Een persoonlijk gedicht. Een kleedkamer met ballonnen. Champagne voor de wedstrijd. Paul van Ass heeft voor zijn teams geregeld een bijzondere motivatie in petto. Zo ook voor de halve finales van de Oranje Dames op de Olympische Spelen. In de kleedkamer in Parijs knalde ineens Lose Yourself van Eminem uit de speakers.
Look, if you had one shot or one opportunity
To seize everything you ever wanted in one moment
Would you capture it or just let it slip?
Dit hoorde het Nederlands elftal voordat ze aan de halve eindstrijd tegen Argentinië begonnen. Een beukende motivatierap, die vaker als ‘oppompnummer’ wordt gebruikt. Het Engelse rugbyteam speelde Lose Yourself af tijdens hun WK in 2003. Voetbalclubs Nottingham Forest en Millwall laten dit voorafgaand aan hun wedstrijden door hun stadions galmen.
De Oranje Dames kunnen dus ook aan dit rijtje worden toegevoegd. ‘Dat nummer staat hoog op mijn Spotify-lijst’, lacht Van Ass. ‘Ik vind het verhaal van het nummer mooi. Van een jongen uit de Bronx. Daar woont-ie nu niet meer. Ook wel lekker voor hem. Maar het gaat mij om de boodschap. One shot, opportunity. Dit is het moment. Nu moet je niet miepen – niet dat de meiden dat doen, maar goed – maar het doen. Pak je kans om in die finale te komen.’
Van Ass voor de wedstrijd met assistent Thomas Tichelman en Maria Verschoor. Foto: Willem Vernes
‘Ik zag de emotie’
Het gebeurde allemaal tien minuten voor de wedstrijd. ‘Ik doe wel vaker iets geks. Op het EK heb ik ook gezegd: kappen nu met over hockey lullen, ik ben er klaar mee. We gaan een feestje bouwen. Stonden we met elkaar te dansen. Soms moet het juist even wat losser. Even een andere sfeer neerzetten om de spanning kwijt te raken, dat kan helpen.’
Hij zag dat de rapsong aankwam bij zijn groep. ‘Hun reactie was mooi. Dit zijn de grotere wedstrijden in je leven. Dus dat kwam binnen. Ik zag emotie. Ze waren bijna aan het vechten tegen de tranen. Ik stopte net op tijd. Anders waren ze betraand binnengekomen. Dan denkt iedereen: wat is daar nou gebeurd?’
En ja, het nummer had ook zijn uitwerking op het veld. Nederland begon ijzersterk tegen Argentinië, dat in de eerste helft geen enkele keer bij Oranje in de cirkel kwam. ‘Sport is uiteindelijk emotie. Dat willen we ook zien. Zo hebben we de eerste twee kwarten ook gespeeld. Gepassioneerd. Daarna werd het wat zakelijker, dat snap ik. Je moet ook een beetje denken aan de finale.’
De bondscoach na het bereiken van de finale met zijn familie en vrienden. Foto: Willem Vernes
Het heilige schriftje
Van Ass koos in de nacht voor de wedstrijd voor deze opwarmer. ‘In al die jaren heb ik wel een soort van trukendoos verzameld. Meestal komt dit richting de wedstrijd wel voorbij. Nu werd ik midden in de nacht wakker. Om half drie. Heb ik mijn schriftje naast me. Daar komen de ideeën in. Daarna ben ik weer gaan slapen. ’s Ochtends ben ik blij met wat ik heb opgeschreven. Slapen kan ik mijn hele leven nog. Zo’n Spelen maak je niet zo vaak mee.’
Het zou dus zomaar kunnen dat er donderdagnacht een nieuw idee wordt geboren. Een ingeving, die nieuwe krabbels oplevert in het schriftje van Van Ass. De bondscoach klopt op zijn rugzak, waar zijn aantekeningen blijkbaar inzitten. ‘Dat boekje is heilig. Ik bewaak daarom mijn tas als een tijger.’
You only get one shot, do not miss your chance to blow
This opportunity comes once in a lifetime
1 Reactie
Eelco Houwink
Iemand met de leeftijd van v. Ass met enige muzikale beschaving, zou op zijn minst Tsajkovksy, Dostojevski, Lou Reed, Rob de Nijs of een andere klassieker hebben laten weerklinken. Maar hier dus…Eminem. Het zou in elk geval ook bij mij een irritatieimpuls opwekken, die je normaal gesproken niet op het hockeyveld tegenkomt. Maar juist dat zal wel het Grote Geheim zijn. Prima gevonden dus.