Hockeyclub Almere voelde jarenlang als een veilige haven voor Melissa Pieters. Na lang wikken en weken verliet ze afgelopen zomer haar vertrouwde omgeving en koos de middenveldster voor een avontuur bij Hurley. Een stap in het onbekende. ‘Het gaat me redelijk af.’
Pieters vond haar overgang naar Hurley doodeng, maar de middenvelder krijgt inmiddels stukje bij beter meer vertrouwen in haar nieuwe omgeving bij de hoofdklasser. ‘Ik ben opgegroeid bij Almere, liep daar jaren rond en was aanvoerder bij dames 1’, zo schetst ze haar oude situatie. ‘Echt alles bij Hurley is nieuw voor mij. Ik heb echt een volledig andere rol. Het gaat steeds beter, ik heb het hier goed naar me zin.’
Maar, zo geeft Pieters aan, de stap van Almere naar Hurley is groot.
Ambitie
Afgelopen seizoen degradeerde ze met Almere naar de Overgangsklasse. Net daardoor had ze de keuze gemaakt om haar vertrouwde omgeving achter zich te laten. ‘Ik ben nooit weggegaan omdat we zijn gedegradeerd’, benadrukt ze. ‘Ik ben een ambitieuze speelster die het beste uit zichzelf wil halen.’
‘Ik merkte dat iets in mij toch een beetje ging knagen. Zo van, kan ik nog meer uit mezelf halen, kan ik mezelf meer uitdagen? Is die uitdaging inderdaad dan in die Hoofdklasse waar een hoop goede speelsters zijn?’ Pieters omschrijft zichzelf als een enorme twijfelkont. ‘Ik ben heel goed in nadenken, dus alle wat-als-scenario’s zijn allemaal voorbijgekomen. Totdat iets in mijn hoofd zei, Mel als je het wil doen dan is dit het moment.’
‘In de schaduw van broertje’
Op dat moment was de transfer van haar broertje Terrance naar Kampong al beklonken. Broer en zus Pieters sloten in de zomer gezamenlijk de deur van Sportpark Klein Brandt. ‘Het is een grappig gegeven dat we tegelijkertijd weg zijn gegaan’, zegt Pieters. ‘Dat had ik ook niet verwacht. Het verhaal van Ter is wel echt anders natuurlijk. Hij zat in Nederlandse jeugdselecties en speelde al Hoofdklasse met Almere. De geruchten over een vertrek speelden al jaren.’
Inderdaad, bij haar broertje kwam ieder jaar weer de vraag wanneer hij naar een topclub zou gaan – totdat hij in april na lang twijfelen de knoop doorhakte. ‘Ik weet nog wel dat hij op een gegeven moment naar mij toestapte en zei: hé Mel ik heb besloten en dit wordt het. En de manier waarop hij het zei dacht, dit zit goed.’
Pieters omschrijft dat ze een goede, maar evenzo bijzondere band heeft met haar broertje (23). ‘Ik word vaak gezien als ‘het zusje van’. En dat terwijl ik ouder ben’, zegt de 24-jarige middenvelder bijna verontwaardigd. ‘Hij staat natuurlijk ook ten opzichte van mij vol in de aandacht.’
‘Mensen vragen weleens aan mij wat Ter heeft gespeeld. Vind ik altijd hartstikke lief, maar dan denk ik wel: ik speelde een uurtje daarvoor en dat ging ook goed. Weetje, ik heb me er nog nooit aan geïrriteerd, het hoort er een beetje bij. Hij staat in de picture en dat is leuk. Voor mij is hij gewoon mijn broertje. We vinden allebei dezelfde sport heel leuk en we praten er graag over met elkaar.’
Adviezen
Twee jaar geleden vroeg de international zijn oudere zus om advies. ‘Volgens mij waren we toen op vakantie. Toen hebben we het er echt heel veel over gehad waar hij naartoe zou gaan.’ Iets voor de zomer kreeg ze zelf advies. ‘Het is fijn om iemand in je directe omgeving te hebben die je ook echt begrijpt. Het was natuurlijk ideaal dat hij dat allemaal net had meegemaakt.’
Het is een open en gezellige groep meiden. Het klikte eigenlijk meteen Melissa Pieters over Hurley
‘Ter gaf aan dat het belangrijk was dat het totaalplaatje zou kloppen’ gaat Pieters verder. ‘Ik vind zijn mening belangrijk en hij volgens mij ook wel die van mij. We kenden elkaars team natuurlijk goed. Ik vroeg aan hem of hij dacht ik het aankon en vooral hoe ik dit in godsnaam mijn teamgenoten moest vertellen.’
De afgelopen jaren speelde ze in de zaalperiode voor hoofdklassers Kampong en Voordaan. Dat vond ze naar eigen zeggen al ‘een heel ding’. ‘Maar ik wist ook dat ik na twee maanden weer terug bij Almere zou zijn, dus als ik het niks zou vinden was ik zo weer veilig thuis. En dan nu voor het eerst zo’n stap…’ Pieters haalt even adem.
Aanhaken of afhaken
‘Ik ging naar een nieuwe club, een nieuwe groep mensen. En daar zit ik dan voor een lange periode. Maar dat is gelukkig helemaal goed gegaan, ik vind het heel leuk. Het is een open en gezellige groep meiden. Het klikte eigenlijk meteen. Sociaal gezien gaat het dus eigenlijk heel goed.’
Sportief gezien moet Pieters nog een beetje wennen in het Amsterdamse Bos. Ze moet het van coach Patrick Bakker doen met een gering aantal speelminuten. ‘Tuurlijk doet dat het wat met me als ik minder speel, maar ik wist van tevoren natuurlijk ook dat dat erin zat. Het is ook niet zo dat ik niet goed genoeg ben. Ik heb die stap gemaakt om mezelf te ontwikkelen in een andere rol. Dat gaat gepaard met minder speelminuten.’
Vertrouwen in onzekere periode
De eerste seizoenshelft stond voor haar in het teken van aanhaken of afhaken. ‘Daar zaten goede wedstrijden bij, maar ik vind wel dat ik constanter moet zijn. Dat heeft de coach ook gezegd tijdens een goed evaluatiegesprek. Hij heeft in datzelfde gesprek ook het vertrouwen in me uitgesproken.’
De resterende maand staat Pieters in verband met de uitbraak van het coronavirus, net als de rest van Nederland, nauwelijks op het hockeyveld. Een uitzonderlijke maatregel. Pieters: ‘Wij hebben een kracht en conditieschema gekregen van de club om in ieder geval fit te blijven. Daar ga ik dus mee aan de slag. Het blijft natuurlijk een onzekere situatie, ik heb geen idee hoe lang dit gaat duren. Ik wacht rustig af, veel meer valt er niet te doen.’
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.