Lieke Hulsen bij Oranje: ‘Er viel een last van m’n schouders’

Uitgerekend op het moment dat bondscoach Alyson Annan liet weten meer op doorzettingsvermogen te selecteren, krijgt Lieke Hulsen voor het eerst in haar leven een kans in Oranje. Dat lijkt geen toeval.

De 26-jarige Hulsen scoorde er de afgelopen jaren op los bij Den Bosch, maar speelde in haar carrière nog geen enkele veldinterland. Afgelopen vrijdag hoorde ze, na de trainingsweek met de andere Hoofdklassedames, dat ze één van de 32 speelsters is die in januari mee mag op trainingsstage naar Spanje. ‘Het is een hele eer om het nu eindelijk eens mee te mogen maken’, zegt Hulsen.

Annan zoekt een ander soort mentaliteit

Het kan haast geen toeval zijn dat Annan de eerste bondscoach is die Hulsen bij de trainingsgroep haalt. Vorige week na de bekendmaking van die trainingsgroep zei Annan: ‘We zoeken een ander soort mentaliteit. We willen niet alleen de mooie hockeyers. Natuurlijk moet iedereen een goede technische basis hebben, maar we letten ook op andere kwaliteiten. Doorzettingsvermogen vind ik bijvoorbeeld erg belangrijk.’

Laat dat nou net de grootste kwaliteit van Hulsen zijn. ‘Ik ben niet de meest technische speelster. Dat weet ik van mezelf. Maar ik werk wel hard’, weet ze zelf ook. ‘Ik moet het echt van mijn winnaarsmentaliteit hebben. Bij Den Bosch sta ik bekend als iemand die op trainingen nooit wil verliezen. Als ik training aan de jeugd geef, zeg ik ook altijd: Als je superhard werkt, kun je in Dames 1 komen. Kijk maar naar mij.’

‘Ik ben een beetje een laatbloeier’

Na het behalen van de Europese titel met Jong Oranje in 2011 veroverde Hulsen nooit een plek in het grote Oranje. Inmiddels heeft ze met Den Bosch zeven landstitels binnengesleept en staat ze de laatste jaren telkens hoog genoteerd op de topscorerslijst van velddoelpunten. Wat dat betreft is het opmerkelijk dat Hulsen nooit een kans in Oranje heeft gehad. Als gevolg daarvan knokte ze zich de afgelopen jaren wel in de zaal in het Nederlands team. ‘Ik heb me flink ontwikkeld in de zaal. Daar ben ik technisch veel sterker geworden’, vat ze haar ontwikkeling samen. ‘Ik ben een beetje een laatbloeier.’

Desondanks was het geen vanzelfsprekendheid dat Hulsen zich na de trainingsweek met de Hoofdklassedames bij het grote Oranje mag voegen. ‘Dit was één van de spannendste weken van mijn leven. Ik ben 26 jaar, ik wist dat het nu of nooit was. Daarom was ik waarschijnlijk ook zo zenuwachtig. Het voelde de hele week als een soort examen. Als een soort selectie, die in je de jeugd ook wel eens hebt moeten doen. Ik dacht nu ook af en toe: doe ik het goed of doe ik het niet goed?’

Het goede nieuws

Afgelopen vrijdag kreeg Hulsen het goede nieuws te horen. ‘Het duurde heel lang voor ik het wist. We hadden die dag twee keer getraind, we hadden gedoucht, gegeten en toen moesten we één voor één bij Alyson langskomen. De volgorde mochten we zelf bepalen. Ik ging als derde, omdat ik het zó graag wilde weten. Ik sprintte bijna naar binnen. Alyson zei gelukkig meteen: je gaat mee. Ik vond het geweldig. Fantastisch. Er viel een last van m’n schouders.’