Lucas Veen (21) blufte: ‘Dit was mijn eerste shoot-out ooit’

Debuteren in Oranje was voor Lucas Veen – vorig week 21 jaar geworden – een droom die zondagmiddag uitkwam. Maar dat hij de wedstrijd zou beslissen met de allerlaatste shoot-out, dat zou hij nooit geloofd hebben. Maar het gebeurde. ‘Ik heb wel even naar adem gehapt.’ 

‘Neem je wel eens een shoot-out?’, was de vraag van bondscoach Jeroen Delmée aan zijn debutant. ‘Wil je er eentje nemen?’, was de vraag die meteen daarna volgde, direct nadat de wedstrijd tussen Oranje en België in 1-1 geëindigd was. ‘Ja, graag’, was het antwoord van debutant Lucas Veen. ‘Heel graag zelfs’, zei hij. De rest is geschiedenis. De handige pingelaar van Bloemendaal besliste met zijn shoot-out de serie tegen België. Met zijn inzet pakte Oranje een bonuspunt. 

Hij hobbelde rustig richting het doel van de Belg Loïc van Doren. Aan niks was te zien dat Veen de beslissing op zijn stick had. Als zijn shoot-out raak zou zijn, was het bonuspunt voor Oranje. De jongeling ging in een rechte lijn richting de goal, terwijl hij af en toe vooruit keek. Onderweg haalde hij de bal simpel van links naar rechts. Precies op het juiste moment pushte hij de bal rechtdoor. Onder de keeper door. Er was geen ingewikkelde turn, backhand of liftje voor nodig. Veen liet het nemen van een shoot-out er kinderlijk eenvoudig uitzien.

Lucas Veen. Foto: Willem Vernes

Even naar adem happen 

‘Ik hou er niet van om met mijn rug richting de keeper uit te komen. Ik ren liever rechtdoor en maak een lichaamsschijn’, vertelt de bejubelde Veen vlak na zijn hoogtepunt. ‘Het was op intuïtie. Toen ik een gat zag, wist ik dat ik raak ging pushen’, vertelt hij stralend. ‘Eigenlijk ging het precies zoals ik hoopte.’ Maar zo koelbloedig als zijn shoot-out was, zo zenuwslopend was de aanloop. ‘Ik had de bal klaarliggen en stond daar maar. Het duurde zeker veertig seconden voordat ik mocht. Toen heb ik wel even naar adem gehapt.’

Veen hoorde vrijdagmiddag al van Jeroen Delmée dat hij zondag zijn debuut zou gaan maken. Een compliment voor de middenvelder, die een sterk seizoen draait bij Bloemendaal en afgelopen zomer bij Jong Oranje tijdens het EK één van de belangrijke schakels was. Toen zondagochtend wereldkundig werd dat Veen aan zijn eerste minuten in Oranje zou gaan beginnen, stroomde zijn telefoon vol met berichten. ‘Ik kreeg ook een appje van Seve van Ass. Ik heb veel van hem geleerd toen ik samen met hem bij HGC speelde. Hij zei dat ik moest genieten. Nou, dat is gelukt.’

Veen startte in de basis als midden-midden. Een positie die normaal weggelegd is voor ervaren spelers als Jonas de Geus, Jorrit Croon of voorheen zijn oude teamgenoot Van Ass. Met zijn eerste balcontacten zette hij direct de eerste Oranje-aanval op. Veen stond meer dan zijn mannetje tijdens zijn debuut-wedstrijd. ‘Ik heb denk ik nog nooit voor zoveel mensen gespeeld. Al dat geluid. Dat was echt zo gaaf.’

Foto: Willem Vernes

Zijn allereerste shoot-out

Even terug naar de dialoog met zijn coach. Want de vraag van Delmée was of hij wel eens een shoot-out had genomen. Maar als Veen eens goed nadenkt, blijkt dat niet het geval. Toen HGC de play-outs speelde, keek Veen met een gebroken hand toe. En bij Jong Oranje was Veen wel de eerste keuze, maar kwam het er nooit van. Hij had het afgelopen zomer tijdens de EK-finale graag gedaan, maar de jonge Oranjemannen verloren de finale van Spanje binnen de reguliere speeltijd. 

‘Dit was dus mijn allereerste ooit’, realiseert Veen zich. Dat klopt. Nog nooit nam hij een shoot-out. Even laat hij het op zich inwerken. ‘Nou, die vergeet ik niet snel meer’, voegt hij eraan toe. ‘Maar ik heb ‘m al wel duizend keer geoefend op de training hoor’, straalt hij. 

Dit was dus mijn allereerste shoot-out ooit. Maar ik heb ‘m al wel duizend keer geoefend op de training hoor.

Dan hoort hij zijn naam op de tribune. Een groepje jonge fans schreeuwt om de aandacht van de nieuwe nummer 28 van Oranje. ‘Ik moet eerst nog naar de Telegraaf, maar ik hoop dat ik dan nog handtekeningen mag uitdelen’, vertelt Veen. Terwijl hij ondertussen op zoek gaat naar een stift, denkt hij nog even terug aan wat er een minuut of tien geleden allemaal gebeurd is. 

‘Ik hoop dat Delmée mij voortaan altíjd gaat vragen’, zegt hij.

Foto: Willem Vernes