Na vijf jaar lacht het leven Roos Drost eindelijk weer toe

Bij SCHC liep oud-international en wereldkampioen Roos Drost (28) de laatste seizoenen flinke krassen op. Bij Hurley wordt de ruwe diamant weer gepolijst en opgepoetst.

Stralend liep Drost zondagmiddag de catacomben in, na de 1-2 winst op concurrent Kampong. Het was mooi om eindelijk weer een lach op haar gezicht te zien, na de vrije val die ze de afgelopen jaren maakte. In haar laatste periode bij SCHC stond ze vaak verkrampt op het veld. Worstelend met zichzelf, haar grote belofte niet ingelost.

‘In het begin hebben we haar de ruimte gegeven om weer lekker te gaan hockeyen. Gewoon kijken hoe het gaat’, zegt teamgenoot Laura van Heugten. ‘Dus niet meteen een bepaalde rol omdat ze in het Nederlands team heeft gezeten. Nee, gewoon lekker haar drive vinden.’

Roos Drost en Xan de Waard met de gewonnen gouden medaille op het WK van 2014. Foto: Willem Vernes

Drost belandde in een neerwaartse spiraal, die niet te stoppen leek

Van alle talenten aanwezig op het EK onder 21 in 2012, werd Drost dat toernooi uitgeroepen tot de allergrootste. De wereld lag aan haar voeten, toen ze het jaar daarop debuteerde in het Nederlands elftal. Indrukwekkend was de lef die ze op het EK van 2013 in Boom toonde door in de halve finale tegen Engeland als 22-jarige en onervaren international de beslissende shoot-out op te eisen. Ze miste en Nederland verloor, maar ze had wel verantwoordelijkheid genomen.

Bij SCHC was de aanvaller een belangrijke steunpilaar, met een neusje voor de goal. Drost was ook onderdeel van de selectie die op het WK van 2014 in Den Haag overtuigend de wereldtitel veroverde. Maar daarna was haar portie geluk op. Drost belandde in een neerwaartse spiraal, die niet te stoppen leek. Ze verloor haar plek in Oranje, bleef steken op 38 interlands. Met steeds meer opgekropte frustratie stond ze binnen de lijnen bij SCHC. Binnen enkele jaren was ze geen schim meer van het grote talent dat ze ooit was.

In het tenue van SCHC wilde het de laatste jaren niet meer vlotten voor Roos Drost. Foto: Koen Suyk

Tegen Roos hebben we gezegd dat ze zich eerst weer op zichzelf moet richten. Dat is gelukt. Hurley-coach Patrick Bakker

Beschadigd belandde Drost vorig jaar bij Hurley, dat haar een nieuwe kans bood. Maar daarmee was de gifbeker nog niet leeg. In de tweede competitiewedstrijd voor haar nieuwe club scheurde ze haar voorste kruisband af.

‘Roos wil nog één keer shinen. Met militaire precisie heeft ze aan haar herstel gewerkt. Ze is een topsporter in hart en nieren’, zegt Hurley-coach Patrick Bakker, die haar kras voorzichtig moet zien weg te poetsen.

‘Ze wist dat ze bij Hurley in een omgeving terecht kwam waar ze zichzelf mag zijn en kan doen waar ze goed in is. Er lopen hier meerdere speelsters rond die bij een topclub een litteken hebben opgelopen. Wij geven hen de tijd om weer in hun kracht te komen. We horen aan wat er gebeurd is en proberen hen weer in hun comfortzone te krijgen. Tegen Roos hebben we gezegd dat ze zich eerst weer op zichzelf moet richten. Dat is gelukt.’

Met een uiterste krachtsinspanning probeert Roos Drost tegen Kampong bij de bal te komen. Foto: OrangePictures/Marcel van den Bos

Zondagmiddag was geen wedstrijd waarin Drost zich onderscheidde. Hoe vaak ze het ook probeerde, het lukte haar niet zichzelf vrij te spelen. Haar inbreng bleef beperkt tot hard werken, het halen van een strafcorner en het afvuren van één schot, dat naast ging.

‘Hockeyend was het deze wedstrijd minder wat Roos liet zien. Maar laat ik er wel duidelijk bij zeggen hoe dat dat komt’, zegt Bakker. ‘Omdat hockeyend Nederland de eerste drie, vier wedstrijden heeft gezien hoe goed Roos kan zijn. Ze was er weer. Daardoor zetten sommige teams sinds een paar weken een mannetje extra op haar. De fase van daaraan wennen is nu voorbij, we moeten er nu een tactische modus voor vinden.’

‘Het is alsof ze in haar tweede jeugd zit’

Sinds Drost terug is van haar zware knieblessure, krijgt ze het volste vertrouwen van Bakker. Cijfermatig betaalt Drost dat dubbel en dwars terug. Zes velddoelpunten heeft ze inmiddels gemaakt, veel voor een spits in het vrouwenhockey in deze fase van de competitie. Op de topscorerslijst van velddoelpunten staat ze gedeeld tweede, achter talent Pien Dicke van SCHC.

Of Drost het hele seizoen blijft scoren, moet natuurlijk nog blijken. Voor Oranje zal ze niet snel meer worden opgeroepen. Maar in het shirt van Hurley lacht het leven haar eindelijk weer toe. ‘Het is alsof ze in haar tweede jeugd zit’, zegt Bakker. Van Heugten: ‘Ze was het plezier in het hockey verloren. Dat heeft ze nu weer terug.’