Ashley Jackson: ‘Dankzij Paul van Ass liefde voor hockey teruggevonden’

Na de Olympische Spelen van Rio was de Engelse hockeyvedette Ashley Jackson de liefde voor het hockey kwijtgeraakt. Hij probeerde het onder andere in het ijshockey. Maar bij HGC werd hij pas echt weer gelukkig met de hockeystick in zijn hand. ‘Een van de grootste redenen dat ik hier sta is Paul van Ass.’

Er zijn weinig spelers die zo mooi kunnen hockeyen als Ashley Jackson. Hij combineert in de ijle lentelucht in Londen schoonheid met effectiviteit, een fluwelen balbehandeling met mokerslagen van sleeppushes. Als Oranje voor staat met 0-1, komt een van de beste Britse hockeyers ooit zijn comeback bekronen in het Lee Valley Hockey & Tennis Centre. Hij onderschept een hoge bal en ziet meteen dat spits Chris Griffiths vrij staat.

Met een creatief polsslagje dat verder niemand ooit gebruikt in het hockey weet Jackson Griffiths te lanceren, die daarna Pirmin Blaak passeert. Achteraf baalt Jackson dat hij geen directe strafcorner heeft binnen gepusht, maar het is uit zijn sleeppush in de laatste minuut, waar een strafbal uit ontstaat, die door Alan Forsyth wordt benut. De man met zijn rugnummer 7.

Want Jackson, dat is de man die altijd nummer 7 droeg in Engeland, maar na drie jaar afwezigheid opeens met nummer 17 op het veld stond in Londen. Als het tijd is voor shoot-outs, doet Jackson wat niemand doet. Hij drijft de bal richting de forehand van keeper Pirmin Blaak, daagt hem aan die moeilijke kant uit en weet hem daar te passeren met een creatief backhandwippertje.

Welkom bij de Ashley Jackson-show. De glimlach is terug bij het hockeydier, dat een onwaarschijnlijke internationale comeback maakt en zich nu weer gaat voorbereiden voor zijn vierde Olympische Spelen in Tokio. Zijn liefde voor het spel was definitief wakker geschud door de messias van het aanvallende, vrije hockey: HGC-coach Paul van Ass. HGC was de spektakelploeg van de Hoofdklasse, noteerde de ene na de andere korfbaluitslag en haalde op de valreep een EHL-ticket binnen.

Paul van Ass coacht HGC tegen Oranje-Rood. Foto: Willem Vernes

‘Ik wist dat het bij HGC weer leuk zou zijn’

‘Na Rio nam ik tijd vrij van hockey en toen dacht ik: dit had ik eerder moeten doen. Mijn echte liefde voor het hockey was over’, vertelde een stralende Jackson na de wedstrijd. Zijn team Groot-Brittannië had dan wel verloren na shoot-outs, dat was secundair aan zijn gevoel. ‘Het voelt goed om terug te zijn. Ik heb van de wedstrijd genoten. En ik heb ervan genoten om weer met deze jongens te zijn. Een groot deel daarvan mag op het conto van Paul. Hij kan heel overtuigend zijn. Toen hij me belde voor HGC heeft hij me gemotiveerd om weer terug te komen. Daardoor heb ik de liefde voor het spel weer teruggevonden. Ik wist dat, wat er ook gebeurde, het bij HGC met Paul leuk zou zijn. Het seizoen kon beide kanten opgaan, maar het is goed gegaan, ik heb veel plezier gehad en daarom speel ik nu hier weer in de Engelse ploeg.’

Het Britse team kende moeilijke momenten de afgelopen jaren, maar sinds coach Danny Kerry het vorig jaar overnam, zit er steeds meer muziek in de ploeg. Het is niet voor niets dat Oranje twee weken geleden 1-3 verloor in Eindhoven en het nu op de valreep 2-2 werd. Al sinds het aantreden van Kerry heeft Jackson contact met hem. In april trainde hij met Pasen een week mee. Vrijdag 14 juni was het tijd voor de comeback van een van de grootste Britse hockeyolympiërs ooit. ‘Danny wants to play’, lachte Jackson, die eerder in een rigide Engels systeem minder plezier had. Jackson is een speler die openingen ziet die niemand ziet, maar dan moet hij wel de ruimte krijgen om zijn creativiteit te kunnen uiten. ‘Het is belangrijk voor me dat hij echt wil aanvallen met deze ploeg. Als hij alleen maar wilde verdedigen was ik hier echt niet geweest.’

Ashley Jackson op de kop van de cirkel. Glenn Schuurman loopt in. GB-captain Adam Dixon kijkt toe. Foto: Frank Uijlenbroek/Worldsportpics

Misschien keert Jackson voor derde keer terug bij HGC

Jackson speelt komend seizoen bij Old Georgians Hockey in Engeland. Spelen in eigen land is een vereiste in het olympische traject. Maar Jackson weet wel waarom hij weer met een glimlach op het veld staat. ‘Ik moet HGC nu verlaten. Je weet nooit wat er gebeurt, maar ik hoop terug te komen bij de club, na Tokio. Ik wil HGC terugbetalen voor wat ze me hebben gegeven. Ik heb echt zo genoten van afgelopen seizoen.’