voor Oranje, moet je laten zien dat je je ontwikkelt’, zegt Van der Elst. ‘Ik maak deze overstap echter niet zozeer met het oog op Oranje, maar wel met het oog op mijn ontwikkeling. Ik focus me eerst op Amsterdam. Uiteindelijk blijft spelen in Oranje mijn droom.’

Als enige van het drietal debuteerde Van der Veld al in het Nederlands team. Ze speelde vier interlands. Nadat ze vorig jaar geblesseerd raakte, nam Felice Albers haar plaats in de Pro League-selectie over. ‘Oranje blijft natuurlijk mijn droom, maar in mijn keuze voor Amsterdam heeft dat geen rol gespeeld. Natuurlijk is het niveauverschil met Oranje kleiner bij Amsterdam dan bij hdm, maar ik heb laten zien dat je Oranje óók kunt halen als je bij hdm speelt’, zegt Van der Veld, die na haar blessure niet meer door Annan werd opgeroepen.

‘Ik heb onwijs veel zin om volgend jaar bij Amsterdam te spelen en me daar verder te ontwikkelen’, zegt Van der Veld. Bij haar slotwoorden sluiten Sterk en Van der Elst zich aan. ‘Maar ik vind het moeilijk om weg te gaan en heb alleen maar lovende woorden over voor hdm, waar ik tien jaar met plezier gespeeld heb. Voor de club is het jammer dat we alle drie tegelijkertijd weggaan, maar ik wens hdm alle goeds toe en weet zeker dat ze volgend seizoen ook zonder ons goed gaan presteren. Daar vertrouw ik blindelings op.’

Bekijk ook


11 Reacties

  1. Derrick Bijker

    Begrijp de overwegingen van de speelsters zelf, maar vind het wel doodzonde voor de Nederlandse competitie. Gaat ook het Nederlands team op termijn parten spelen. Speelsters ondervinden veel te weinig weerstand in de competitie. Een oplossing heb ik niet direct voor ogen, maar ik neem aan dat de KNHB dit gevaar al jaren geleden heeft gezien en onderkent en binnenkort met een goed plan komt.

    1. sven-v

      Denk zelf dat het NL team er alleen maar beter van wordt. Het is een soort bankras model, alleen dan verdeeld over 3 teams. Die spelen en trainen zoveel met elkaar, veel beter op elkaar ingespeeld kunnen ze niet worden. Een tweede element wat hier aan bijdraagt is dat je al een natuurlijke opbouw van het team hebt qua leidende en dienende spelers. Als de internationals bij 12 verschillende teams spelen, dan zal het grootste deel ook een leidende speler zijn in hun team. Stop zoveel spelers die een leidende rol gewend zijn bij elkaar in het NL team en je hebt een uitdaging. (voor zover mijn amateur psychologische analyse). Voor de HK is het natuurlijk eeuwig zonde. Het uitzitten tot de playoffs en dan heb je een paar leuke wedstrijden...

  2. rancoburgzorg

    Allemaal de bekende politiek correcte open deuren, maar niemand die eerlijk durft te zeggen dat ze simpelweg meer geld kunnen verdienen bij hun nieuwe club. Waarom toch? Je hoeft je daar toch niet voor te schamen?

    1. jj1996

      Waarom denk je dat het ze om het geld gaat? Deze dames willen gewoon het beste uit hun carrière halen.

    2. robboomsma

      Nee, zo zit de steel niet in de pan....

  3. HCMenzino

    Het gaat niet alleen om die 2 of 3 bovenliggende teams....maar om juist het gat daaronder. Dat wordt alleen maar groter . Speelsters worden beter om met de beste te trainen en tegen de beste te spelen. Dat eerste is nu wel het geval maar de tegenstand is daardoor wel een stuk minder. Een oplossing zou ik niet weten.

  4. gaston-orozco

    Natuurlijk gaat het om geld - er is niet genoeg van. Er zijn drie/vier(?) clubs die semi-professioneel zijn en de anderen zijn min of meer nog amateurs. Ze spelen gewoon een andere competitie.

  5. charliejanssen

    De enige clubs die semi-professioneel zijn, zijn Amsterdam, SCHC en Den Bosch. Het is wachten op de grote? aankopen van Kampong om hun zogenaamde volgende stap kracht bij te zetten. Of is Kampong weer te voorbarig geweest?

    1. stekel

      tis mss beter voor kampong op de lange ter mijn om wat aan hij eigen jeugdopleiding te gaan doen

  6. robboomsma

    Gewoon voor alle 3 de speelsters een hele goede stap. En een hele mooie transfer!!!!

  7. HCMenzino

    Hoe mooi om dan te beseffen hoe het destijds bij Den Bosch is ontstaan... Een aantal meiden wilden met hun clubje een keer de hegemonie van de topteams doorbreken. Mop en Den Bosch waren toen net geen top en is besloten om de handen ineen te slaan en dat alle brabantse toppers zich ging verenigen bij Den Bosch (helaas voor MOP destijds). Om kampioen te worden hadden ze ook voor de makkelijke weg kunnen kiezen en naar de top 3 clubs kunnen verkassen. Maar clubliefde en ambitie heeft ze creatief gemaakt....en hoe !!! Laat dit een mooi voorbeeld zijn van hoe het ook kan... In studentensteden als Utrecht (Kampong), Amsterdam (Hurley en Pinoke) en Rotterdam (voor de nabije toekomst misschien) moet dit toch ook mogelijk zijn. Ik kan me niet voorstellen dat het werkelijk om geld gaat. Laten we eerlijk zijn, deze meiden verdienen zelfs een fooi als je het vergelijkt met de top van het amateurvoetbal.


Wat vind jij? Praat mee...