Pien en Thijs samen goud: ‘Mooi dat hij een keer in spanning zat’

Ze zijn zonder twijfel het bekendste Oranje-hockeystel van Nederland: Pien en Thijs. Pien Sanders en Thijs van Dam. Al jaren samen, maar als het om (gouden) medailles gaat, is er een groot verschil. De prijzenkast van Van Dam is goed gevuld, maar die van Sanders puilt uit. In Parijs pakten ze eindelijk samen de olympische gouden medaille. ‘Toen het eindsignaal klonk, dacht ik: sorry Thijs, het is toch shoot-outs geworden.’

Pien Sanders is Pien Sanders. Spontaan en soms een heerlijke flapuit. ‘Ja, ik ben olympisch kampioen. Daarom verrassen jullie mij natuurlijk met jullie komst’, zo reageert de Oranje-verdediger adrem als ze in de persruimte in een fuik van journalisten loopt, allemaal met hun opnameapparatuur in de aanslag.

Veel vragen hoef je Sanders niet te stellen. Zij praat wel: ‘Het is nu adrenaline all over. Dit is zo mooi. Ik sta hier gewoon met een gouden plak. Wat een pot was dit ook. 1-0 achter, 1-1 gelijkkomen. Op shoot-outs pakken we ‘m. Ik ben gewoon heel trots. En Thijs en ik hebben allebei goud. Ik kan het niet helemaal beseffen. Ik ga hem zo echt flink op de nek vliegen. Hier hebben we van gedroomd. En we maken het gewoon waar.’

Shoot-outs

De finale van de Oranje Heren tegen Duitsland donderdagavond in het Stade Yves-du-Manoir bekeek ze vanuit het hotel. Sanders: ‘Ik was op zich best rustig. Ik vond het een fijn idee dat ze überhaupt een medaille hadden. Die shoot-outs vonden we niet super chill. Ik wist van tevoren dat Thijs er een zou nemen. Ik voelde dat hij hem ging maken, had er vertrouwen in. Het is wel raar dat ik na afloop niet bij hem kon zijn op het veld.’

Foto: Willem Vernes

Ook Sanders was vrijdagavond een van de shoot-outnemers. ‘Thijs zei vooraf een ding tegen mij: als het maar geen shoot-outs worden. Dus toen het eindsignaal klonk, dacht ik: sorry Thijs het is toch shoot-outs geworden. Ik denk dat hij wel een beetje zenuwachtig was. Maar dat mag ook wel eens. Hij zit altijd lekker achterover bij ons. Het is ook goed dat we hem en het publiek eens een keer in spanning houden, toch?’

‘Ik hou van juichen’

Van spanning had Sanders zelf weinig last. ‘Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik de hele wedstrijd een bepaalde focusmode bij mezelf had gevonden. Dat ik best wel rustig was. Ook toen we die 1-0 achterkwamen, dacht ik: we gaan die 1-1 wel maken. Het duurde uiteindelijk wel een beetje lang. Ik kan nu heel stoer roepen dat ik nooit heb getwijfeld. Maar op een gegeven moment werd ik wel nerveus. We moesten die goal nog wel maken.’

Via een benutte strafcorner van Yibbi Jansen werd het in de slotfase toch nog 1-1 en moesten shoot-outs de beslissing brengen. Sanders: ‘Ik dacht: China heeft de shoot-outs al een keer gewonnen (in de halve finales tegen België, red), dus het geluk is nu aan onze kant. Ik was rustig. Vertrouw mezelf. Vertrouw mijn teamgenoten. En vertrouw Anne (Veenendaal, keepster) vooral. Mijn shoot-out ging er goed in. Ik neem hem wel vaker zo. Ik was er heel blij mee. Toen ik terug op mijn plek kwam, toen stond ik wel even te shaken.’

Pien Sanders juicht nadat ze haar shoot-out heeft gemaakt. Foto: Willem Vernes

Nadat Veenendaal de beslissende shoot-out pakte, gingen de Oranje-dames goed los. Sanders voorop. ‘Ik hou ervan om te juichen. Dat hebben jullie gezien, denk ik? De atmosfeer was geweldig vanavond. 15.000 Nederlanders. Het hele stadion oranje. Ik vond het echt waanzinnig mooi. Ze waren in het begin nog best stil, maar vanaf het moment dat we 1-0 achter kwamen heeft het publiek achter ons gestaan. Dat hebben we echt gevoeld. Het was een geweldige avond.’