Op zijn eerste internationale titeltoernooi als zaalbondscoach leidde Robert Tigges de Oranje Heren naar een bronzen medaille. Ondanks dat er volgens hem in Hamburg meer in had gezeten dan een derde plaats, vormt de medaille volgens de indoorcrack een goede basis op weg naar het WK dat volgend jaar in het Zuid-Afrikaanse Pretoria wordt gespeeld.
Met welk gevoel blik je terug op het EK in Hamburg?
‘Ik denk dat het een typisch zaalhockeytoernooi is geweest. Het ligt zo dichtbij elkaar. Dat zag je ook in de finale. In de poule won Oostenrijk ook met een goal verschil terwijl Duitsland met twee doelpunten voor stond. Wij hebben bij fases waanzinnig mooi hockey laten zien, maar we waren we ook kwetsbaar. Daardoor wiebelden we een beetje door het toernooi. In the end ben ik supertrots op deze ploeg dat we hier met een bronzen medaille staan. Het was vooraf het doel om in ieder geval een medaille mee naar huis te nemen.’
Oranje streed volop mee om een plek in de finale, maar verspeelde een goede uitgangspositie door gelijk (5-5) te spelen tegen Zwitserland, waardoor er met zes doelpunten verschil moest worden gewonnen van wereldkampioen Oostenrijk. Nederland won die wedstrijd, maar de score (7-4) was niet voldoende om de finale te behalen.
Was het een dreun dat de finale werd gemist?
‘Ja, maar ik denk dat de grootste klap kwam toen we na de 5-5 tegen Zwitserland van het veld liepen. Dat voelde shit. Als je echt mee wil doen, dan moet je winnen van teams als Tsjechië, België en Zwitserland. Vervolgens speelden we een supergoede wedstrijd tegen Oostenrijk, maar een doelsaldo van min zes inhalen is gewoon een hoop. Ondanks dat ze al geplaatst waren en mensen rust gaven met het oog op de finale was dat een pittige opgave.’
In de strijd om het brons stond Oranje opnieuw tegenover de Zwitsers. Dit keer had Zwitserland nauwelijks iets in de melk te brokkelen en werd op een 10-3 nederlaag getrakteerd.
Zat er voor jouw gevoel meer in dan brons?
‘Ik denk oprecht dat dit niet het maximaal haalbare was. Als we Duitsland op 5-5 houden, sta je er al anders voor. En die 5-5 tegen Zwitserland… dat zijn wel de momenten. Ik heb zelf denk ik zes toernooien gespeeld die deze manier zijn beslist. Je staat twee minuten voor tijd 6-3 voor en dan wordt het nog 6-6. Zoals ik al zei: het ligt zo dicht bij elkaar. Mijn gevoel zegt dat een finaleplek erin had gezeten.’
Tigges had een voorbereiding van slechts drie weken voor het EK. In de korte aanloop werd hij geconfronteerd met blessures van Casper van Loon en Niek Merkus. In zijn uiteindelijke selectie had de helft van de spelers ervaring op internationaal niveau.
Qua spelniveau, heeft de groep jou verrast ondanks de korte voorbereiding?
‘Absoluut. Toen we eraan begonnen wisten we niet hoe we ervoor stonden en nu we hier staan, denk ik: wauw. We hebben het supergoed gedaan. Hoe we vandaag het toernooi ook afsluiten. 10-3 en zwaar overtuigend. Daar was weinig op aan te merken. Ik denk dat we als team zijn gegroeid in het toernooi. Bijvoorbeeld met keuzes maken. Voor mezelf is dat ook een leermoment. Wat doe je bij 5-5 en nog twintig seconden op de klok? Laat je de keeper staan of haal je hem naar de kant? Dat soort dingen. Ik denk dat we onszelf in drie weken hebben verbaasd hoe we hier staan.’
Het was jouw eerste toernooi als eindverantwoordelijke. Hoe is dat bevallen?
‘Het was superleuk en onwijs gaaf om op deze manier betrokken te zijn en om met deze leuke groep te werken. En om een EK te coachen is waanzinnig. Het is wel anders dan toen ik zelf speler was. Als speler geef je jezelf veertig minuten volledig, ga je naar je hotel, hoef je nauwelijks meer na te denken en ga je lekker op bed liggen. Als coach beleef ik het eigenlijk net zo intensief als toen ik speler was. Ik ben vrij actief langs de lijn. Als we dan terugkomen in het hotel gaan de spelers rusten en begint mijn werk eigenlijk. Als coach is het een stuk intensiever dan als speler. Het was een mooie ervaring en met de bronzen medaille heb ik geëvenaard wat ik als speler heb bereikt op een EK. Hopelijk komt er nog een hogere klassering.’
Met een bronzen EK-medaille op zak, wat belooft dat met het oog op het WK?
‘Ik denk dat dit een mooie aanzet is van wat we kunnen. Ondanks dat ik megatrots ben op deze medaille, denk ik dat er ook meer in had gezeten dan brons. Als we wat details kunnen aanpakken, de groep mooi bij elkaar houden en aanvullen…dan denk ik zeker dat voor een plek in de top drie moeten vechten.’
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.