Opgeluchte Xan de Waard: ‘Ik heb het toch maar mooi gehaald’

Toen international Xan de Waard (25) enkele minuten voor de wedstrijd tegen India (5-1 winst) het veld van het Oi Hockey Stadion betrad, stond het kippenvel op haar armen. Na een lange, onzekere periode vanwege haar blessure stond ze toch gewoon op de Olympische Spelen.

De ogen van de middenvelder van het Nederlands elftal beginnen tijdens het interview na de wedstrijd te twinkelen. ‘Ik ben zó ontzettend opgelucht’, vertelt ze. ‘Lang ben ik onzeker geweest of ik het wel zou halen. Misschien ben ik daar te lang in blijven hangen. Maar ik ben blij dat ik hier sta.’

Enkele weken geleden sloeg de twijfel toe bij De Waard, die aan het herstellen was van een slepende spierblessure. In een oefenwedstrijd tegen de potentials, iets meer dan anderhalve maand voor het begin van de Olympische Spelen, doorstond ze zonder problemen de eerste helft. Maar na rust speelde de stijfheid in haar pezen weer op, het gevolg van dat ze koud waren geworden. Het was niet het wat ze had gehoopt van haar eerste wedstrijd in vier maanden tijd.

Xan de Waard komt ten val in de wedstrijd tegen India. Foto: Koen Suyk

Bloedheet in Japan

De fysio’s vertelden haar dat het klimaat in Japan anders is. Dat de kans klein was ze op de Spelen diezelfde stijfheid zou voelen, omdat het in Tokio warmer is dan in Nederland. ‘Maar ik ben geen fysio’, zegt ze. ‘Ik heb geen verstand van spieren en pezen. Ik dacht: eerst zien dan geloven.’

Op haar eerste dag in Japan volgde meteen de proef op de som. Na het inchecken op Schiphol en een vlucht van elf uur moest iedereen van het Nederlands elftal, eenmaal aangekomen in Japan, ook nog een uur of vijf op het vliegveld wachten om door alle strenge controles te komen. Vervolgens wachtte in de bus wéér een stoel op De Waard. Bijna 24 uur achter elkaar kreeg haar lichaam haast geen enkele vorm van beweging.

‘Die avond hebben we nog gerend. Toen merkte ik het al. Toen voelde ik meteen dat de warmte mijn spieren en pezen goed deed. Dat was een fijn moment. Het gaf me extra hoop, omdat ik na zoveel uur op een stoel gewoon kon rennen. Pijnvrij’, vertelt De Waard, die in Rio de Janeiro al een Olympische Spelen speelde.

Voor Xan de Waard zijn het haar tweede Olympische Spelen. Foto: Koen Suyk

Geen pijn meer

Zaterdag in de wedstrijd tegen India speelde De Waard zonder pijnstillers. Ze voelde niets. Naar eigen zeggen is ze fit genoeg om dit olympisch hockeytoernooi alle wedstrijden te spelen. ‘Alles voelt goed aan. Er is niets meer aan de hand.’

Nog steeds twinkelen haar ogen. ‘Het heeft nooit gevoeld alsof mijn lichaam het niet aankan. Maar dit zijn de Olympische Spelen. Hier wil ik op mijn best zijn. Dus pijnvrij. Dat bén ik nu gelukkig. Ik ben blij dat ik hier sta. Ik heb het toch maar mooi gehaald.’