De tranen vloeiden in de kleedkamer van de Oranje Heren na de verloren van WK-finale tegen Oostenrijk. Als keeper Joey van Walstijn de dag erna naar zijn zilveren medaille kijkt, die voor hem ligt, overheerst trots. ‘Goud had gekund. We waren zo dichtbij. Maar ik ben iemand die snel relativeert. Zilver is echt mega. Ik zie het als beloning voor het harde werken.’
De Oranje Heren stonden zaterdag voor de tweede maal in de historie in de finale van het WK Zaal. In 2015 won de ploeg in Leipzig de wereldtitel ten koste van Oostenrijk. In Pretoria waren dit keer de Oostenrijkers de sterkste. De beslissing viel pas na het nemen van shoot-outs.
‘Als je de wedstrijd naar shoot-outs trekt dan ben je zo dichtbij’, begint Van Walstijn. ‘Ik pak de eerste shoot-out van de Oostenrijkers en wij benutten de eerste. Statistisch gezien is de kans dan groot dat je de wedstrijd wint, maar daar wil ik liever niet meer aan denken.’
De teleurstelling van Joey van Walstijn na de verloren finale van het WK Zaal in Zuid-Afrika. Foto: Worldsportpics/Christiaan Kotze)
Duo met Hidde Brink
Van Walstijn vormde net als op het EK, afgelopen december in Hamburg, het keepersduo met Hidde Brink. Waar Brink tijdens dat bronzen EK als eerste keeper was aangewezen, was de rolverdeling in Pretoria gelijkwaardiger. In de poulefase wisselden Brink en Van Walstijn elkaar af.
‘Daarna werd bekeken bij wie het momentum lag’, legt Van Walstijn uit. ‘Natuurlijk hoor je het liefst dat jij de eerste keeper bent. En je mag balen als de keuze niet op jou valt, maar er was geen enige vorm van wrok tussen ons. Hidde en ik hadden het volste vertrouwen in elkaar. We waren eigenlijk een team in een team.’
De rolverdeling bij strafballen en shoot-outs was wel van tevoren vastgelegd. Brink stond in het doel bij de strafballen en Van Walstijn kreeg de voorkeur als een wedstrijd op shoot-outs zou uitdraaien. ‘In mijn carrière heb ik veel belangrijke shoot-outs gestopt’, zegt Van Walstijn die bijvoorbeeld op het veld in 2017 een grote rol speelde in de promotie van zijn club HDM door in de beslissingswedstrijd tegen Hurley drie shoot-outs te keren.
Het spel van de shoot-outs
‘Ik vind het heerlijk om het spel te spelen’, zegt Van Walstijn over de shoot-outs. ‘Met het publiek. Met de tegenstander. Een beetje manipuleren. Ik probeer de shoot-outs te vertragen. De nemer langer te laten staan. De druk ligt bij hem, niet bij mij. En ik probeer uit te stralen dat ze wel heel erg hun best moeten doen om mij te kunnen passeren.’
Joey van Walstijn stopt de shoot-out van Sebastian Eitenberger tijdens de finale van het WK Zaal in Zuid-Afrika tussen Nederland en Oostenrijk. Foto: Worldsportpics/Frank Uijlenbroek
Tijdens de finale zat Van Walstijn op de bank. ‘Je voelde dat de wedstrijd op shoot-outs zou uitdraaien. Dus vier, vijf minuten voor tijd ben ik begonnen met rekken en strekken’, zegt Van Walstijn die tegelijkertijd in zijn hoofd alle informatie nog even de revue liet passeren.
In de voorbereiding op de finale had Van Walstijn de beelden van het WK van 2018 bekeken. In Berlijn wonnen de Oostenrijkers de wereldtitel na shoot-outs ten koste van Duitsland. Sebastian Eitenberger, Michael Körper en Fabian Unterkircher waren net als toen ook dit keer de nemers van de shoot-outs. ‘Alle drie deden ze precies hetzelfde als in 2018.’
Van Walstijn stopte de eerste shoot-out van Eitenberger en kwam vervolgens net tekort om de inzet van Fabian Unterkircher te keren. Tegen Körper beging Van Walstijn een overtreding die werd bestraft met een strafbal die Körper benutte. In de sudden death redde hij in eerste instantie de poging van Unterkircher, die in de rebound wel raak schoot en Oostenrijk de wereldtitel bezorgde.
Joey van Walstijn met vrouw, zus en moeder na de finale van het WK Zaal in Zuid-Afrika. Foto: Joey van Walstijn
Als het ooit had gekund hen te verslaan dan was het wel nu Joey van Walstijn over de WK-finale tegen Oostenrijk
‘Ik ben teleurgesteld. Een van de vier shoot-outs stoppen is niet slecht, maar ik weet dat ik in staat ben om twee of zelfs drie van de vier te stoppen’, zegt Van Walstijn. ‘Het was een beetje het verhaal van de dag. Het viel net hun kant op. Het is misschien ook wel het gehaaide van de gouden generatie Oostenrijkers. Ze krijgen zes, zeven kansen en scoren daaruit vier goals. Het is geen schande om van hen te verliezen, maar als het ooit had gekund hen te verslaan dan was het wel nu.’
Die gedachte zal bij de spelers nog wel even doordreunen. Aan de andere kant kijkt Van Walstijn ook met plezier terug op zijn eerste WK Zaal. ‘We zijn bijna twee weken in Zuid-Afrika geweest en het is voorbij gevlogen. Het was een geweldige reis. Ik heb genoten. De sfeer in het stadion had ik nog nooit meegemaakt. Dat was next level. Als je in de tunnel stond en je hoorde die muziek, dat was kippenvel. Ik heb geen moeite om daar bij stil te staan. Ik ben ook dankbaar dat ik deel uit mocht maken van dit team. Wat dat betreft kan ik spreken van een geslaagd WK.’
De zilveren medaille van het WK Zaal in Zuid-Afrika. Foto: Joey van Walstijn
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.