Bos: ‘We hadden ze bij de strot, maar knepen niet door’

De Oranje Dames speelden een prima 1e helft tegen Argentinië, maar gingen toch maar met een 0-1 voorsprong de rust in. ‘Dan weet je dat ze gaan komen’, stelt Willemijn Bos, die zelf met en splijtende pass aan de basis stond van de 0-1 van de stick van Welten. Oranje stond inderdaad in de 2e helft flink onder druk, maar won uiteindelijk toch met 0-2. ‘In de 1e helft hadden we meer door moeten duwen. Maar we hebben laten zien waartoe we in staat zijn. Morgen moeten we nog scherper zijn in beide cirkels, dan gaan we zeker met vertrouwen de finale in.’

‘Als je het in de 1e helft niet afmaakt weet je dat zij in de 2e helft gaan komen. Dat ze alles of niets gaan spelen’, stelt Bos. ‘En dat is tricky. Ze zijn snel en er zitten voorin een paar heel handige speelsters bij. Die zijn gewoon gevaarlijk en hebben aan een halve kans genoeg.’ In de rust spraken de Oranje Dames af om scherp te blijven, stelt Bos.

Dat lukte ten dele. ‘Zij kwamen een paar keer in de cirkel en schoten een paar keer op goal. Maar wij aan de andere kant ook. Het bleef gewoon spannend. Bij de 2-0, al viel hij wel laat, wisten we dat het beslist was.’

Prachtige flats

Bos stond zelf aan de basis van de 0-1, met een prachtige flats over driekwart van het veld die uitkwam bij Kelly Jonker. ‘Het is lekker dat hij nu zo kon’, glundert Bos. ‘Het is iets wat ik kan, maar ik moet er niet naar op zoek gaan. Maar als hij kan, zoals nu, dan moet ik hem ook meteen geven. Kelly nam hem ook lekker aan en gaf hem af op Lidewij. En Lidewij op snelheid: probeer die maar eens te stoppen.’

Ook al maakte deze laatste poulewedstrijd in principe niet meer uit – zowel Nederland als Argentinië was al zeker van de finale morgen – , Oranje speelde zeker om te winnen, stelt Bos. Speelden de Oranje Dames ook al op volle sterkte? Bos: ‘Ik denk dat we nog wel beter kunnen, maar ik denk wel dat we hebben laten zien waartoe we in staat zijn.’

Met vertrouwen naar de finale

‘Als we nog iets scherper zijn in beide cirkels, zowel verdedigend als aanvallend, dan kunnen we zeker met vertrouwen naar morgen kijken. We moeten het aanvallend eerder afmaken, en verdedigend niks weggeven.’